بررسی 2000موضوع قرانی :این بخش جاودانگی و جامعیت قرآن وترجمه ها

 

بسمه تعالی

 

جاودانگی و جامعیت قرآن وترجمه ها

 

جاودانگی و جامعیت قرآن به مفهوم فرازمانی و فرامکانی بودن وعدم تأثیرپذیری آن از فرهنگ زمانه یا منبع هم عرض دیگری (نفی پلورالیسم) در این نوشتار به یاری سه دسته از دلایل اثبات گردیده است. آیات بسیاری که عزت، پایداری وجهان شمولی بشارت ها و بیم ها و پیام های قرآن و پیراستگی آن از هر گونه اختلاف و کاستی سخن می گویند دلایل قرآنی این مدعا هستند.

 

حدیث ثقلین و روایاتی که بر همواره تازه بودن قرآن، لزوم مراجعه بدان و عرضه احادیث بر آن دلالت دارند مستندات روایی این دعوی را تشکیل می دهند. اصل لزوم هدایت دائمی انسان از سوی خدا و خاتمیت پیامبر نیز دو دلیل عقلی در این زمینه هستند. جاودانگی قرآن با فضاسازی برای جولان عقل و شرع، مشروعیت، معقولیت حقانیت و لزوم اطاعت از قرآن را ایجاب می نماید.

 

جاودانگی قرآن به معنای بی توجهی به زبان فرهنگ مخاطبان الیه نیست، بلکه قرآن به منظور تعامل با عرب جاهلی زبان خود را عربی مبین قرار داده و در قالب زبان آنان سخن گفته و سطح افق فکری شان را رعایت کرده، در عین حال رفتارها و باورهای نادرست جاهلی را تأیید نکرده است، چرا که ابزارهای مفهومی قرآن، بالعرض در قالب های فرهنگی، جغرافیایی و تاریخی اعراب جاهلی، و بالذات برای انتقال اندیشه ها و آموزه های والای معنوی به کار رفته است.

از این رو با توجه به ثابت بودن نیازهای اولیه بشر و تطور نیازهای ثانوی وی که تابع شرایط زمانی، مکانی و فرهنگی است  می توان با تدبر در قرآن و یاری جستن از تعالیم اهل بیت(ع) و با توجه به اصولی همچون: هماهنگی دین با فطرت، انعطاف پذیری احکام در پرتو اجتهاد و حجیت عقل، همواره بشریت را در گشودن راهی دین پسند و حکیمانه در هنگام بروز نیازها و تحولات جدید و دگردیسی شرایط، یاری داد.

 

در نگاه نخست ممکن است به نظر رسد جاودانگی قرآن تنها مربوط به ویژگی فرازمانی آن است، ولی با توجه به دلایل قرآنی و روایی و عقلی و با توجه به نتایج جاودانگی، دانسته خواهد شد که جاودانگی مفهومی گسترده و نه تنها فرازمانی (عدم تأثیر از فرهنگ زمانه) است؛ بلکه توجه به فرد فرد انسان دارد(جهانی بودن قرآن)؛ به گونه ای انحصارگرایانه یعنی بدون پذیرش منبع هم عرض و موازی (نفی پلورالیسم). قرآن، وحی قدسی است برگرفته از منشأ علم و حکمت نامحدود و قدرت لایزال، از خاستگاهی مافوق بشری و فراتر از یک تجربهٌ فردی و دینی، نیز مورد محافظت بدون نقص است، که جهت زدودن دردها و فتنه ها و گمراهی ها فرود آمده و همواره عزیز و پیروزمند از هر جهت است؛ بی آن که محدود به یک زمان باشد، و دوام همیشگی همچون دوام آسمان و زمین، و جریانی همچون جریان خورشید و ماه دارد، وشایستگی اداره و سرپرستی در ابعاد اعتقادی، رفتاری، حقوقی، حکومتی و اقتصادی جامعه را دارا می باشد.

 

همگان در تمام زمان ها و مکان ها تحت پوشش هدایتگری قرآن در تمام نیازهای اساسی و ضروری به گونه ای مستقیم و یا غیرمستقیم، یعنی با مراجعه به کارشناسان دینی معصوم و غیرمعصوم و اطاعت از آنها، یا با تعقّل و تدبّر و اجتهاد هستند، تا در جهت فراهم آوردن زندگی معقول و مشروع در دنیا به هدف کسب سعادت واقعی دست یابند. جاودانگی قرآن و وحی به مفهوم ایجاد حوزه دین خاتم که همواره حق است و با فضاسازی جهت جولان شرع و عقل می باشد؛ جاودانگی، مشروعیت، معقولیت، حقانیت و در نهایت لزوم اطاعت و پذیرش را در پی دارد.

عناصر جاودانگی
در این زمینه تجزیه و تحلیل مفهوم واقعی جاودانگی و پرداختن به عوامل مؤثر و لازم در تبیین این نهاد مبارک الهی بایسته است. عناصر جاودانگی از قرار زیر هستند:

 1. وحی، که دارای بعد ملکوتی و ماوراء بشری و از سرچشمه علم و اراده الهی است. نشأت از علم و اراده خدا به معنای تشخیص مصلحت ها و مفسده های پیش روی سعادت بشر در تمام زمان هاست. همه هست ها و نیست ها و بایدها و نبایدهای قرآنی مطابق و سازگار با فطرت بشری و مربوط به علم الهی است.

 2. توجه به شخصیت دریافت کننده وحی و عصمت و علم و ختم نبوت توسط او و ادامه راه هدایتگری قرآن توسط قرآن ناطق، یعنی معصومان(ع) (سنت). 3. وجود عقل در حوزه دین و تأیید عقل و تعقل از طریق شرع (قرآن و سنت). 4. اجتهاد پیوسته و پویا در زمان غیبت و تدارک اصول و شرایط و زمینه های حضور و حاکمیت اجتماعی دین در طول زمان.

دلایل جاودانگی

الف. دلایل قرآنی
پاره ای از آیات مورد استناد عبارتند از:
1-آیه من بلغ:
((قل أی شیء أکبر شهادةً قل الله شهید بینی و بینکم و أوحی الی هذا القرآن لأنذرکم به و من بلغ» انعام/19 بگو چه گواهی بزرگ تر است(از گواهی خدا)، بگو خدا میان من و شما گواه است و وحی می کند به من آیات این قرآن را؛ تا با آن شما و هر کس از افراد بشر را که خبر این قرآن به او رسد بترساند. کوتاه ترین و رساترین و جامع ترین دلیل قرآنی بر جاودانگی وحی این آیه می باشد. قرآن وسیله بیم دادن (راهنمایی) شماست؛ یعنی کسانی که مورد خطاب مستقیم آن هستید و نیز کسانی که مورد خطاب مستقیم (مشافهه) نمی باشند.1 اصل اعتبار و لزوم پذیرش وحی برای غیر مخاطبان مورد پذیرش مفسران این آیه می باشد، و مفهوم جاودانگی همین است.

 البته منظور از رسیدن وحی به گیرنده آن، دست یابی به عین الفاظ قرآن نیست، بلکه منظور رسیدن پیام و مفهوم قرآن با هر زبان ممکن می باشد. زمخشری از مفسران اهل سنت به نقل از سعید بن جبیر می گوید: کسی که قرآن به او برسد انگار که محمد(ص) را ملاقات کرده است.2 خلاصه اینکه با توجه به مفهوم این آیه وحی (قرآن) جهت انذار (راهنمایی) مخاطبان زبانی و مردم غیرمخاطب نازل شده است.

2- آیه بعثت:
((هو الذی بعث فی الأمّیین رسولاً منهم یتلوا علیهم آیاته و یزکّیهم و یعلّمهم الکتاب و الحکمة و إن کانوا من قبل لفی ضلال مبین. و آخرین منهم لمّا یلحقوا بهم و هو العزیز الحکیم)) جمعه/2ـ3 او کسی است که در میان جمعیت درس ناخوانده رسولی از خودشان برانگیخت تا آیاتش را بر آنها بخواند، و آنها را پاکیزه کند، و کتاب و حکمت بیاموزد؛ هر چند پیش از آن در گمراهی آشکاری بودند. و بر گروه دیگری که هنوز به آنها نپیوسته اند، و او عزیز و حکیم است. امّی کسی است که نه می خواند و نه می نویسد و در اینجا منظور عرب معاصر پیامبر(ص) هستند؛ زیرا اندکی از آنها سواد خواندن و نوشتن داشتند.

 

 ویژگی این رسول این است که از جنس آنهاست. بنابر ظاهر آیه منافاتی میان اینکه پیامبر(ص) خود از امیین بوده و در میان آنها مبعوث شده باشد و از سویی مبعوث به غیر آنها هم شده باشد؛ ندارد. و اینکه به زبان عربی است به خاطر وظیفه تعلیم و تزکیه آنان است. به هر حال، مراحل اولیه دعوت به گونه ای است که در میان اعراب است. پیامبر(ص) وظیفه تزکیه یعنی رشد نیکی همراه با خیر و برکت با مزین شدن به اخلاق فاضله و رفتارهای نیک و تعلیم کتاب، یعنی بیان الفاظ آیات قرآن را، و تعلیم حکمت، یعنی معارف حقیقی قرآن را میان قوم خود و دیگران که به آنها می پیوندند و پس از او می آیند؛ دارد.

 

هیچ تفاوتی میان آیندگان و گذشتگان در وجود پیامبر به عنوان راهنمای زندگی آنان و پذیرش دستورات وی وجود ندارد. شمول دیگران غیر از اعراب معاصر پیامبر(ص) آن چنان واضح است که نیاز به توضیح بیشتر ندارد. بسیاری از مفسران ذیل این آیه حدیث معروفی از پیامبر(ص) نقل کرده اند که وقتی پیامبر این آیه را تلاوت فرمود، پرسیدند: اینها (لاحقان) کیانند؟ پیامبر(ص) دست خود را به شانه سلمان گذارد و فرمود: لوکان الإیمان فی الثریا لنالته رجال من هؤلاء. اگر ایمان در ثریا باشد مردانی از این گروه (ایرانیان) بدان دست می یابند.3

3- آیه تدبّر:

((أفلایتدبّرون القرآن و لوکان من عند غیرالله لوجدوا فیه اختلافاً کثیراً)). نساء/82 آیا درباره قرآن نمی اندیشند؛ اگر از ناحیه غیرخدا بود اختلاف فراوانی در آن می یافتند. تدبر در لغت یعنی توجه به نهایت و پیامد کارها4 و تدبّر در این آیه یعنی تأمّل و دقّت در هر آیه پس از آیه دیگر.5

 قرآن مخاطبان خود را تشویق و ترغیب در تدبّر در آیات می کند؛ تا اینکه در هر حکم و حکمت آشکار و داستان و موعظه، آیات را در نظر بگیرید.

 

علامه طباطبایی می نویسد: «از آیه مورد نظر، نتایج مهمی روشن می شود؛ نخست اینکه فهم عادی و معمولی آن را درک می کند. در ثانی در قرآن برخی آیات، دیگر آیات را تفسیر می کند، و سوم اینکه قرآن نسخ پذیر و ابطال پذیر نیست و نیازی به تکمیل و نه تهذیب ندارد. قرآن چون اختلاف نمی پذیرد؛ تفسیر و تحول در آن راه ندارد و لازمه این مطالب این است که محتوای قرآن یعنی؛ شریعت اسلامی تا روز قیامت مستمر و جاودان می باشد.»6

 

4-آیه عزّت و شکست ناپذیری:
((إنّ الّذین کفروا بالذّکر لمّا جاءهم و إنّه لکتاب عزیز. لایأتیه الباطل من بین یدیه و لا من خلفه تنزیل من حکیم حمید))فصّلت/41ـ42 همانا آنان که به این قرآن که برای هدایت آنها آمد کافر شدند؛ [در جهنم ملاقات می شوند؛] در حالی که این کتاب به حقیقت عزت مند است و هرگز از پیش رو و پس آن حق، باطل نشود؛ زیرا آن، فرستاده خدای مقتدر و حکیم ستوده صفات است. این آیه و آیه پیشین، کفر و الحاد و انکار حق را به تصویر کشیده است. الحاد یعنی به بیراهه رفتن، که یکی از نمونه های آشکار آن دروغ بستن بر خدا و بر پیامبر(ص) و الغای آیات و تأویل نادرست آیات است.7

الحاد به قرآن، همان کفر به آیات است؛ با هدف ابطال حقایق قرآنی که در هر عصر و زمانی قالب و مصداقی خاص می یابد. در عصر حاضر این ادعای الحادی مطرح شده است که دین به عنوان امری ثابت (وحی جاودان) با تحول فرهنگ ها و آداب و مناسبت های فردی و اجتماعی همخوان نیست.

شهید مطهری می نویسد: «افراد و طبقاتی هستند که این مسئله را واقعاً به صورت یک معمای لاینحل و به صورت یک تضاد آشتی ناپذیر می نگرند و معتقدند «اسلام» و «مقتضیات زمان» دو پدیده غیرمتوافق و ناسازگارند و از این دو حتماً یکی را باید انتخاب کرد؛ یا باید به اسلام و تعلیمات اسلامی گردن نهاد و از هرگونه نوجویی و نوگرایی پرهیز کرد و زمان را از حرکت بازداشت، و یا باید تسلیم مقتضیات متغیر زمان شد و اسلام را به عنوان پدیده ای متعلق به گذشته به بایگانی تاریخ سپرد.»8

 

برخی سخن افراط گونه دیگری دارند که این ثبات وحی و تغییر زمانه را مایه عقب ماندگی مسلمانان دانسته اند. در این مورد گوستالوبون علت انحطاط مسلمین را عدم انطباق اسلام با مقتضیات زمان می داند و می نویسد: «زمان عوض شد، تغییر کرد و مسلمان ها می خواستند باز اسلام را با همان خصوصیات در قرن های بعد نگاه دارند در صورتی که امکان نداشت. و به جای اینکه تعلیم اسلامی را رها کنند و مقتضیات قرن را بگیرند، تعلیم اسلامی را گرفتند و منحط شدند.»9

با توجه به این باورهای الحادی، دقّت در عزّت و بطلان ناپذیری کلام الهی ضرورت می یابد. چه بسا قرآن، پیشاپیش توجه به این شبهات و اتهام ها داشته و به مقابله با آن شبهات پرداخته است. تأکید قرآن بر عزت و شکست ناپذیری وحی، تأکید بر این حقیقت است که راه باطل از هیچ جهت به سوی آن باز نیست.10

 

از هیچ سو بطلان و فساد به سراغ این کتاب بزرگ نیامده و نخواهد آمد. تناقضی در مفاهیم آن نمی باشد، نه چیزی از کتب و علوم پیشین بر ضدّ آن است و نه اکتشافات علمی آینده با آن مخالفت خواهد داشت.11 هیچ کتابی از کتاب های گذشته آن را باطل نمی کند و هیچ کتابی از کتاب های آینده آن را نسخ نمی کند.

 

در خبرهایش از گذشته و آینده باطل گویی نکرده است.12 البته این کیفیت نزول (حقانیت دائم حقایق قرآنی) توسط خدای حکیم، با علم نامحدود که دارای کمالات نامعین است طرح ریزی شده است، و اگر از سوی شخص دارای علم محدود پی ریزی شده بود پر از تناقض و اختلاف بود. ستایش او دائمی است؛ چون کلام حق گونه او دائم بوده و باطل نمی شود. فعلش (کلام وحی) متقن است و سستی (ابطال) در آن راه ندارد.13 و جاودانگی حقایق آن نشانه استواری آن و حکمت صاحب آن است.
5-آیه حفظ:
«إنّا نحن نزّلنا الذّکر و إنّا له لحافظون» حجر/9 خداوند قرآن را در هر زمان و از هر زیادی و کمی و تحریف و تبدیل حفاظت می کند.14 و با توجه به کلمه «حافظون» که قید زمان ندارد و حال و آینده را در بر می گیرد، سازوکار حفاظت نظر به آینده نیز دارد.15 به این آیه برای اثبات عدم تحریف قرآن استناد شده است؛ زیرا دلالت می کند بر اینکه قرآن از هرگونه زیادی و کمی و نقص و تغییر و تحریف و تصرّف مصون است و این مصونیت تا ابد (همیشه) ادامه دارد.

6-پایداری و جهان شمولی بشارت ها، انذارها و پیام های قرآن:
((تبارک الذی نزّل الفرقان علی عبده لیکون للعالمین نذیراً» فرقان/1 زوال ناپذیر و پایدار است کسی که قرآن را بر بنده اش نازل کرد تا جهانیان را بیم دهنده باشد.))و ما أرسلناک إلاّ کافّة للنّاس بشیراً و نذیراً و لکنّ أکثر الناس لایعلمون» سبأ/28 و ما تو را نفرستادیم؛ جز برای اینکه عموم بشر را بشارت دهی و انذار کنی؛ ولی بیشتر مردم از این حقیقت آگاه نیستند. واژه «تبارک» که بیان کنندهٌ پایداری ذات و صفات فرستنده وحی است، حکایت از آن دارد که فرقانی که او برای بیان حق و جداسازی حق از باطل فروفرستاده نیز پایدار از نظر زمان و فراگیر نسبت به همهٌ ملت ها وجوامع بشری است. و لازمهٌ این پایداری، هم سویی با حقایق و واقعیت های هستی و شکست ناپذیری در برابر دستاوردهای علمی و عملی بشر در طول تاریخ می باشد، چنان که در آیات متعددی از قرآن، رسالت پیامبر جهان و پیام قرآنی برای همهٌ جهانیان و خطاب های آن متوجه مردم می باشد؛ از آن جمله: «یا أیها النّاس اعبدوا ربّکم الّذی خلقکم…» بقره/21 «یا أیها النّاس کلوا ممّا فی الأرض حلالاً طیباً و لاتتّبعوا خطوات الشّیطان» بقره/168 «یا أیها النّاس قد جاءکم برهان من ربّکم» نساء/174 همچنین در شش آیه از قرآن، وحی قرآنی، ذکر برای جهانیان معرفی شده است. این گونه خطاب ها همگانی و فراگیر که نمونه آن در قرآن بسیار است، قرآن را از محدودیت نسبت به زمان و مخاطبان عصر نزول مبرّا دانسته و جاودانگی ای به وسعت تمام انسان ها و همه زمان ها برای قرآن مطرح کرده است.
7- توصیفات قرآن:

آیاتی فراوان، قرآن را با مشخصه های کلی و ویژه معرفی می کند. قرآن خودش را به شفا، نور، آشکار، رحمت، محفوظ، قیم، بهترین گفتار (أحسن القول) و… توصیف می کند. و این اوصاف تأثیر پایدار آن را می رساند: «و ننزّل من القرآن ما هو شفاء و رحمة» اسراء/82 خدای سبحان درباره قرآن نمی فرماید که قرآن، دارو است، بلکه می گوید: او شفاست و اثر شفا بخشی آن قطعی است و هر کس به محضر قرآن بیاید و آن را بفهمد و بپذیرد و عمل کند، به طور قطع بیماری های درونی اش از بین می رود.16

 

قرآن در جهات مختلف نقش شفابخشی خود را ایفا کرده است؛ هم ضعف ها و بیماری هایی را که مربوط به حکمت نظری است با برهان، شفا می دهد و هم مرض هایی را که مربوط به حکمت عملی است با تهذیب و تصفیه دل بهبود می بخشد. قرآن نسخه ای برای سامان بخشیدن به همه نابسامانی ها، بهبودی خود و جامعه از انواع بیماری های اخلاقی و اجتماعی است.17 «قد جاءکم موعظة من ربّکم و شفاء لما فی الصّدور» یس/57 از سوی پروردگارتان اندرز و شفا دهنده دل ها نازل شد.

8- آیه پیراستگی قرآن از هر کاستی:
«الحمد لله الّذی أنزل علی عبده الکتاب و لم یجعل له عوجاً. قیماً لینذر بأساً شدیداً من لدنه» کهف/1ـ2 ستایش و سپاس مخصوص خداست که بر بنده خود این کتاب بزرگ را نازل کرد و در آن هیچ نقص و انحرافی ننهاد، تا با این کتاب، خلق را از عذاب سخت خدا بترساند. آیاتی که از آنها می توان به طور مستقیم یا غیرمستقیم، کمال، پایداری، فراگیری و جاودانگی پیام ها، رهنمودها، ایده ها و اصول قرآنی را استفاده کرد بیش از اینهاست و آنچه یاد شد تنها به عنوان نمونه می تواند مورد توجه قرار گیرد.

ب. دلائل روایی

یک. نوبودن قرآن در همیشه زمان

1-((عن الرضا(ع) عن أبیه إنّ رجلاً سأل أباعبدالله(ع) ما بال القرآن لایزداد علی النشر و الدرس إلاّ غضاضة؟ فقال: لأنّ اللّه تبارک و تعالی لم یجعله لزمان دون زمان، و لا لناس دون ناس، فهو فی کلّ زمان جدید، و عند کلّ قوم غضّ إلی یوم القیامه)).18 امام رضا(ع) از پدرش نقل می کند: مردی از امام صادق(ع) می پرسد: حالت قرآن چگونه است که هرچه خوانده می شود و پخش می شود، تازه تر می شود. امام(ع) پاسخ فرمود: زیرا خداوند قرآن را برای زمان ویژه و مردمانی مخصوص و معین قرار نداد. قرآن در هر زمانی تازه و نو و نزد هر ملتی تا روز قیامت مورد استفاده است. 2.

 

امام رضا(ع) فرمود: «هو حبل الله المتین، و عروته الوثقی، و طریقته المثلی، المؤدّی الی الجنّة و المنجی من النّار ،لایخلق من الأزمنة، و لا یغثّ علی الألسنة، لأنّه لم یجعل لزمان دون زمان، بل جعل دلیل البرهان و حجّة علی کل انسان، لایأتیه الباطل من بین یدیه و لا من خلفه تنزیل من حکیم حمید.»19

قرآن ریسمان محکم خداست و حلقه با استقامت وی، راهی حق گونه اش، برنده به بهشت، نجات دهنده از جهنم است، نسبت به زمان ها کهنه نمی شود، بر زبان ها فاسد نمی شود، زیرا قرآن برای زمانی مخصوص قرار داده نشده، بلکه قرآن راهنما و برهان بر هر انسانی است، باطل از هیچ سو بر آن وارد نمی شود، از سوی خدای حکیم و حمید نازل شده است. 3.

امیر مؤمنان در وصف قرآن می گوید: «…و لاتخلقه کثرة الردّ و ولوج السمع.» تکرار و شنیدن پیاپی آیات، کهنه اش نمی سازد، و گوش از شنیدن آن خسته نمی شود. 4. امام باقر(ع) فرمود: «… القرآن یجری کما تجری الشمس و القمر….»20 قرآن همچون جریان خورشید و ماه جاری است. 5.

 نیز فرمود: «و لو أنّ الآیة إذا نزلت فی قوم ثمّ مات القوم ماتت الآیة، لما بقی من القرآن شیء، و لکن القرآن یجری أوّله علی آخره مادامت السموات و الأرض، و لکلّ قوم آیة یتلونها هم منها من خیر أو شرّ.»21 اگر آیه هرگاه در خصوص قومی نازل شود سپس آن قوم بمیرند آیه نیز بمیرد، بی شک از قرآن چیزی نخواهد ماند، و لی قرآن از اول تا آخرش جریان دارد تا هرگاه که آسمان ها و زمین استمرار دارند. و هر قومی آیه ای دارند که آن را تلاوت می نمایند (باید تلاوت کنند) در حالی که آنها نسبت به آن در خیر و یا شرّ خواهند بود.

 

دو. جاودانگی قرآن

1-امام علی (ع) فرمود: «و کتاب الله بین أظهرکم، ناطق لایعیا لسانه، و بیت لاتهدم أرکانه، و عزّ لاتهزم أعوانه.»22 کتاب خدا، قرآن، در میان شما سخنگویی است که هیچ گاه زبانش از حق گویی کند و خسته نمی شود و همواره گویاست؛ خانه ای است که ستون های آن هرگز فرو نمی ریزد؛ و صاحب عزتی است که یارانش هرگز شکست ندارند. 2. نیز فرمود: «ثم أنزل علیه الکتاب، نوراً لاتطفأ مصابیحه، و سراجاً لایخبوا توقّده، و بحراً لایدرک غوره، و منهاجاً لایضلّ نهجه، و شعاعاً لایظلم ضؤوه، و فرقاناً لایخمد برهانه، و تبیاناً لاتهدم أرکانه.»

23 آن گاه کتاب را بر شما فروفرستاد؛ نوری که خاموشی ندارد، چراغی که درخشندگی آن زوال نپذیرد، دریایی که ژرفای آن درک نشود، راهی که رونده آن گمراه نگردد، شعله ای که نور آن تاریک نشود، جدا کننده حق و باطل است که درخشش برهانش خاموش نگردد، و بنایی است که ستون های آن ویران نشود.

سه. حدیث ثقلین
«یا أیها النّاس إنّی قد ترکت فیکم الثقلین، خلیفتین، إن أخذتم بهما لن تضلّوا بعدی، أحدهما أکبر من الآخر؛ کتاب الله حبل ممدود ما بین السماء و الأرض (أو قال إلی الأرض) و عترتی أهل بیتی، ألا و إنّهما لن یفترقا حتّی یردا علی الحوض.»24

چهار. روایت مراجعه به قرآن

1-پیامبر(ص) فرمود: «… اذا التبست الأمور علیکم کقطع اللّیل المظلم، فعلیکم بالقرآن.»25 هرگاه مسائل و امور (جامعه) بر شما (حق را) همچون پاره شب تاریک پوشاند؛ بر شما باد (به مراجعه و عمل) به قرآن.

 

 2. امیرمؤمنان(ع) فرمود: «سمعت رسول الله(ص) یقول: أتانی جبرئیل، فقال: یا محمّد، سیکون فی امّتک فتنة، قلت: فما المخرج منها؟ قال: کتاب الله، فیه بیان ما قبلکم من خبر، و خبر ما بعدکم، و حکم ما بینکم….»26 شنیدم پیامبر(ص) می گوید: جبرئیل نزد من آمد و گفت: ای محمد به زودی در امت تو فتنه می شود. گفتم: چه چیزی موجب رهایی از آن می شود؟ (جبرئیل) گفت: کتاب خدا (قرآن) که در آن خبر گذشته و آینده و حکم (دستور لازم) میان شما موجود است.

 

3. «عن الحسن بن علی(ع) قال: قیل لرسول الله(ص) إنّ أمّتک ستفتن، فسئل ما المخرج من ذلک؟ فقال: کتاب الله العزیز الذی لایأتیه الباطل من بین یدیه و لا من خلفه، تنزیل من حکیم حمید، من ابتغی العلم فی غیره أضلّه الله….»27 از امام حسن(ع) نقل شده، که فرمود: به رسول خدا گفته شد: بزودی امت تو مورد فتنه قرار می گیرد، پس او پرسید چه چیزی موجب رهایی از آن است؟ فرمود، کتاب خدا؛ آن کتاب عزیز که از هیچ سو باطل در آن راه ندارد، از سوی خدای حکیم و حمید نازل شده، هر کسی علم (برای رفع فتنه) را در غیر آن بجوید (عقل و علم بشری را کافی بداند) خدا او را گمراه می کند….

پنج. احادیث عرضه به قرآن

1-عن أبی عبدالله(ع) قال: «ما لم یوافق من الحدیث القرآن فهو زخرف.»28 حدیثی که موافق قرآن نباشد آن حدیث باطل است. 2- «عن أیوب بن الحر قال: سمعت أباعبدالله(ع) یقول: کلّ شیء مردود الی الکتاب و السنة، و کل حدیث لایوافق کتاب الله فهو زخرف.»29 در صورتی که «حدیث» را شامل روایات دینی و نظریه های بشری بدانیم، از این روایات می توان استفاده کرد که هرگاه سخنی با قرآن ناهمساز باشد، باطل است، زیرا قرآن سراسر بیان حق و معیار درستی بوده و خواهد بود.

ج. دلیل عقلی بر جاودانگی
دلیل هدایت دائمی
اصل هدایت مخلوقات از جمله انسان، به مقتضای حکمت و ربوبیت الهی بر خداوند لازم است. قرآن در این مورد می فرماید: «إنّ علینا للهدی»(لیل/12) هدایت حتماً به عهده ماست. هدایت الهی بر دو گونه است: هدایت تکوینی یعنی رساندن موجودات به نیازهای خود، «ربّنا الذی أعطی کلّ شیء خلقه ثمّ هدی»(طه/50) و دیگر هدایت تشریعی که شامل ا نسان ها می شود. حال به اقتضای حکمت و ربوبیت دائم و همیشگی خدا، این هدایت، دائم و همیشگی است. دوام هدایت الهی اقتضا می کند که قرآن که متقن ترین و اصیل ترین منبع هدایت بشر است، معـارف واخلاق و احکـامش همواره بشریت را بهره مند نمـاید. قرآن در قالب های لفظی (معجزه لفظی) و معنوی (معجزه علمی) با هدف تربیت و هدایت همواره و همیشگی بشر نازل شده است.

خاتمیت، دلیل بر جاودانگی

اصل خاتمیت، حقیقتی مسلم و مورد اتفاق تمام دانشمندان و مردم مسلمان ازهر فرقه و مذهبی می باشد و اثبات آن علاوه بر دلیل عقلی از راه دلایل نقلی به ویژه قرآن، مسلم است. قرآن با صراحت کامل پیامبراسلام(ص) را خاتم پیامبران معرفی می کند: «ماکان محمّد أبا أحد من رجالکم و لکن رسول الله و خاتم النّبیین» احزاب/40 پیامبر(ص) پدر هیچ یک از مردان شما نیست، بلکه رسول خدا و تمام کننده (رسالت) پیامبران است. خاتم، یعنی ما یختَمُ بِهِ؛ چیزی که به وسیله آن پایان داده می شود. مهری که طومار (رسالت) بدان بسته می شود. نقشی است که با آن نامه نبوت، کتاب نبوت، درس نبوت به پایان رسید.30

 خاتمیت پیامبر به معنای بی نیازی انسان ها از هدایت الهی و معنوی نیست، بلکه لازمه آن این است که پیام پیامبر خاتم از استمرار جاودانگی در طول تاریخ برخوردار باشد.

لوازم جاودانگی قرآن
الف. جامعیت و کمال دین
قرآن زمانی می تواند جاودانه در تاریخ زندگی بشر باشد که به همهٌ ابعاد وجود انسانی و نیازهای او در طول زمان توجّه لازم را مبذول داشته باشد، چه اینکه انسان دارای سه بُعد کلی می باشد، یعنی عقل و تفکر، طبیعت و غریزه، احساس و عاطفه و از سوی دیگر و بر اساس این ابعاد، نیازهای آفرینشی وی عبارتند از: نیازهای عقلانی و اخلاقی مانند عدالت، راستی و معرفت و… و نیازهای طبیعی و غریزی مانند خوراک، پوشاک، مسکن و… و نیازهای عاطفی و احساسی مانند انس، الفت، محبت و دوستی، تعاون و همکاری و… روان شناسان، سه گونه تمایل برای انسان مطرح کرده اند: تمایلات فردی، اجتماعی، عالی. تمایلات فردی و انگیزه های فردی یعنی اینکه انسان خود دوست بوده و خیر و صلاح خود را بیشتر از دیگران می جوید و از همه چیز مهم تر می داند.

 

این نوع تمایلات خود بر دو قسم اند: جسمانی و روانی

. خواسته های بدنی و جسمانی مربوط به نیازهای بدنی هستند؛ مانند نیاز به تنفس، حرکت، تغذیه و استراحت، و تمایلات روانی که ارضاکننده عزت نفس می باشند؛ دارای مظاهر مختلفی هستند، از جمله:

 1. تحصیل خوشبختی

 2. استقلال طلبی و کسب قدرت و برتری

 3. شهرت طلبی و مقام دوستی

4. هیجان های روحی از قبیل نوازش و مهر و محبت

 5. حسّ تملّک و تصرّف در اشیاء اسلام، از آنجا که دینی جامع است به این نوع تمایلات توجه کرده و اصل این گرایش (غرایز) را لازم دانسته ولی سفارش به تعدیل و تنظیم آن نموده است. «وابتغ فیما آتاک الله الدار الآخرة و لاتنس نصیبک من الدّنیا و أحسن کما أحسن الله إلیک و لاتبغ الفساد فی الأرض إنّ الله لایحبّ المفسدین» قصص/77 به واسطه آنچه خداوند به تو ارزانی داشته است، (سعادت مندی در) سرای آخرت را بگزین و بهره دنیوی خویش را فراموش مکن و همان گونه که خداوند به تو احسان کرده، تو نیز به دیگران احسان کن و تبهکاری را در زمین طلب مکن، به تحقیق که خداوند تبهکاران را دوست ندارد.

 

تمایلات نوع دوم (اجتماعی) موجب می شود که انسان هم نوعان خود را دوست داشته و احساس همبستگی با آنها داشته باشد و در غم و شادی آنها شریک باشد.

مظاهر این نوع تمایلات مانند:

1. محبت و دوستی خانوادگی

 2. میهن دوستی

 3. الگو پذیری (از رفتار و گفتار دوستان) «و جعل بینکم مودّة و رحمة»(روم/21) یعنی؛ خداوند میان شما دوستی و رحمت پدید آورد. رسول خدا(ص) فرمود: «ما بنی بناء فی الاسلام أحبّ الی الله من التزویج»؛ یعنی هیچ بنیادی در اسلام نزد خدا محبوب تر از ازدواج نیست. و در مورد وطن روایت نقل شده که فرمود: «حبّ الوطن من الایمان.»31 در قرآن، دربارهٌ ابراهیم(ممتحنه/4) و پیامبر اسلام(احزاب/21) این الگوپذیری سفارش شده است. تمایلات نوع سوم عبارت از تعقل و تفکر و رشد عقلانی و فکری بشری است و خود به چند گونه تقسیم می شود؛ مانند حقیقت جویی، زیبا دوستی، میل اخلاقی، خیرخواهی و حس مذهبی و دینی.

 

شاید بتوان ادعا نمود که هیچ دینی همچون اسلام و قرآن، مردم را به تعقل و تفکر سفارش نکرده است. در قرآن بیش از هفتصد مرتبه سفارش به این مهم شده، تا آنجا که قرآن کسانی را که از خردورزی بی بهره اند؛ بدترین جنبندگان می داند: «إنّ شرّ الدوابّ عند الله الصمّ البکم الّذین لایعقلون» انفال/22 علی(ع) هدف پیامبران را برانگیختن و کشف گنجینه های عقول بشری می داند و می فرماید: «لیثیروا لهم دفائن العقول.»

روح و جوهر اخلاق بر اساس تعالیم دینی، عدالت و جلوگیری از بیماری افراط و تفریط است و برپایی قسط و عدل در حیات بشر از جمله اهداف دین است. ترک دنیا برای آخرت حرام است. «لیس منّا من ترک دنیاه لآخرته و آخرته لدنیاه.»32 از ما نیست کسی که دنیا را به انگیزه آخرت و آخرت را به انگیزه دنیا ترک کند.

فقه که در بردارنده تمام افعال مکلفین است محورهای بایسته و مورد نیاز انسانی را مورد بررسی قرار داده است، از جمله:

1. رابطه انسان با خدا(وجوب عبادت)

2. رابطه انسان با خود(حفظ جان و حرمت زیان به جسم)

 3. رابطه انسان با جهان (شناخت قوانین آفرینش و آباد ساختن زمین، حرمت از بین بردن زمین، منابع طبیعی، درخت کاری و…) 4. رابطه انسان با انسان های دیگر (تعاون، اخوت، انفاق و…) روایاتی که تقسیم ساعت های شبانه روز را به چهار ساعت توصیه کرده در همین راستا قابل توجه است.

ب. فراتر از حکایت گذشتگان (قصص) (عنصر فراتاریخی)
آیات فراوانی در قرآن از گذشتگان، بندگان خوب (پیامبران و مؤمنان) و همچنین از انسان های ناسپاس در قالب حکایت و سرگذشت سخن گفته است. آیا این سرگذشت ها آیات قرآن را تاریخی نکرده است؟ آیا تاریخی بودن آیات قرآن، اعتبار آن را در بستر زمان محدود نمی سازد؟ برای پاسخگویی به این پرسش ها توجه به این نکته بایسته است که کلمه «قصص» جمع قصّه نیست تا به معنای داستان ها باشد، بلکه «قصص» به معنای اخباری است که پی جویی و دنبال شده است.33

 

فضای قصص قرآن، فضای واقعیت گویی و گزارش واقعیت است. سرچشمه آن ذهن و تخیل نیست، بلکه برپایهٌ علم و آگاهی الهی استوار است. «و کلاًّ نقصّ علیک من أنباء الرسل ما نثبّت به فؤادک و جاءک فی هذه الحقّ و موعظة و ذکری للمؤمنین» هود/120 و هر یک از اخبار مهم رسولان را که بر تو با تحلیل و بررسی قصه می کنیم محتوایی است که با آن دل تو را ثبات می بخشیم و در بیان این واقعیت ها حق به سراغت آمده است و موعظه و ذکری فراوان برای مؤمنان می باشد. علامه طباطبایی می نویسد: «قرآن یک کتاب تاریخی و صحیفه ای خیالی نیست و به راستی که کتاب عزیز باطل ناپذیر است. کلام خداوند سبحان است و سخنی نیست جز حق، و بعد از حق گمراهی است و این گونه نیست که با وسیله باطل حق را برساند و به یاری ضلالت هدایت را بهره مند گردد. قرآن (حتی داستان های قرآن) هادی به حق و به سوی راه مستقیم است. و گیرنده آن به دلیل دست می یابد….»34

پیام رسانی در پرتو بیان سرگذشت ها
عمده تفاوت میان قصص قرآن و تاریخ نگاری این است که: در تاریخ نگاری آنچه در اصل مورد توجه است، نقل تاریخ و گزارش گذشته است، ولی در قصص قرآن (گزارش واقعیت) آنچه اصل و مهم است اهداف دیگری (پیام و هدایت) جدا از نقل گذشته است. بیان سرگذشت و واقعیت های گذشته ابزار و قالبی است که در لوای آنها اهداف مقدس دنبال می شود. هم از این روست که در تاریخ نگاری پرداختن به امور جزئی، نام مکان ها، زمان ها و تاریخ دقیق وقایع و طولانی گویی و به طور کلی پرداختن به تمام جزئیات، مهم و لازم است.

 

 ولی چون در قصص قرآن، آنچه مهم است بیان اهداف و انگیزه های گزارش واقعه مورد نظر است؛ در مواردی اندک به جزئی گویی و بیشتر به کلی گویی و نپرداختن به شاخ و برگ واقعه پرداخته است. در سرگذشت های قرآنی تکیه بر مقصود و هدف آن است. کمّیت (ایجاز و تفصیل قصه) در قرآن تابع متغیر مقصود و هدف است.35 قصص قرآن روشی هنری و جداگانه در پیام رسانی جهت تحقق اهداف و انگیزه های دینی است که قرآن به دنبال بیان آنهاست:

یک. اثبات وحی و رسالت (وجود سرچشمه غیبی)

در مقدمه قصص این واقعیت را بیان می دارد که این سرگذشت ها از ذهن پیامبر(ص) تراوش نکرده بلکه از اخبار غیب و داخل در حوزه وحی و رسالت است: «نحن نقصّ علیک أحسن القصص بما أوحینا إلیک هذا القرآن و إن کنت من قبله لمن الغافلین» یوسف/3 ما بهترین حکایات را در پرتو وحی این قرآن بر تو باز می گوییم و هر چند پیش از این وحی، از آن آگاه نبودی. «ذلک من أنباء الغیب نوحیه إلیک و ما کنت لدیهم إذ یلقون أقلامهم أیهم یکفل مریم و ما کنت لدیهم إذ یختصمون» آل عمران/44 این خبرها از غیب است که وحی می کنیم ما به سوی تو ای پیامبر، تو نزد ایشان نبودی آن گاه که قلم های قرعه خود را میان جوی آب می انداختند تا قرعه به نام کدام یک برای کفالت مریم اصابت کند و نزد ایشان نبودی وقتی که نزاع می کردند.

دو. وحدت پیام انبیا
تعدادی از سرگذشت های قرآنی در یک سوره (انبیاء) و با یک روش ویژه و یکسان تکرار شده است. این سخن با محتوای یکسان، تأکیدی بر این واقعیت است که دین از خداست و اساس و محور آن یکی است و پیامبران در زمان های مختلف، مردم را بدان دعوت می کرده اند. با مراجعه به سوره مبارکه انبیا آیه 48 تا 82 این واقعیت آشکار می شود و در پایان این مجموعه آیات این جمله تکرار شده است: «إنّ هذه أمّتکم أمّة واحدة و أنا ربّکم فاعبدون» انبیاء/93 اینک طریقه واحد و دین یگانه شما آیین پاک اسلام است، و من یکتا پروردگار و آفریننده شما هستم؛ پس مرا پرستش کنید.

سه. پیروزی نهایی راه انبیا
برخی داستان ها به هدف بیان پیروزی انبیا از ناحیه خداوند متعال، و شکست و عذاب دنیوی تکذیب کنندگان نازل شده است: «و لقد أرسلنا نوحاً إلی قومه فلبث فیهم ألف سنة إلاّ خمسین عاماً فأخذهم الطوفان و هم ظالمون. فأنجیناه و أصحاب السفینة و جعلناها آیة للعالمین» عنکبوت/14ـ15 به تحقیق نوح را به سوی قومش فرستادیم، پس میان ایشان هزار سال، جز پنجاه سال درنگ کرد، پس طوفان ایشان را گرفت و ایشان ستمکاران بودند.
چهار. ارائه الگوهای عینی
همواره از پیامبران به عنوان الگو در جهت تربیت انسان یاد می شود. در گزارش زندگی گذشتگان، به ویژه پیامبران، اهداف تربیتی، اعمال صالح و دوری از شرّ و فساد، محبت و مهربانی و دستگیری گرفتاران و انجام وظایف بندگی دنبال می شود.

ج. فراتر از زمان نزول
فرهنگ زمان نزول
سخن در این است که آیا فرهنگ زمان نزول که تا اندازه ای و در مواردی در قرآن بازتاب یافته مورد پذیرش صاحب وحی بوده است یا قرآن آن را از سر همراهی و مماشات و مسامحه با فرهنگ مخاطبان عصر نزول آورده است: برخی معتقدند که خداوند اموری را که شاید دین آنها را در ابتدا و از نگاه جداگانه تأیید نکند، فقط و فقط از روی مصلحت اندیشی و مماشات در قرآن جای داده است.36 مانند سخن از دیو زدگی و دیوانگی و چشم زخم و ساحری در بعضی آیات قرآن، سخن از وجود جنّ و بیان برخی از اعمال و کارهای آنها، بیان هیئت بطلمیوسی در قرآن، که همگی تنها به دلیل مماشات و برداشت از فرهنگ قوم بوده است.

 

 اینان معتقدند: خداوند صاحب قرآن به همان گونه که از برش یا برش هایی از زبان مردم عربستان سده هفتم میلادی، یعنی از زبانی با زمان و مکان و تاریخ و جغرافیای معین و معلوم برای بیان وحی خود استفاده کرده است، به همان گونه قطعه یا قطعه هایی نیز از کلّ فرهنگ آن عصر برگرفته است تا بر مبنای آن بتوان نامتناهی را در متناهی بازگفت و دریا را در برکه نمایاند. بنابر این اگر در قرآن کریم هیئت بطلمیوسی یا طبّ جالینوسی منعکس باشد نباید انکار کرد، و اگر پیشرفت علم، هیئت بطلمیوسی و طبّ جالینوسی را ابطال کند نباید نتیجه گرفت که احکامی از قرآن را ابطال کرده است؛ زیرا قرآن فرهنگ زمانه را بازیافته است؛ نه لزوماً در همه موارد، حقایق ازلی و ابدی را.37

در قرآن کریم هم سخن از جن می رود و سوره ای به نام جنّ و در شرح ایمان آوردن بعضی از آنها و در استماع مجذوبانه آنان از آیات قرآنی هست؛ حال آنکه بعید است دانش یا دانشمند امروز قائل به وجود جنّ باشد.38

 

در مقابل نظریهٌ بالا گروهی دیگر بر این باورند که: تطابق و تعامل (ارائه نظریه علمی و اکتشافی) میان قرآن و علم به گونه ای معجزه آسا که نشانگر ترابط و تطابق میان علم خدا (وحی) و فعل خدا (علم) است؛ از امور معلوم و اکتشافی است. تا آنجا که دکتر بوکای کتابی با عنوان «مقایسه میان تورات، انجیل، قرآن و علم» نگاشته و ثابت کرده که عهدین با برخی داده های علمی از در مخالفت برآمده اند، ولی کمترین تعارض و تضاد میان علم و قرآن وجود ندارد. مگر علم می تواند وجود جن را منکر شود. مگر معیار حقانیت، ابزار ادراک محدودی است که در اختیار علم است؟ همراهی با قوم تا آنجا که همدلی با خواسته های به حق و دریافت های درست آن ملت باشد مشکلی به وجود نمی آورد.

 

 اما آنجا که همراه با امور باطل و خلاف واقع در اعتقاد و حقیقت عالم باشد (که برخی ادعا کرده اند) هرگز با اهداف مقدس رسالت سازش ندارد. آیا پیامبران خدا فرستاده شده اند تا ضمن دعوت مردم به خیر و صلاح با فرهنگ و معتقدات و پندارهای باطل قومشان همراهی و هماهنگی کنند!39 فرض استفاده از اعتقادات باطل یک قوم بدوی در یک کتاب آسمانی (تنزیل من ربّ العالمین) که تجلی علم نامحدود و قدرت لایزالی است چگونه فرضی است؟! آیا این سخنان، همان افسانه غرانیق (وجود آیات مماشاتی و دعوت به بت پرستی) و حدیث افترا و پی جویی حکم جاهلیت را به یاد نمی آورد! مگر قرآن، فرقان حق از باطل نیست؟ «ماکان حدیثاً یفتری و لکن تصدیق الذی بین یدیه و تفصیل کلّ شیء» یوسف/11

 

قرآن سخنی نیست که به دروغ (وقایع نادرست با واقع خارجی) ساخته شده باشد، بلکه تصدیق آنچه که پیش از آن بوده می باشد و روشنگر هر چیزی است. «أفحکم الجاهلیة یبغون و من أحسن من الله حکماً لقوم یوقنون» مائده/50 آیا حکم جاهلیت را می جویند؟ برای گروهی که [خدا را] باور دارند حکم چه کسی از حکم خدا بهتر است. نظریه یا احتمال باطل گویی وحی، با قرآن که باطل ناپذیر «عزیز و شکست ناپذیر» است و همواره کلام صدق الهی است، تناسب ندارد، حال این خلاف واقع راندن چه از روی جهل باشد، یا اضطرار و مماشات! فرق نمی کند.

 

صاحبان نظریه مماشات با توجه به ضربه ای که نظریه آنان بر اعتبار قرآن می تواند وارد کند در صدد ترمیم برآمده و گفته اند: «ناگفته نماند که مراد این نیست که کلیه محتویات و مطالب و معارف قرآنی،بازتاب فرهنگ زمانه است، بلکه بدنه اصلی قرآن کریم، بیان حقایق لاهوتی ابدی است، و بخش کمتر و بسیار کمتر از آن بازتابنده اسباب نزول، یا رویدادهای زمان نزول وحی و فرهنگ زمانه است».40

زبان قوم و نسبت آن با جاودانگی وحی

جاودانگی قرآن به معنای بی توجهی به زبان و فرهنگ مخاطبان مستقیم خود (اعراب جاهلی) نمی باشد؛ بلکه از دو نظر قرآن با مخاطبان عصر خود رابطه برقرار کرده است: نخست، عبارات خود را به زبان مادری آنها (عربی) قرار داد و همراه آن بلاغت و فصاحت را جهت اعجاز و ایمان آوردن آنها به اوج رساند: «قرآناً عربیاً غیر ذی عوج لعلّهم یتّقون» زمر/28 قرآنی عربی است بدون کجی، باشد تا تقوا پیشه کنند. و این تنها ابزار گفتمان بود، و نه چیز بیشتر. «و ما أرسلنا من رسول إلاّ بلسان قومه لیبین لهم» ابراهیم/4 ما پیامبران را نفرستادیم؛ مگر با زبان قوم خودشان تا با ایشان سخن بگویند. تعامل دوم قرآن با اعراب جاهلی رعایت سطح و افق فکری آ نها بود، ولی نه همراهی با ایشان درباورهای غلط و بی اساس! بلی! از رسول خدا نقل شده است که می فرمود: «نحن معاشر الأنبیاء اُمرنا أن نکلّم الناس علی قدر عقولهم.»41

به ما جمعیت پیامبران دستور داده شده که با مردم به اندازه درکشان سخن بگوییم. ولی این هرگز به معنای پذیرش باورهای غلط و پندارهای غیرواقعی یک ملّت نیست.

علامه طباطبایی در تفسیر این آیه می نویسد: «خداوند فرستادن رسولان و دعوت به دین را بر اساس کار خارق العاده و غیرمعمول قرار نداده و به پیامبران امری معجزه آسا تفویض نکرده، بلکه آنها را با زبان عادی که قوم آنها با آن سخن می گویند و محاوره دارند فرستاده، تا از این طریق (تناسب زبانی و پیام) مقاصد و اهداف (واقعی و بدون هیچ گونه باطل گویی) وحی را به آنها برساند.»42 آنچه مهم است رساندن حقایق وحی جهت هدایت و ارشاد مردمان است و آنچه به عنوان ابزار هدایت، کارآمد بوده، زبان قوم، یعنی هم زبانی با قالب های فرهنگی، جغرافیایی و تاریخی آنهاست.

ابزارهای مفهومی قرآن بالعرض در قالب های فرهنگی و جغرافیایی و تاریخی اعراب جاهلی و بالذات برای انتقال اندیشه های عالی و نوین معنوی به کار رفت. نگاه اصلی قرآن به همه مردم در همه زمان هاست، ولی گوشه چشمی نیز در راستای هدایت اعراب جاهلی به چگونگی فرهنگ و جغرافیا و مناسبات و خواسته های آنها می افکند. به تعبیری مصالح و آجرها یکی است؛ ولی بنا و خانه دوتاست.

شأن نزول و متناسبات آن با جاودانگی

وجود شأن نزول برای بسیاری آیات قرآن، از مواردی است که چنین القا می کند که وحی محدود به موارد خاصی شده باشد و شامل همهٌ موارد در طول تاریخ نشود. چنان که برخی ادعا کرده اند: «قرآن با حفظ روح و امهات و محکماتش تدریجی النزول و تدریجی الحصول شد، یعنی تکوین تاریخی پیدا کرد. کسی می آمد و از پیامبر سؤالی می کرد، کسی تهمتی به همسر پیامبر می زد، کسی آتش جنگی بر می افروخت. یهودیان کاری می کردند، نصرانیان کاری دیگر، تهمت جنون به پیامبر می زدند، درباره ازدواج پیامبر با همسر زید شایعه می ساختند، ماه های حرام را از نقد به نسیه بدل می کردند… و اینها در قرآن و در سخنان پیامبر منعکس می شد و… یعنی حوادث روزگار در تکوین دین اسلام سهم داشتند. و اگر حوادث دیگری رخ می داد، چه بسا اسلام (در عین حفظ پیام اصلی خود) با تکوین تدریجی دیگری روبرو می شد و ما با الگوی دیگر و جامعه دیگری که به دست پیامبر ساخته می شد، مواجه بودیم.»43

مهم ترین اشکال این گونه نگاه به شأن نزول و قرآن؛ نقض جاودانگی قرآن، بزرگ و کوچک شمردن، تغییرپذیری و اسارت آن در تاریخ و زمان می باشد. در حالی که با بررسی اجمالی کتاب های علوم قرآن آشکار می شود که:

 1. برای همه آیات قرآن، سبب نزول وجود ندارد یا ثبت نشده است. و عمده مسائل اعتقادی و اجتماعی و اخلاقی و فقهی در همین حوزه نازل شده اند.

 2. اسباب نزول به گونه ای مطرح شده است که اصل جاودانگی و پیام عمومی قرآن را مورد انکار قرار نداده و پیام وحی را به موضوع خاصی در مکان و زمان ویژه ای محدود نکرده است.

 3. روایات اسباب نزول در بسیاری از موارد، از نظر سند ضعیف است. در نتیجه اعتبار این روایات در صورتی است که با پیام قرآن و وحی مخالف نباشد. پس قرآن، اصل، و روایت شأن نزول فرع است. علامه طباطبایی در این رابطه می نویسد: «…سبب نزولی که در ذیل آیه ای وارد شده در صورتی که متواتر یا خبر قطعی الصدور نباشد باید به آیه مورد بحث عرضه، و تنها در صورتی که مضمون آیه و قرائنی که در اطراف آیه موجود است با آن سازگار بود به سبب نزول نام برده اعتماد شود. و بالأخره روایت را باید به آیه تأیید نمود و تصدیق کرد، نه اینکه آیه را تحت حکومت روایت قرار داد.»44

جاودانگی قرآن و سنت و اقتضاءات زمان

در نگاه نخست ممکن است به نظر آید که اصل جاودانگی و جریان دائمی قرآن و سنت با اصل تغییر و تحول پیوسته شرایط و اقتضاءات زمان و مکان و موضوعات، همسازی ندارد! بشری که تا این حدّ گرفتار تغییر و تحول و تکامل است، چگونه یک دین برای همیشه می تواند او را هدایت کند؟45

به تعبیر استاد مطهری برخی چنین استدلال کرده اند که: «اسلام به حکم اینکه دین است؛ به ویژه که دین خاتم است و دستوراتش جنبه جاودانگی دارد… یک پدیدهٌ ثابت و لایتغیر است، و اما زمان در طبع خود متغیر و کهنه و نوکن است، طبیعت زمان اقتضای دگرگونی دارد و هر روز اوضاع و احوال و شرایط جدیدی خلق می کند؛ مغایر با شرایط پیشین. چگونه ممکن است چیزی که در ذات خود ثابت و لایتغیر است با چیزی که در ذات خویشتن متغیر و سیال است توافق و هماهنگی داشته باشند؟»46

برخی از کسانی که در برابر این پرسش قرار گرفته اند، به آن چنین پاسخ داده اند: «آنچه آشکارا می توان دید استغنایی است که مجموع بشریت از انبیا و تعالیم آنها پیدا کرده است و حکایت از آن دارد که گویی نسبت آدمیان با مکتب انبیا عوض شده است و سلطه ای که مکتب پیامبران در دوره های گذشته بر آدمیان داشته است اینک سست تر شده است… رابطه پیامبران و مردم از قبیل رابطه طبیب مشفق با بیمار، رابطه معلم دلسوز با شاگرد و مربی با متربی بوده است و این گونه رابطه ها به نفی خود می انجامد؛ زیرا بیمار خوب خواهد شد و شاگرد به مقام استادی خواهد رسید، و متربی تربیت لازم را خواهد یافت، و دیگر نیازی به طبیب معلم و مربی نخواهد بود.

این گونه استغنا مذموم نیست، استغنای مذموم آن است که در عین بیماری و جهالت، خود را بی نیاز از طبیب و معلم بداند.»47 این تفسیر از خاتمیت به ردّ اصل جاودانگی و پایداری و قوام قرآن و دین می انجامد، در حالی که بیان صریح امامان(ع) حکایت از آن دارد که آیات وحی چونان پرتو گستردهٌ خورشید، تاریخ را در می نوردد و هیچ گاه بشر از نور آن بی نیاز نخواهد شد. بنابراین باید دید که جمع میان پایداری مفاهیم وحی و تغییر و تحوّل اقتضاءات زندگی بشر، چگونه باید صورت پذیرد که خود به تناقض دیگر نینجامد.

الف. مفهوم اقتضاءات زمان

مفهوم اقتضای زمان به چند صورت تقریر می شود که باید دید بحث با کدام تقریر قابل پیگیری است. 1. هر پدیدهٌ جدید که زمان خواهان آن است، و مطابقت و هماهنگی ما با آن؛ یعنی تبعیت بی چون و چرا از آن پدیده جدید و نو. این تفسیر از اقتضاءات زمان از دایرهٌ بحث ما بیرون است، زیرا نوبودن، همیشه سازنده و مفید بودن، حق بودن و منطقی بودن را در بر ندارد تا پیروی از آن به عنوان یک اصل ارزشی و ضروری تلقی شود. 2.

خواسته و پسند و ذوق و سلیقه مردم که در زمان های مختلف، متفاوت می باشد، و هماهنگی با آنها یعنی هم رنگی با ذوق و سلیقه مردم هر زمان. این مفهوم نیز مورد بحث ما نمی باشد؛ زیرا وجود سلیقه و ذوق در میان مردم نشانه حق بودن و ضروری بودن و در نهایت پیروی از آنها نمی باشد، هر چند مورد پسند اکثریت باشد. علی(ع) می فرماید: «لاتستوحشوا فی طریق الهدی لقلّة أهله.»48

هرگز به خاطر کمی نفرات از پیمودن راه هدایت وحشت نکنید. 3. تقاضاها و نیازهای اصیل و بنیادی انسان در طول تاریخ ثابت است، ولی گونه های بروز آن و وسایل رسیدن به هدف و برطرف کردن آن نیازها متغیر می باشد. و پیروی کردن از اقتضاءات زمان، یعنی استفاده از وسائل معقول و مشروع برای رسیدن به آن نیازها و اهداف واقعی.

بر اساس این تقریر، نیازهای ثانوی بشر متغیر است؛ در حالی که نیازهای اولیه انسان ثابت می باشد. بوعلی سینا در این مورد می گوید: «کلیات اسلامی ثابت و لایتغیر و معین است، ولی رویدادها و مسائل زندگی نامحدود و متغیر است و در هر زمانی مقتضیات و مسائل ویژهٌ خود را دارد، به همین جهت لازم است که در هر عصر و زمانی، گروهی متخصص و عالم به منابع اسلامی وعارف به مسائل و رویدادهای زمان، عهده دار اجتهاد و استنباط حکم مسائل جدید از کلیات اسلامی باشند.»49

ب. عوامل تغییر اقتضاءات

زندگی اجتماعی یعنی زندگی ای که در آن تقسیم کار و مسئولیت و نظم و تشکیلات می باشد. هر چه گسترده تر شود موجب بروز تحول در امکانات زندگی و نیازها و مشکلات می شود و این از ویژگی های انسان ـ به ویژه انسان اجتماعی و خاص در جوامع بزرگ ـ است. انسان تنها موجودی است که… زمان خود را می سازد، گاهی زمان خود را خوب می کند و گاهی بد. بر خلاف حیوان که ساخته شدهٌ زمان و محکوم به زمان است. انسان تا حدودی خالق زمان خویش است و حیوان صد در صد مخلوق زمان خویش است.50

بنابراین، دو عامل اساسی موجب بروز دگرگونی ها و دگردیسی ها و تغییر شکل زندگی انسان می شود:

 1. انسان موجودی صاحب اندیشه، فکر و خلاقیت است.

2. حضور در جوامع بزرگ، ظرفیت ها، شرایط و نیازهای جدیدی را برای انسان پدید می آورد و تحولات را رقم می زند. اکنون باید دید که قرآن با توجه به جاودانگی و پایداری معارف و تعالیم بنیادی خود، چه تدبیری برای هماهنگی و همخوانی و پاسخگویی به نیازهای متغیر اندیشیده است.

سه تدبیر و راهکار اساسی را در این زمینه می توان از قرآن الهام گرفت:
1-سنت در کنار قرآن
((یا أیها الذین آمنوا أطیعوا الله و أطیعوا الرسول و أولی الامر منکم فإن تنازعتم فی شیء فردّوه إلی الله و الرسول إن کنتم تؤمنون بالله و الیوم الآخر ذلک خیر و أحسن تأویلاً)) نساء/59 ای کسانی که ایمان آورده اید، خدا را اطاعت کنید و رسول خدا و صاحبان امر از میان خود را نیز اطاعت کنید؛ پس اگر در چیزی کشاکش نمودید پس آن را به خدا و رسولش برگردانید. اگر به خدا و روز آخرت ایمان دارید، چرا که آن بهتر و نیک فرجام تر است. دستور به اطاعت از پیامبر(ص) و اولی الأمر به معنای لزوم اطاعت و الگو گرفتن و درس آموزی قرآن و معارف الهی از ایشان است.

 

علامه طباطبایی می نویسد: «(منظور) اطاعت خدا در مورد وحی (ما یوحی) است که از طریق پیامبر آمده است و منظور از اطاعت پیامبر در دو جهت است: یکی حیثیت تشریع پیامبر(ص) و سنت او و دیگری حیثیت رأی و آنچه مربوط به سرپرستی حکومت، (رهبری جامعه) و قضاوت است.»51 صراحت آیه در لزوم پیروی و الگو گرفتن از پیامبر و اولی الأمر ـ بدون هیچ قید و شرطی ـ عصمت آنان را می فهماند؛ به گونه ای که حتی برخی عالمان اهل سنت چون فخررازی گفته است: «کسی که خدا اطاعت او را به طور قطع و بدون چون و چرا لازم بشمارد حتماً باید معصوم باشد… بنابراین از یک سو می بینیم خداوند اطاعت فرمان اولی الأمر را بدون هیچ قید و شرطی لازم دانسته و از سوی دیگر، اگر اولی الأمر معصوم از خطا نباشد چنین فرمانی صحیح نیست، از این مقدمه چنین استفاده می کنیم که اولی الأمر که در آیه فوق به آنها اشاره شده حتماً باید معصوم بوده باشد.»52

شیخ طوسی نیز می گوید: «مصداق بارز و مشخص اولی الأمر بر اساس دیدگاه اصحاب ما و آنچه از امام باقر(ع) و امام صادق(ع) روایت کرده اند؛ اهل بیت پیامبر(ص) می باشند که خدا اطاعت آنها را یکسره واجب کرده است».53 علت اینکه دوام کتاب و عترت، رمز جاودانگی وحی و خاتمیت رسالت پیامبراسلام هستند این است که حقیقت دین و وحی، همان گونه که در فصول سابق گذشت، به صورت قرآن و مفسرین راستین آن، یعنی اهل بیت(ع) در دسترس همگان قرار می گیرد.54
2- هماهنگی دین با فطرت
یکی از اسرار جاودانگی قرآن وسنت (دین اسلام) ارائه عقاید و دستورات اخلاقی و احکام و مقررات حقوقی مطابق با فطرت و نیازهای اصیل و ثابت انسانی است. احکام و تعالیم قرآن و سنت با در نظر گرفتن فطرت بشری که همگانی و ثابت و دائمی است، پایه ریزی شده است. به گونه ای که تا فطرت وجود دارد، تعالیم دین و قرآن و سنت نیز جاری است. «فأقم وجهک للدین حنیفاً فطرة الله الّتی فطر الناس علیها لاتبدیل لخلق الله ذلک الدّین القیم و لکن أکثر الناس لایعلمون» روم/30 روی خود را متوجه آیین خالص پروردگاری کن، این فطرتی است که خداوند انسان ها را برآن آفریده، دگرگونی در آفرینش خدا نیست، این است دین و آیین محکم و استوار، ولی بیشتر مردم نمی دانند.

به این مهم علی(ع) در نهج البلاغه تصریح فرموده است: «فبعث فیهم رسله، و أنزل إلیهم أنبیائه، لیستأدوهم میثاق فطرته.»55 خداوند رسولان خود را به سوی انسان ها فرستاد و پیامبران خود را یکی پس از دیگری مأموریت داد، تا وفای به پیمان فطرت را از ایشان بازخواست کنند. شهید مطهری در این رابطه می نویسد: «(بر اساس مدل فطرت) دین را در عمق وجود انسان می نشاند و پایداری و دوام آن را در جوامع بشری تبیین می نماید. اما دین برای جاودانه ماندن، باید در نهاد بشر و ژرفای فطرت جا داشته باشد؛ در درون بشر به صورت خواسته ای ابدی باشد که البته در آن صورت تا بشر در دنیاست، آن خواسته نیز باقی خواهد بود….»56
3- انعطاف پذیری احکام در پرتو اجتهاد
وجود چند اصل در قرآن و مجموعه معارف دین باعث شده است که اهل ایمان در رفتار دینی خود، هرگز مواجه با بن بست نشوند، برخی از آن اصول عبارتند از:

1- حجیت عقل.

 2- رعایت ظرفیت ها و قابلیت های مکلّف در تعلّق تکلیف به او.

 3-مبتنی شمرده شدن حلال ها و حرام ها بر محور مصالح و مفاسد واقعی

4- نفی قوانین طاقت فرسا و حرج آفرین و زیان بار.

5- توجه به شرایط اضطراری و ضرورت های گریزناپذیر انسان در زندگی. این اصول که از آیات مختلف قرآن و به ویژه تفسیر و بیان معصومان (ع) استفاده شده و می شود، فرصتی را در فضای تفکر دینی اهل ایمان گشوده است تا با به کارگیری معرفت دینی و فقاهت واقعی و رعایت واقعیت های زندگی، همواره راهی دین پسند و قابل تحمل را در برابر اهل شریعت بگشایند و تغییر شرایط و نیازها و تحول موضوعات در طول زمان، راه دینداری را بر متدینان مسدود یا دشوار نسازد، و دین را با زندگی بشر بیگانه ننماید.

یکی از آیات محوری قرآن که زیربنای فرایند اجتهاد می تواند به شمار آید عبارت است از: «لایکلّف الله نفساً إلاّ وسعها» بقره/286 و همچنین: «لایکلّف الله نفساً إلاّ ما آتاها» طلاق/7 نیز از جمله روایاتی که در تبیین این معنی صراحت دارد، این روایت نبوی است که فرمود: «رفع عن امّتی تسعة أشیاء: الخطأ، و النسیان، و ما استکرهوا علیه، و مالایعلمون، و مالایطیقون ،و ما اضطرّوا الیه….»57

 

پی نوشت ها:
________________________________________
1- طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن،تهران، دار الکتب الإسلامیه، 7/37.

2- زمخشری، محمود بن عمر، الکشّاف، قم، نشر ادب الحوزه، 2/11.

3-این حدیث در تفسیرهای مجمع البیان، کشّاف، الدرّ المنثور، فی ظلال القرآن و المیزان، ذیل آیه مورد نظر آمده است.

4- طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران، ناصر خسرو، 3/124.

5-طباطبایی، محمدحسین، المیزان، 5/16.

6- همان، 5/17ـ18.

 7- همان، 17/422.

8-مطهری، مرتضی، اسلام و مقتضیات زمان،تهران، انتشارات صدرا، 1/58.

9-همان، 1/59.

10-زمخشری، الکشّاف، 4/201.

11-مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیه،20/297.

12-طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، /23.

13-طباطبایی، محمدحسین، المیزان، 17/425.

14-زمخشری، الکشّاف، 2/572.

15-طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان، 12/103.

16-طباطبایی، سید محمدحسین، قرآن در اسلام،تهران، دار الکتب الإسلامیه، 234.

17-مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، 12/240.

18-مجلسی، محمدباقر، بحارالأنوار، بیروت، مؤسسة الوفاء، 92/15.

19-همان، 92/14.

20-همان، 22/197.

 21- طباطبایی، محمدحسین، المیزان، 3/75.

22-سید رضی، نهج البلاغه، خطبه 133.

23-همان، خطبه198.

24-مجلسی، محمدباقر، بحارالأنوار، 23/117.

25-. متّقی هندی، علی بن حسام، کنزالعمّال، روایت4027؛ محمدی ری شهری، محمد، میزان الحکمة، قم، مکتب الإعلام الإسلامی، 8/65.

26. عیاشی، محمد بن مسعود، التفسیر (تفسیر عیاشی)، 1/3.

 27. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، 92/27.

 28. حرّ عاملی، محمدبن حسن، وسائل الشیعة، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، 18/78.

 29. همان، 18/79.

 30. مطهری، مرتضی، خاتمیت، تهران، صدرا، 180.

 31. قمی، عباسی، سفینة البحار،2/668.

 32. عاملی، محمدبن حسن، وسائل الشیعة، 12/49.

 33. ر.ک: راغب اصفهانی، المفردات؛ المنجد، ماده «قصص»؛ قاموس قرآن، 6/12.

34. طباطبایی، محمدحسین، المیزان، 7/172.

 35. موسوی گرمارودی، علی، کیهان فرهنگی، شمارهٌ 6، شهریور1363.

 36. ایازی، محمدعلی، قرآن و فرهنگ زمانه،رشت، کتاب مبین، 1378، 107.

37. خرمشاهی، بهاءالدین، بینات، شمارهٌ 5، صفحه 91.

 38. همان، 95. 39. ایازی، محمدعلی، قرآن و فرهنگ زمانه، 133.

40. خرمشاهی، بهاءالدین، بینات، شمارهٌ5، صفحه 91.

 41. ر.ک: ایازی، محمدعلی، قرآن و فرهنگ زمانه، 81ـ83.

42. طباطبایی، محمدحسین، المیزان، 12/12.

 43. سروش، عبدالکریم، مجلهٌ کیان، شمارهٌ 39، 8.

 44. طباطبایی، سیدمحمدحسین، قرآن در اسلام، 105.

 45. هادوی، مهدی، ولایت فقیه، 16.

46. مطهری، مرتضی، اسلام و مقتضیات زمان، 1/12ـ13.

 47. ماهنامه کیان، شمارهٌ 29، مقالهٌ «نگاهی به کارنامه کامیاب انبیاء».

 48. سید رضی، نهج البلاغه، خطبه 199.

 49. ابن سینا، الهیات شفاء، 566.

50. مطهری، مرتضی، اسلام و مقتضیات زمان، 1/40.

51. المیزان، 4/412ـ413.

 52. فخررازی، التفسیر الکبیر، مصر، 1357ق، 10/144.

53. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، 3/100.

54. جوادی آملی، عبدالله، شریعت در آینه معرفت، تهران، نشر فرهنگی رجاء،220.

55. سید رضی، نهج البلاغه، خطبه اول.

56. مطهری، مرتضی، امدادهای غیبی، تهران، صدرا، 13.

 57. صدوق، محمدبن علی ابن بابویه، التوحید، 353

منبع:جاودانگی قران وحقیقت وحی عبدالحمیدعارفیان/پژوهشهای قرآنی شماره35 و36 http://ensani.ir/fa/article/135315

 

 

ترجمه عربی

بسم الله الرحمن الرحیم

أسباب خلود وشمولية القرآن

لقد تم إثبات خلود وشمولية القرآن بمعناه العابر للزمان والشفافية وعدم تأثيره من الثقافة المعاصرة أو مصدر آخر (نفي التعددية) في هذه المقالة بمساعدة ثلاث فئات من الأسباب. العديد من الآيات التي تتحدث عن الكرامة ، واستقرار الكون الجامع للبشارة والتهديدات ، ورسائل القرآن وحمايته من أي اختلافات ونواقص هي الأسباب القرآنية لهذا الادعاء.

 

حديث صقلين والروايات التي تدل على أن القرآن دائمًا ما يكون حديثًا ، والحاجة إلى الرجوع إليه وتقديم الأحاديث فيه تشكل توثيقًا سرديًا لهذا الادعاء. كما أن مبدأ وجوب هداية الله للإنسان ووقف الرسول (صلى الله عليه وسلم) سببان منطقيان في هذا المجال. إن خلود القرآن من خلال خلق مساحة لجولان العقل والشريعة يتطلب الشرعية والمعقولية والصدق وضرورة طاعة القرآن.

 

فيما يلي ينظر المؤلف خطأً إلى كلام أولئك الذين يعتقدون أن تأثير القرآن على ثقافة زمن النزول يعني أن القرآن يصاحب ثقافة جمهور سن النسل ، ويؤكد أن خلود القرآن لا يعني التغاضي عن لغة ثقافة الجمهور ، بل القرآن من أجل التفاعل مع الجهلة العرب ، جعل لغته العربية وتحدث في شكل لغتهم و احترم مستوى أفقهم الفكري ، وفي نفس الوقت لم يوافق على المعتقدات والسلوكيات الخاطئة للجاهلي ، لأن الأدوات المفاهيمية للقرآن بشكل عام في شكل سمات ثقافية وجغرافية وتاريخية العرب الجاهليون ، وعلى وجه الخصوص ، تم استخدامه لنقل الأفكار والتعاليم الروحية السامية.

لذلك ، وفقًا لاستقرار احتياجات الإنسان الأساسية وتطور احتياجاته الثانوية ، والتي تخضع لظروف زمنية ومكانية وثقافية ، يمكن التفكير من خلال القرآن والاستعانة بتعاليم أهل الآلهة. البيت (ع. تغير الظروف.

للوهلة الأولى ، قد يبدو أن خلود القرآن مرتبط فقط بسماته المتعالية ، ولكن وفقًا للأسباب القرآنية والسردية والعقلانية ووفقًا لنتائج الخلود ، سيكون من المعروف أن الخلود أمر واسع. مفهوم وليس فقط متسامي (غياب التأثير من ثقافة الوقت) ؛ بدلاً من ذلك ، فإنه يهتم بالإنسان الفردي (عالمية القرآن) ؛ بطريقة حصرية ، أي بدون قبول مصدر مواز (نفي التعددية). القرآن هو وحي مقدس مستمد من مصدر المعرفة والحكمة اللامحدودة والقوة الأبدية ، ومن أصل فوق الإنسان وخاضع للحماية التي لا تشوبها شائبة ، والتي تتعدى التجربة الفردية والدينية ، الفتن والضلال وهو دائما عزيز ومنتصر في كل شيء. لا يقتصر على مرة واحدة ، وله مدة أبدية مثل مدة السماء والأرض ، وتدفق مثل تدفق الشمس والقمر ، وله فضل الإدارة والولاية في الدين ، الأبعاد السلوكية والقانونية والحكومية والاقتصادية للمجتمع.

في جميع الأوقات والأماكن ، الجميع تحت هدى القرآن في جميع الحاجات الأساسية والضرورية ، بشكل مباشر أو غير مباشر ، أي بالرجوع إلى الخبراء الدينيين المعصومين عن الخطأ والطاعة ، أو بالعقل والتشاور والاجتهاد ، حتى نوفر حياة معقولة ومشروعة في العالم ، نحقق هدف السعادة الحقيقية. خلود القرآن والوحي في مفهوم خلق مجال دين خاتم الذي هو دائما الحق مع خلق مساحة لجولان الشريعة والعقل ؛ ويتبع ذلك الخلود والشرعية والمعقولية والصدق وفي النهاية ضرورة الطاعة والقبول.

 

عناصر الخلود

في هذا السياق ، من الضروري تحليل المفهوم الحقيقي للخلود ومعالجة العوامل الفعالة والضرورية في تفسير هذه المؤسسة الإلهية المباركة. عناصر الخلود هي كما يلي:

 1. الوحي الذي له بعد إلهي وفائق للطبيعة وهو مصدر المعرفة والإرادة الإلهية. نابع من معرفة الله وإرادته يعني التعرف على الوسائل والفساد الذي يواجه السعادة البشرية في جميع الأوقات. كل ما هو موجود وغير موجود وما يجب وما لا يجب في القرآن يتوافق مع الطبيعة البشرية ويتعلق بالمعرفة الإلهية.

 2- الاهتمام بشخصية صاحب الوحي ، والعصمة ، والعلم ، ونهاية النبوة به ، واستمرار هداية القرآن بالقرآن الناطق ، أي الأبرياء صلى الله عليه وسلم. السنة). 3. وجود العقل في مجال الدين وتثبيت العقل والتقال من خلال الشريعة (القرآن والسنة). 4. الاجتهاد المستمر والديناميكي أثناء الغياب وإعداد مبادئ وشروط وسياقات الوجود والحوكمة الاجتماعية للدين عبر الزمن.

 

أسباب الخلود

 

أ. أسباب قرآنية

بعض الآيات المقتبسة هي:

1- أبياتي:

(قل يا عظيم كشاهد قل الله شهيد انظري وانظرني وسأعلن له القرآن ، فأنا أحذره وأقول له). أيها شاهد أعظم من شهادة الله ، قل: الله شاهد بيني وبينك ، ووحي ، أعطني آيات هذا القرآن ، ليخيفك ويخيف كل إنسان يسمع عن هذا. القرآن: وهو أقصر وأوضح وأشمل دليل قرآني على خلود نزول نزول هذه الآية ، والقرآن هو سبب الخوف ، وهديكم) ، أي من يخاطب مباشرة وحيوية. أولئك الذين لم يخاطبوا مباشرة (المصحف).

 بطبيعة الحال ، فإن معنى الوحي الذي وصل إلى متلقيه ليس الوصول إلى كلمات القرآن بالضبط ، بل هو معنى الرسالة ومعنى القرآن الذي سيتم الوصول إليه بأي لغة ممكنة. يقول الزمخشري ، أحد المفسرين السنة ، عن سعيد بن جبير: "من وصل القرآن كأنه التقى بمحمد صلى الله عليه وسلم ، نزل على الناس والناس غير الناطقين.

 

2- آية الرسالة:

((الذي أرسل بين الأمم رسولا ، تلا عليهم آيات ويزقيا عليهم ، وعلمهم الكتاب والحكمة ، وفي الحقيقة أنا الذي ضللني قبلي. عزيز الحكيم) جمعة / 2-3: هو الذي رفع رسولا من بين غير المتعلمين ليقرأ عليهم آياته ، ويطهرهم ، ويعلمهم الكتب والحكمة. على الرغم من أنهم كانوا في خطأ واضح قبل ذلك. وفي مجموعة أخرى لم ينضموا إليها بعد وهو عزيز وحكيم. أمي هي من لا يقرأ ولا يكتب ، وهذا يعني العرب المعاصرين للنبي صلى الله عليه وسلم. لأن القليل منهم يعرفون القراءة والكتابة.

 

 ما يميز هذا الرسول أنه ملك لهم. في ظهور الآية تناقض بين كون النبي صلى الله عليه وسلم نفسه من الأميين ومبعوثاً بينهم ، ومن جهة أخرى أرسل إلى غيرهم. لا يمتلك. وكونها باللغة العربية بسبب واجبهم في التربية والتعليم. على أي حال ، فإن المراحل الأولى للدعوة هي نفسها عند العرب. واجب الرسول صلى الله عليه وسلم في التنشئة هو نمو الخير مع الخير والبركة بالتزين بالأخلاق الفاضلة وحسن السلوك وتعليم الكتاب ، أي التعبير عن آيات القرآن ، وتعليم الحكمة. أي حق تعاليم القرآن بين قومه وغيرهم ممن ينضمون إليه ويأتون من بعده. حصل عليها.

 

لا فرق بين المستقبل والماضي في حضرة الرسول كمرشد في حياتهم وقبول أوامره. إن شمول الآخرين غير العرب المعاصرين للنبي صلى الله عليه وسلم واضح لدرجة أنه لا يحتاج إلى مزيد من التوضيح. روى كثير من المفسرين حديثاً مشهوراً عن النبي صلى الله عليه وسلم في هذه الآية أنه لما قرأ النبي هذه الآية سألوا: من هم هؤلاء؟ وضع النبي صلى الله عليه وسلم يده على كتف سلمان وقال: لكان الإيمان في الذريعة ليبارك رجالي. إذا كان الإيمان بسوريا فإن رجال هذه المجموعة (الإيرانيين) سيحققونه .3

 

3- آية التقدير:

 

((أَفْلاَيْتَبَارُونُ الْقُرْآنَ وَلَكَانِي بِحَضْرِ لَهُ لَهُمْ خُرَقٌ كَثِيرَةٌ)). نيسا / 82 ألا يفكرون في القرآن؟ إذا كانت من غير الله ، فسيجدون فيها فرقًا كبيرًا. الحكمة في الكلمة تعني الانتباه إلى نهائية ونتائج الأعمال 4 ، والحكمة في هذه الآية تعني التأمل والدقة في كل آية تلو الأخرى.

 يشجع القرآن مستمعيه ويقنعهم بالتأمل في الآيات. حتى تنظر في الآيات في كل حكم واضح وحكمة وقصة وخطبة.

 

يكتب علامه طباطبائي: "من الآية المذكورة تتضح نتائج مهمة ؛ أولاً ، يُفهم من خلال الفهم العادي والعادي. ثانياً: تفسير بعض الآيات القرآنية ، وثالثاً القرآن لا يمكن نسخه أو نسخه ، ولا يحتاج إلى استكمال أو تنقيح. لأن القرآن لا يقبل الاختلاف. لا سبيل للتفسير والتحويل فيه ، والمطلوب من هذه المواد أن يكون مضمون القرآن هو المعنى. الشريعة الإسلامية مستمرة وأبدية إلى يوم القيامة "6

 

4- آية الشرف والمناعة:

((إن الكافرين هم الذين كفروا بذكر ما جاء بهم ، وهذا هو الكتاب الغالي. الذين كفروا بهذا القرآن الذي جاء بهديهم. [سوف يجتمعون في الجحيم] بينما هذا الكتاب مكرم للحقيقة ولا يبطل أبدًا قبل أو بعد تلك الحقيقة ؛ لأنها رسول الله عز وجل. هذه الآية والآية السابقة تصور الكفر والإلحاد وإنكار الحق. الإلحاد هو الضلال ، ومن الأمثلة الواضحة على ذلك الكذب على الله والنبي صلى الله عليه وسلم ونسخ الآيات وإساءة تفسير الآيات .7

الإلحاد بالقرآن كالكفر بالآيات. بهدف دحض حقائق القرآن التي تجد شكلاً ومثالاً خاصاً في كل عصر وزمان. في عصر اليوم ، يُقال عن هذا الادعاء الإلحادي بأن الدين باعتباره شيئًا ثابتًا (الوحي الأبدي) لا يتوافق مع تطور الثقافات والعادات والمناسبات الفردية والاجتماعية.

يكتب شهيد مطهري: "هناك أفراد وطبقات يرون حقًا هذه المسألة على أنها أحجية غير قابلة للحل وتناقض لا يمكن التوفيق فيه ، ويعتقدون أن" الإسلام "و" مقتضيات العصر "ظاهرتان متعارضتان ولا يمكن التوفيق بينهما. يجب اختيار الاثنين ؛ فإما أن يستسلم المرء للإسلام والتعاليم الإسلامية ، ويتجنب أي ابتكار وحداثة ، ويوقف الزمن عن الحركة ، أو أن يخضع لمتطلبات الزمن المتغيرة ، ويضع الإسلام في أرشيف التاريخ كظاهرة تنتمي إلى الماضي.

 

لدى البعض نوع آخر من الكلمات المتطرفة التي يعتبرونها استقرار الوحي وتغير الزمن سبب تخلف المسلمين. في هذه الحالة ، يعتبر غوستالوبون أن سبب انحطاط المسلمين هو فشل الإسلام في التكيف مع متطلبات العصر ، ويكتب: "تغير الزمن ، تغير ، وأراد المسلمون أن يحافظوا على الإسلام بنفس الخصائص في ما يلي قرون ، إذا لم يكن ذلك ممكنا. وبدلاً من التخلي عن التربية الإسلامية وأخذ متطلبات القرن ، أخذوا التربية الإسلامية وانحطوا.

وفقًا لهذه المعتقدات الإلحادية ، من الضروري توخي الحذر بشأن كرامة الكلمة الإلهية ومعصومتها. ولعل القرآن قد انتبه لهذه الشكوك والاتهامات مقدمًا وتناول تلك الشكوك. إن تأكيد القرآن على كرامة الوحي وعدم قهره هو تأكيد على حقيقة أن الطريق الخاطئ ليس مفتوحًا له في أي اتجاه.

بأي حال من الأحوال لم يأت البطلان والفساد إلى هذا الكتاب العظيم ولن يأتيا. لا تناقض في مفاهيمها ، ولا شيء من كتب وعلوم سابقة ضدها ، ولن تعارضها اكتشافات علمية مستقبلية .11 ما من كتاب من الماضي يبطلها ، ولا كتاب من المستقبل يبطلها. لا يلغيها.

لم ينكر في أخباره الماضي والمستقبل. شخص ذو معرفة محدودة كانت مليئة بالتناقضات والاختلافات. ثناءه دائم. لأن كلماته دائمة ولن تبطل. وعمله (الكلمة المنزلة) صحيح ، ولا سبيل إلى إضعافه.

والحكمة صاحبه.

5- حفظ الآية:

"إنّا ناحن نزلنا الذكر وإينا له لحفيظون" حجر / 9 الله يحفظ القرآن في أي وقت ومن أي قدر وقليل وتحريف وتحويل. 15. هذه الآية مذكورة لإثبات عدم تحريف القرآن. 'an ؛ لأنه يدل على أن القرآن محصن من أي نوع من الإفراط أو النقص والعيب والتغيير والتشويه والتلاعب ، وهذه الحصانة تستمر إلى الأبد.

 

6- استقرار وعالمية بشرى القرآن وتحذيراته ورسائله:

((طوبى لمن أنزل الفرقان على علي عبده نبيًا للعالمين) "الفرقان / 1 الذي أنزل القرآن على عبده تحذيرًا للعالمين فهو ثابت ولا يتلف). ) ونرسل فقط ما يكفي للناس كنبي ونبي ، ولكن معظم الناس لا يعرفون "سبأ" / 28 ونحن لم نرسلكم ؛ إلا لإعطاء البشارة وتحذير عامة الناس ؛ لكن معظم الناس لا يدركون هذه الحقيقة. تشير كلمة "مبارك" التي تعبر عن ديمومة طبيعة وسمات مرسل الوحي إلى أن الانقسام الذي أرسله للتعبير عن الحقيقة وفصل الحق عن الباطل ثابت أيضًا من حيث الوقت وشامل تجاه الجميع. الأمم والمجتمعات البشرية. وضرورة هذا الاستقرار هو التوافق مع حقائق ووقائع الوجود والمناعة ضد الإنجازات العلمية والعملية للبشرية عبر التاريخ ، كما ورد في العديد من الآيات القرآنية ورسالة نبي العالم والقرآن. 'رسالة لجميع العوالم وعناوينها. وهي موجهة للناس. ومن تلك الجمل: "أيها الناس اعبدوا ربكم الذي خلقكم ..." البقرة / 21 "أيها الناس ناموا في الشرع والخير في الأرض ، ولا تتبعوا خطوات الشيطان" البقرة / 168. "يا أيها الناس ، لقد جاءني دليل ربي". وفي نيساء / 174 تم تقديم ست آيات من القرآن ، نزول قرآني ، ذكر للعالم. مثل هذه العناوين الشاملة والشاملة ، والتي لها العديد من الأمثلة في القرآن ، استثنت القرآن من أن يكون مقيدًا بالزمن وعلى جمهور عصر النسل ، واقترحت خلودًا للقرآن يمتد إلى جميع البشر. وكل الأوقات.

7- أوصاف القرآن:

 

تقدم العديد من الآيات القرآن بخصائص عامة وخاصة. يصف القرآن نفسه بأنه الشفاء والنور والوحي والرحمة والحماية والولي خير الكلام و ... وهذه الصفات تعبر عن أثره الدائم: "ونزلنا القرآن إنا شفاء ورحمة" الإسراء / 82 لم يقل الله تعالى في القرآن أن القرآن دواء إلا هو. فيقول: إنه شفاء وأثره في الشفاء مؤكد ، فمن أتى إلى حضرة القرآن وفهمه وقبله وعمل فيه اختفت أمراضه الداخلية نهائياً .16

 

لقد لعب القرآن دوره الشافي بطرق مختلفة. يشفي النواقص والأمراض المتعلقة بالحكمة النظرية بالحجج ، ويشفي أمراض الحكمة العملية بتنقية القلب وتنقيته. فالقرآن وصفة لتنظيم جميع الاضطرابات وشفاء النفس والمجتمع من جميع أنواع الأمراض الأخلاقية والاجتماعية.

 

8- آية القرآن للحماية من أي نقص:

"الحمد لله الذي أنزل الكتاب على علي عبد ولم يفاقمه". Kahf / 12-12 الحمد لله الذي أنزل هذا الكتاب العظيم على عبده ولم يترك فيه أي عيوب أو انحرافات ، حتى يخاف الناس بهذا الكتاب من عذاب الله الشديد. الآيات التي يمكن استعمالها بشكل مباشر أو غير مباشر ، كمال واستقرار وشمولية وخلود الرسائل القرآنية والإرشادات والأفكار والمبادئ هي أكثر من هذه والآيات التي تم ذكرها لا يمكن إلا أن تعتبر مثالاً.

 

ب. أسباب السرد

 

واحد. حداثة القرآن في كل العصور

 

1- ((الرضا ع) عن أبيية أنه سأل أبا عبد الله (ع): ألا ينزل القرآن والدرس إلا الغزارة؟ إن الله تبارك وتعالى لم يصنعه لزمن بغير زمان ، ولا لأناس بلا قوم ، العصر الجديد كله ، وأهل غزة أجمعون حتى يوم الدين) .18 يروي الإمام الرضا (ع) من كتابه الأب: سأل رجل الإمام الصادق (ع): ما حال القرآن عندما يُقرأ كل شيء وينتشر ، يكون أعذب. أجاب الإمام (ع): لأن الله لم يصنع القرآن لزمان معين وقوم معينين. القرآن حديث وجديد في أي وقت ، تستخدمه كل أمة حتى يوم الدين. 2.

 

قال الإمام الرضا (ع): هو حبل الله المؤمن ، وحجابه أمين ، وطريقته واحدة ، هادي الجنة ، والمخلص من النار ، لا يخلق من الزمان ، وهو لا يطلب الألسنة ، لأنه لا يخصص وقتا بغير وقت ، بل يزور أدلة الإثبات ، والحجة على الإنسان كله ، دون سلطان الباطل ، أنا بين يدية وأنا الخليفة. للتنزيل ، حكيم حميد ".19

القرآن هو خيط الله القوي ، والخاتم بمثابرته هو طريق نوعه ، المنتصر إلى الجنة ، المنقذ من جهنم ، والقرآن دليل ودليل على الباطل لكل إنسان. لا يدخله من أي جهة ، فقد أنزله الله الحكيم والرحيم. 3.

يقول أمير المؤمنين في وصف القرآن: "... التكرار والاستماع إلى الآيات باستمرار لا يجعلها قديمة ، والأذن لا تتعب من سماعها. 4. قال الإمام باقر (ع): "... القرآن مثل تدفق الشمس والقمر ..." 20 القرآن مثل تدفق الشمس والقمر. 5.

 وقال أيضا: "ولو أن الآية نزلت على الناس مات الناس فلماذا بقي من القرآن شيء ولكن القرآن أول من آخِر ما أمضى؟". كالسماء والأرض ، والآيات ليست جيدة ولا سيئة لكل الناس ". 21 إذا نزلت آية عن أمة ثم ماتت تلك الأمة ، فإن الآية ستموت أيضًا ، بلا شك ستكون هناك. لم يبق من القرآن شيء ، والقرآن يستمر من أوله إلى آخره حتى متى الأسمنت والأرض مستمرة. ولكل أمة آية يتلوونها وهم في خير أو شر فيها.

 

اثنين. خلود القرآن

 

1- قال الإمام علي (ع): "وكتاب الله بيننا بيننا ، متكلم اللسان ، وبيت السر ، وقوة القوة". دائما بليغ إنه منزل لا تنهار أركانه أبدًا ؛ ويشرفه أن رفاقه لا يفشلون أبدًا. 2. وقال أيضا: "ثم نزل على الكتاب صراحة لا تنطفئ ، وبوضوح لا يخفيه ، وبحرا ، لا يُفهم ، وبوضوح ، لا يضل ، ولا يضل ، ولا يضل". ، عدم الاضطهاد ، ومن الواضح ، عدم تدمير الأدلة ، ومن الواضح ، عدم تدمير الأسرار ".

23 فنزل عليك السفر. ضوء لا يتلاشى ، مصباح لا يتلاشى لمعانه ، بحر لا يمكن فهم عمقه ، طريق لا يضل طريقه ، لهيب لا يظلم نوره ، فاصل الحقيقة والباطل ، الذي يتألق تألقه. لا تخرجوا والبناء الذي لا ينقض اعمدته.

 

ثلاثة. حديث صقلين

"أيها الناس ، لقد تركتكم أيها الخلفاء الخلفاء ، إذا أخذتكم معنا ، الجيل القادم ، واحد منهم هو أعظم الأخير ؛ كتاب الله هو حبلنا الممتد بين السماء والأرض (أو قليلي الأرزي) والأطرطي لأهل البيتي ، إلا أنه لا ينبغي فصلهما حتى لو كانا على الماء ". (24)

 

أربعة رواية الرجوع إلى القرآن

 

1- قال صلى الله عليه وسلم: "... إذا كانت أمور عليكم سواد كظلام الليل فسأعمل بالقرآن". عسى أن يكون عليكم القرآن.

 

 2 - قال أمير المؤمنان (ع): قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: ما جبريل؟ قال: يا محمد ابق في أمة الفتنة. قال: كتاب الله ، أطلعني على وحينا أمامي ، وأخبرتي من بعدي ، ودعني أرى حكمنا ... 26 سمعت النبي صلى الله عليه وسلم يقول: جاءني جبريل فقال: يا محمد ستكون الفتنة في أمتك عما قريب. قلت: وماذا نتخلص منه؟ قال (جبرائيل): كتاب الله (القرآن) فيه خبر الماضي والمستقبل والحكم (الترتيب).

 

3. قال الحسن بن علي (ع): قلت لرسول الله صلى الله عليه وسلم: "إنَّا أَمَّتَكَ سَتْتَانَ ، فَسْلَ مَا الْمَجِرِجُ مِنَ زَلْقَ؟ قال: كتاب الله تعالى ما لم يأت إلي باطل ، فأنا لست خليفة ، أنا عالم ، أنا خليفة ، أنا عالم ، أنا عالم ، أنا عالم أنا هادي لله ... "27 عن الإمام الحسن (ع) أنه قال: قيل رسول الله صلى الله عليه وسلم: قريباً تكون أمتك فتنة ، فسأل: ما الإرادة. تخلص منه؟ قال كتاب الله. هذا الكتاب الغالي الذي لا باطل فيه أنزله الله الحكيم الرحيم ، فمن طلب العلم (إزالة الفتنة) من غيره (واكتفى بالعقل البشري والعلم) ضله الله. .….

 

خمسة قدم أحاديث للقرآن

 

1- عن أبي عبد الله (ع) قال: لا نتفق مع حديث القرآن فهو زخرفة. (28) الحديث المخالف للقرآن باطل. 2- عن أيوب بن الحر قال: سمعت أبا عبد الله صلى الله عليه وسلم يقول: كل ما رفضه الكتاب والسنة ، والحديث كله الذي لا يتفق مع كتاب الله هو. 29 إذا اعتبرنا أن "الحديث" يشمل التقاليد الدينية والنظريات البشرية ، فيمكن استخدام هذه الأحاديث القائلة بأنه كلما تعارضت كلمة ما مع القرآن ، فهي باطلة ، لأن القرآن كان وسيظل دائمًا. التعبير عن الحقيقة ومعيار الصواب.

 

ج. سبب منطقي للخلود

سبب التوجيه الدائم

إن مبدأ إرشاد المخلوقات ، بما في ذلك البشر ، ضروري وفقًا لحكمة الله وسيادته الإلهية. يقول القرآن في هذا الصدد: "إن الهداية علينا" (الليل / 12) هي مسؤوليتنا بكل تأكيد. الهداية الإلهية نوعان: الإرشاد التوليدي ، أي جلب المخلوقات إلى حاجتها ، "أعطى الرب كل شيء للخلق ، سام الهادي" (طه / 50) والتوجيه التشريعي الآخر الذي يشمل البشر. الآن ، وفقًا لحكمة الله الدائمة والأبدية وربابيته ، فإن هذا التوجيه دائم وأبدي. تتطلب استمرارية الهداية الإلهية أن القرآن ، وهو مصدر الهداية البشرية الأصيلة والأكثر أصالة ، لا يفيد البشرية دائمًا بعلمها وأخلاقها وأحكامها. نزل القرآن بصيغتي الإعجاز اللفظي والروحي (الإعجاز العلمي) بهدف تربية وتوجيه البشرية على الدوام وإلى الأبد.

 

الإنهاء ، إثبات الخلود

 

مبدأ القطعية حقيقة لا جدال فيها ، وهي مشتركة بين جميع علماء المسلمين وأهل كل مذاهب وديانات ، ودليلها أكيد ، بالإضافة إلى الدليل الفكري ، من خلال البراهين السردية ، وخاصة القرآن. يذكر القرآن بوضوح أن نبي الإسلام عليه الصلاة والسلام هو خاتم الأنبياء: "مكان محمد أبا أحد من رجلكم ولاكن رسول الله وخاتم النبيين" أحزاب / 40 النبي (ص) ليس أباً لأحد. من رجالك الا رسول الله وكله رسول الانبياء. "خاتم" تعني "انضممنا". التي تم إنهاؤها. الختم الذي يتم به ختم التمرير (الرسالة). إنه الدور الذي انتهى به خطاب النبوة ، وكتاب النبوة ، ودرس النبوة .30

 لا تعني حتمية النبي أن البشر لا يحتاجون إلى الإرشاد الإلهي والروحي ، ولكن من الضروري أن تستمر رسالة النبي الأخير في الخلود عبر التاريخ.

 

خلود القرآن

أ. شمولية الدين وكماله

يمكن للقرآن أن يكون أزليًا في تاريخ حياة الإنسان عندما يولي الاهتمام اللازم لجميع جوانب الوجود البشري واحتياجاته بمرور الوقت ، لأن للإنسان ثلاثة أبعاد عامة ، وهي العقل والتفكير ، والطبيعة والغريزة ، والشعور و من ناحية أخرى ، المودة ، وبناءً على هذه الأبعاد ، تشمل احتياجاته الإبداعية: الاحتياجات العقلانية والأخلاقية مثل العدالة والحقيقة والمعرفة وما إلى ذلك ، والاحتياجات الطبيعية والغريزية مثل المأكل والملبس والمسكن وما إلى ذلك ، و الاحتياجات العاطفية والعاطفية مثل الإنسانية والمودة والحب والصداقة والتعاون والتعاون ، إلخ. اقترح علماء النفس ثلاثة أنواع من الرغبات للبشر: رغبات فردية واجتماعية ورغبات أعلى. تعني الرغبات الفردية والدوافع الفردية أن الشخص هو صديقه ويهتم بصالحه أكثر من الآخرين يمضغ فخذه ويعتبرها أهم من أي شيء آخر.

 

هذه الأنواع من الميول من نوعين: جسدية ونفسية

. ترتبط الرغبات الجسدية والجسدية بالاحتياجات المادية ؛ مثل الحاجة إلى التنفس والحركة والأكل والراحة ، والميول النفسية التي ترضي احترام الذات ؛ لها مظاهر مختلفة منها:

 1. دراسة السعادة

 2. السعي إلى الاستقلال واكتساب القوة والسيادة

 3. البحث عن الشهرة ومكانة الصداقة

4. المشاعر الروحية مثل المداعبة والحنان

 5. الإحساس بالتملك والتملك في مقاصد الإسلام ، لكونه دينًا شاملاً ، فقد اهتم بهذا النوع من الميول واعتبر مبدأ هذه النزعة (الغرائز) أمرًا ضروريًا ، لكنه أمر بتعديله وتنظيمه. "وابتاغ فيما عتق الله الدار الأخيلة ، ولنس نصيبك من الدنيا ، وخير الجميع ، الله خير لكم ولطبغ الفصول في أرز ، الله لا يحب المفسدين" قصص / 77 بحكم ما أعطاك الله عليك اختر (السعادة في) دار الآخرة ، ولا تنس مكاسبك الدنيوية ، ومثلما أحسن الله بك ، فأنت تصنع الخير للآخرين ولا تطلب الشر. على الأرض ، لأن الله لا يحب الأشرار.

 

النوع الثاني من الميول (الاجتماعية) تجعل الناس يحبون زملائهم ويشعرون بالتضامن معهم ومشاركتهم أحزانهم وأفراحهم.

مظاهر هذه الأنواع من الميول مثل:

1. الأسرة الحب والصداقة

 2. حب الوطن

 3. التقليد (من سلوك وكلام الأصدقاء) "والتظاهر بي باللطف والرحمة" (رومية / 21). ربنا يخلق الصداقة والرحمة بينكما. قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: "نحن بني بنا في الإسلام ، أحب الله ، أحب الزواج". أي أنه لا يوجد أساس في الإسلام يحب الله أكثر من الزواج. وعن الوطن أنه قال: "حب الوطن من الإيمان". 31 في القرآن عن إبراهيم (المثنى / 4) ونبي الإسلام (أحزاب / 21) هذا المثال. أمر. وتتألف نزعات النوع الثالث من التفكير والتفكير والنمو الفكري والفكري للبشر وتنقسم إلى عدة أنواع ؛ مثل البحث عن الحقيقة ، والصداقة الجميلة ، والرغبة الأخلاقية ، والإحسان ، والحس الديني.

 

ربما يمكن الادعاء بأنه لا يوجد دين مثل الإسلام والقرآن يأمر الناس بالتفكير والتفكير. أكثر من سبعمائة مرة في القرآن ، أمر بفعل ذلك ، لدرجة أن القرآن يحذر من يفتقرون إلى الحكمة. أَفْشَحُ الْحَيَّاتِ يَعْرِفُ: "إن شر الدواب عند الله تعالى الرحمن الرحيم والذين لا عذر لهم". الأنفال / 22 علي (ع) يعلم مقصد الأنبياء استيقظ واكتشف كنوز العقول البشرية ، ويقول: "ليثيراوا لحيم دفين العاقول".

تقوم روح الأخلاق وجوهرها على التعاليم الدينية والعدالة والوقاية من الأمراض والتجاوزات ، وإرساء العدل والعدالة في حياة الإنسان من أهداف الدين. يحرم ترك الدنيا للآخرة. "ليس منّا ، أترك هذا العالم للآخرة والآخرة للعالم". 32 لا أحد بيننا يغادر العالم لدافع الآخرة والآخرة من أجل دافع الدنيا.

وقد فحص الفقه الذي يشمل جميع تصرفات المدينين محاور ما هو ضروري ومطلوب للإنسان ومنها:

1. علاقة الإنسان بالله (واجب العبادة)

2. علاقة الإنسان بنفسه (الحفاظ على الحياة واحترام الضرر الذي يلحق بالجسد)

 3. علاقة الإنسان بالعالم (معرفة قوانين خلق الأرض وتنميتها ، واحترام تدمير الأرض ، والموارد الطبيعية ، والعمل الشجري ، وما إلى ذلك) 4. علاقة الإنسان بالبشر الآخرين (التعاون ، والأخوة ، والإحسان ، إلخ. والجدير بالذكر في هذا الصدد أنه أوصى بأربع ساعات في النهار والليل.

 

ب. ما وراء قصص الماضي (القصيص) (عنصر عابر للتاريخ)

تحدثت العديد من الآيات القرآنية عن الماضي ، والعبيد الصالحين (الأنبياء والمؤمنين) وكذلك عن الجاحدين في شكل حكايات وقصص. ألم تجعل هذه القصص آيات القرآن تاريخية؟ ألا تحد تاريخية آيات القرآن من صلاحيتها في سياق الزمن؟ للإجابة على هذه الأسئلة لا بد من الانتباه إلى أن كلمة "قصّة" ليست جمع "قصّة" بمعنى قصص ، لكن "قصّة" تعني الأخبار التي تم البحث عنها ومتابعتها .33

 

فضاء القصص القرآنية هو فضاء لقول الحق وتقرير الحقيقة. مصدرها ليس العقل والخيال ، بل هو أساس المعرفة والوعي الإلهي. وبشكل عام فإن عيب رسلتي أنهم لم يثبتوا لكم وأنهم صحيحون وأنهم يكرزون ويتذكرون المؤمنين هود / 120 وكل من الأخبار المهمة للرسل التي نرويها لكم. مع التحليل والتحليل مضمون يثلج الصدر ، ونمنحك الاستقرار ، وصلك الحق في بيان هذه الحقائق ، وهو تذكير عظيم للمؤمنين. يكتب العلامة الطباطبائي: "القرآن ليس كتابًا تاريخيًا أو كتابًا وهميًا ، والكتاب العزيز حقًا لا رجوع فيه". فكلمة الله تعظم ولا كلام إلا الحق ، وبعد الحق هناك ضلال ، ولا يصل إلى الحق بالباطل وينفع بالهداية بالضلال. القرآن (حتى قصص القرآن) دليل للحقيقة والصراط المستقيم. والمتلقي يحصل عليه بسبب .... "34

 

المراسلة في ضوء رواية القصص

الفرق الرئيسي بين قصص القرآن والتأريخ هو أنه: في التأريخ ، ما يهم بشكل أساسي هو سرد التاريخ وتقرير الماضي ، ولكن في قصص القرآن (نقل الحقائق) ، ما هو أصيل ومهم أغراض أخرى (رسالة وإرشاد) ، وقد تم الاستشهاد به. إن التعبير عن التاريخ والوقائع الماضية هو أداة وصيغة يتم من خلالها السعي وراء الأهداف المقدسة. هذا هو السبب في أنه من المهم والضروري في علم التأريخ التعامل مع الأمور الثانوية وأسماء الأماكن والأوقات والتواريخ الدقيقة للأحداث ، والتحدث طويلًا وبشكل عام للتعامل مع كل التفاصيل.

 لكن لأنه في قصص القرآن ، المهم هو التعبير عن أهداف ودوافع نقل الحدث المنشود ؛ في بعض الحالات ، تحدث قليلاً بالتفصيل وبشكل عام ولم يلتفت إلى تفاصيل الحادث. وهي في القصص القرآنية مبنية على معناها وهدفها. كمية (إيجاز القصة وتفاصيلها) في القرآن تخضع لمتغير القصد والغرض.

وهو تحقيق الأهداف والدوافع الدينية التي يسعى القرآن إلى التعبير عنها:

 

واحد. إثبات الوحي والرسالة (وجود مصدر غير مرئي)

 

ويذكر في مقدمة القصص أن هذه القصص لم تأت من عقل الرسول صلى الله عليه وسلم ، بل من الأخبار الداخلية وغير المرئية في مجال الوحي والرسالة: لما الغافلين "يوسف /. 3 نخبرك بأحسن القصص في ضوء نزول هذا القرآن ، مع أنك لم تكن على علم بها قبل هذا الوحي. "هذه بشرى الغيب ولا علمنا بها عند كتابتها" آل عمران / 44 هذا الخبر من الغيب نكشفه لك يا نبي ولم تكن معهم حينها. كانوا يلقون أقلام اليانصيب في وسط الماء حتى يربح اليانصيب اسم أحدهم ليكون ضامناً لمريم ، ولم تكن معهم عندما كانوا يتشاجرون.

 

اثنين. وحدة رسالة الأنبياء

يتكرر عدد من القصص القرآنية في سورة واحدة (الأنبياء) وبطريقة خاصة ومتماثلة. وهذا الخطاب بنفس المحتوى تأكيد على أن الدين من عند الله وأساسه ومحوره واحد ، وقد دعا الأنبياء الناس إليه في أوقات مختلفة. بالرجوع إلى سورة المباركه الأنبياء الآيات 48 إلى 82 ، نزلت هذه الحقيقة ، وفي نهاية هذه الآيات تتكرر الجملة التالية: "هذه الأمة أمة واحدة وأنا ربك". أنا ربك وخالقك الوحيد. لذلك اعبدوني.

 

ثلاثة. الانتصار النهائي على طريق الأنبياء

وقد نزلت بعض القصص بقصد رواية نصر الأنبياء من عند الله تعالى وهزيمة المنكرين وعقابهم الدنيوي: "وأرسلنا نوحًا لأهل فلبات لهم ألف سنة إلا خمسة عشر". سنة بشكل عام أخذها الصالحين والظالمين. فأنجينة وأصحاب السفينة والكذبة آية لال الأمين "عنكبوت / 14-15 ، أرسلنا نوحا إلى قومه للتحقيق ، فظل بينهم ألف سنة إلا خمسين سنة ، ثم اجتاحتهم العاصفة وكانوا مخطئين.

أربعة تقديم نماذج موضوعية

يتم ذكر الأنبياء دائمًا كنماذج يحتذى بها في التربية البشرية. ويتبع في رواية أرواح الماضي ، ولا سيما الأنبياء ، الأهداف التربوية ، والأعمال الصالحة ، ودفع المنكر والفساد ، والمحبة واللطف ، والقبض على من قبض عليهم ، والقيام بواجبات العبودية.

 

ج. بعد وقت النزول

ثقافة زمن النزول

والسؤال هل كانت ثقافة زمن الوحي التي انعكست في القرآن إلى حد ما وفي بعض الحالات قد قبلها صاحب الوحي أم أخرجها القرآن من الرفقة والتهدئة والتسامح؟ بثقافة جمهور عصر الوحي: يعتقد البعض أن الله هو الذي قد لا يوافق عليه الدين في البداية ومن وجهة نظر منفصلة ، فقد تم تضمينه في القرآن فقط من باب المنفعة والاسترضاء وجود الجن والتعبير عن بعض أفعالهم وأعمالهم ، تعبيراً عن الوفد البطلمي في القرآن ، وكل ذلك كان فقط من أجل استرضاء الناس وفهمهم لثقافة الناس.

 

 يعتقدون أن الله ، صاحب القرآن ، استخدم شذرات أو شذرات من لغة أهل العرب في القرن السابع الميلادي ، أي لغة لها زمن ومكان وتاريخ وجغرافيا محددة ومعروفة ، للتعبير عن وحيه بنفس الطريقة ، كما تم أخذ شظايا من ثقافة تلك الحقبة بأكملها ، بحيث يمكن على أساسها سرد اللامتناهي في النهاية ويمكن عرض البحر في البركة. لذلك ، إذا كان القرآن الكريم يعكس سلطة البطالمة أو دواء جالينوس ، فلا ينبغي إنكاره ، وإذا كان تقدم العلم يبطل سلطة البطالمة وطب جالينوس ، فلا يستنتج أنه نقض بعضًا من القرآن. أحكام النعم. لأن القرآن استعاد ثقافة العصر. ليس بالضرورة في كل الأحوال حقائق أبدية وأبدية .37

كما يتحدث القرآن الكريم عن الجن ، وهناك سورة تسمى الجن ، وفي وصف اهتداء بعضهم ورائع سماعهم ، توجد آيات قرآنية. ومع ذلك ، فمن غير المرجح أن علم اليوم أو العلماء يؤمنون بوجود الجن .38

 

على عكس النظرية المذكورة أعلاه ، تعتقد مجموعة أخرى أن: التوافق والتفاعل (عرض النظرية العلمية والاكتشاف) بين القرآن والعلم بطريقة إعجازية تظهر الارتباط والتوافق بين علم الله (الوحي) وعمل الله. (علوم)؛ إنه معروف واستكشافي. لدرجة أن الدكتور البقاعي ألف كتاباً بعنوان "مقارنة بين التوراة والإنجيل والقرآن والعلم" وأثبت أن الوصايا تناقضت بعض المعطيات العلمية ، ولكن ليس هناك تناقض بين العلم والقرآن. هل ينكر العلم وجود الجن؟ هل معيار الأصالة هو أداة للإدراك المحدود المتاحة للعلم؟ مرافقة الناس لا تسبب أي مشكلة طالما هناك تعاطف مع المطالب المشروعة والإيصالات المشروعة لتلك الأمة.

 

 ولكن عندما تكون مصحوبة بأشياء كاذبة ومتناقضة في إيمان وحقيقة العالم (كما ادعى البعض) ، فإنها لا تساوم أبدًا مع الأهداف المقدسة للرسالة. وهل أنبياء الله أرسلوا لمواكبة ثقافة شعوبهم ومعتقداتهم وأفكارهم الباطلة ، وهم يدعون الناس إلى الأعمال الصالحة؟ ألا تذكرك هذه الكلمات بأسطورة الغرانيق (حضور آيات الدعاء والدعوة إلى الوثنية) وحديث القذف وطلب حكم الجهل! أليس القرآن يفصل بين الحق والباطل؟ "مكان الحديث هو الإفطار ، ولكن تأكيد الواحد بين اليدية ووصف الأمر كله" يوسف / 11.

 

إن القرآن ليس كلمة مكونة من أكاذيب (أحداث كاذبة لها حقائق خارجية) ، بل هو إقرار بما كان قبله ويوضح كل شيء. "أفكم الجاهلية يبغون وأنا أحسن منى الله حكم لقوم يوكون" معيضة / 50 هل يطلبون حكم الجاهلية؟ للناس الذين يؤمنون [بالله] الذين دينونتهم أفضل من دينونة الله. رأي إما أن احتمال تزوير الوحي لا يتوافق مع القرآن ، وهو أمر لا رجوع فيه "محبوب ولا يقهر" وهو دائمًا كلام حق الله. لا يختلف.

 

وقد حاول أصحاب نظرية الاسترضاء ، معتبرين الأثر الذي يمكن أن تحدثه نظريتهم على مصداقية القرآن ، استعادتها وقالوا: "وغني عن القول إنه لا يقصد أن كل محتويات ومحتويات القرآن". القرآن هو انعكاس لثقافة العصر ، ولكنه الجسد الرئيسي. القرآن الكريم هو تعبير عن الحقائق اللاهوتية الأبدية ، وجزء أصغر وأصغر بكثير منه يعكس أسباب الوحي أو الأحداث. من زمن الوحي وثقافة العصر ".40

 

لغة الناس وعلاقتها بخلود الوحي

 

لا يعني خلود القرآن إهمال لغة وثقافة جمهوره المباشر (العرب الجاهلون). بل إن القرآن قد أقام علاقة مع جمهور عصره من ناحيتين: أولاً ، وضع تعابيره في لغتهم الأم (العربية) ومعها جلب البلاغة والبلاغة إلى الذروة من أجل جعل هم يؤمنون ويؤمنون: عوج في سبيل الله هم أتقياء "الزمر / 28 قرآن عربي بدون تحريف حتى يمارسوا التقوى. وكانت الأداة الوحيدة للخطاب ، ولا شيء أكثر من ذلك. "وما أرسلنا الرسول إلا لأهل الشعب الليبي" إبراهيم / 4 ولم نرسل الأنبياء ؛ إلا بلغة شعوبهم للتحدث معهم. أما التفاعل الثاني للقرآن مع الجهلة العرب فكان احترام مستواهم الفكري وأفقهم وليس مرافقتهم في معتقدات خاطئة لا أساس لها! نعم سيدي! عن رسول الله - صلى الله عليه وسلم - قال: (نحن بصحبة الأنبياء ، وقد أُمرنا بمخاطبة الناس بفكرهم) (41).

لقد أُمرنا نحن أهل الأنبياء أن نتحدث إلى الناس بقدر ما يفهمون. لكن هذا لا يعني أبدًا قبول المعتقدات الخاطئة والأفكار غير الواقعية للأمة.

يكتب العلامة الطباطبائي في تفسير هذه الآية: "إن الله لم يؤسس إرسال الرسل والدعوة إلى الدين على أساس عمل خارق وغير عادي ، ولم يفوض الأنبياء بمهمة معجزية ، بل تحدث إليهم في اللغة العادية التي يتحدث بها شعبهم. "ولديهم محادثة مع رسول ، بحيث ينقل إليهم من خلال (ملاءمة اللغة والرسالة) نوايا وأهداف الوحي (حقيقي وبدون أي تزوير)." وسيلة للتوجيه ، فهي فعالة ، لغة الناس ، أي أنها نفس لغة صيغهم الثقافية والجغرافية والتاريخية.

تم استخدام الأدوات المفاهيمية للقرآن على نطاق واسع في الأشكال الثقافية والجغرافية والتاريخية لعرب الجاهليين وخاصة لنقل الأفكار الروحية العالية والجديدة. إن النظرة الأساسية للقرآن هي على الناس جميعاً في كل العصور ، لكنها تضع زاوية عين في اتجاه إرشاد العرب الجاهلين إلى طبيعة الثقافة والجغرافيا وعلاقاتهم ورغباتهم. بمعنى أن المواد والطوب متماثلان ؛ لكن المبنى والمنزل اثنان.

 

كرامة النسب ونسبه مع الخلود

 

إن وجود كرامة النسب للعديد من آيات القرآن هو إحدى الحالات التي توحي بأن الوحي يقتصر على حالات معينة ولا يشمل جميع الحالات عبر التاريخ. كما زعم البعض: "نزل القرآن تدريجياً واكتسب تدريجياً بحفظ روحه وأمهاته وسلطته ، أي أنه كان له تطور تاريخي. جاء أحدهم وسأل النبي سؤالاً ، وسب أحدهم على زوجة الرسول ، وأشعل أحدهم نار الحرب. اليهود فعلوا شيئًا ، والنصارى فعلوا شيئًا آخر ، واتهموا الرسول بالجنون ، وأثاروا شائعات عن زواج الرسول من زوجة زيد ، وغيروا الأشهر المحرمة من النقد إلى نيسية ... وانعكس ذلك في القرآن. وفي كلام الرسول ... أي أن أحداث العصر لعبت دورًا في تطوير الدين الإسلامي. ولو حدثت أحداث أخرى ، فربما واجه الإسلام (مع الحفاظ على رسالته الأصلية) تطورًا تدريجيًا آخر ، وكنا قد واجهنا نموذجًا آخر ومجتمعًا آخر تم بناؤه على يد الرسول "(43).

وأهم صور هذه الطريقة في النظر إلى كرامة الوحي والقرآن. مخالفة خلود القرآن ، بحسابه كبيره وصغيره ، وقابليته للتغير وسبي التاريخ والزمن. في حين تكشف مراجعة مختصرة لكتب علوم القرآن أن:

 1. لجميع آيات القرآن لا يوجد سبب للنزول أو لم يتم تسجيله. وقد تم الكشف عن معظم القضايا الدينية والاجتماعية والأخلاقية والفقهية في هذا المجال.

 2- تم عرض أسباب الوحي بحيث لا ينكر مبدأ الخلود والرسالة العامة للقرآن ، ولا يقصر رسالة الوحي على موضوع معين في مكان وزمان محددين. .

 3. في كثير من الحالات ، تكون روايات أسباب النسب ضعيفة من حيث الوثيقة. ونتيجة لذلك فإن هذه الأحاديث صحيحة إذا لم تتعارض مع رسالة القرآن والوحي. لذلك ، القرآن ، الأصل ، ورواية كرامة نزول الغصن. يكتب العلامة الطباطبائي في هذا الصدد: "... سبب النزول أسفل آية ، إذا لم يكن خبرًا ثابتًا أو محددًا للسدر ، فيجب عرضه على الآية المعنية ، و فقط إذا كان محتوى الآية والقرائن المتوفرة حول الآية متوافقة معها ليتم الوثوق بها بسبب نزول الاسم المذكور. وأخيرًا ، يجب أن يتم التحقق من السرد وتأكيده بالآية ، لا أن توضع الآية تحت سلطة السرد "(44).

 

خلود الكتاب والسنة ومتطلبات الزمن

 

قد يبدو للوهلة الأولى أن مبدأ الخلود والتدفق المستمر للقرآن والسنة لا يتوافق مع مبدأ التغيير المستمر وتغيير شروط ومتطلبات الزمان والمكان والموضوعات! كيف يمكن للدين أن يوجه إنسانًا يتأثر كثيرًا بالتغيير والتطور إلى الأبد؟

وبحسب تفسير البروفيسور مطهري ، قال بعض الناس: "الإسلام دين على الحكم ؛ خاصة وأن الدين نهائي وأوامره لها مظهر من مظاهر الخلود ... إنها ظاهرة ثابتة لا تتغير ، لكن الزمن بطبيعته متقلب وقديم ومكسور ، فطبيعة الزمن تتطلب التحول وتخلق أوضاعًا وظروفًا جديدة كل يوم ؛ خلافا للشروط السابقة. كيف يمكن أن يكون الشيء الثابت وغير المتغير في جوهره مع شيء متغير ومائل في جوهره هل لديك أفق وانسجام؟ "46

وقد أجاب بعض الذين واجهوا هذا السؤال على النحو التالي: "ما يمكن رؤيته بوضوح هو الازدراء الذي وجدته البشرية جمعاء للأنبياء وتعاليمهم ، وهذا يدل على علاقة الناس بمدرسة الأنبياء تغيرت ، وهيمنة مدرسة الأنبياء على الناس في الفترات الماضية أصبحت الآن أضعف ... فالعلاقة بين الأنبياء والناس كانت كالعلاقة بين الطبيب الحنون والمريض ، والمعلم المهتم به. طالب ومعلم مع معلم ، وهذا النوع من العلاقة يؤدي إلى نفيها ؛ لأن المريض سوف يتحسن ويصبح الطالب أستاذاً ، وسيحصل المعلم على التدريب اللازم ، ولن تكون هناك حاجة لطبيب أو مدرس أو مدرب.

هذا النوع من الرفض ليس مذنبًا ، فالرفض المشين هو الذي يعتبر نفسه ، رغم مرضه وجهله ، غير بحاجة إلى طبيب أو مدرس ". (47) هذا التفسير لخاتمي يؤدي إلى رفض مبدأ الخلود والثبات واتساق القرآن والدين ، في حين أن البيان الواضح للأئمة (ع) يدل على أن الوحي ، مثل أشعة الشمس العريضة ، يكتسح التاريخ والبشرية لن يخلو من نوره. لذلك يجب أن نرى كيف يجب أن يتم الجمع بين استقرار مفاهيم الوحي وتغيير وتحويل متطلبات الحياة البشرية حتى لا يؤدي إلى تناقض آخر.

 

أ. مفهوم متطلبات الوقت

 

يتم شرح مفهوم ضرورة الوقت بعدة طرق ، يجب اتباعها بالمناقشة. 1. كل ظاهرة جديدة يتطلبها الزمن ، ومدى توافقنا معها وتناغمنا معها. إنه يعني الامتثال المطلق لتلك الظاهرة الجديدة والجديدة. هذا التفسير لمتطلبات الوقت هو خارج نطاق مناقشتنا ، لأن كونك جديدًا لا يشمل دائمًا أن تكون بناء ومفيدًا ، وأن تكون صحيحًا ومنطقيًا ، بحيث يُعتبر اتباعه مبدأً قيمًا وضروريًا. 2.

تختلف رغبات وأذواق الناس باختلاف الأوقات ، والانسجام معها يعني التوافق مع أذواق الناس في أي وقت. هذا المفهوم أيضًا لم نناقشه من قبلنا ؛ لأن وجود الذوق بين الناس ليس دليلاً على الحق والضرورة واتباعهما في نهاية المطاف ، حتى لو أحبته الغالبية. يقول علي (ع): "دعونا لا ننخدع في سبيل الله في سبيل الناس" (48).

لا تخف أبدا من السير في طريق الهداية بسبب قلة الناس. 3. إن المطالب والاحتياجات الأصلية والأساسية للإنسان ثابتة عبر التاريخ ، ولكن أنواع تجلياتها ووسائل الوصول إلى الهدف وحل تلك الحاجات متباينة. واتباع متطلبات العصر ، أي استخدام الوسائل المعقولة والمشروعة لتحقيق تلك الحاجات والأهداف الحقيقية.

وفقًا لهذا التفسير ، فإن الاحتياجات البشرية الثانوية متغيرة ؛ بينما يتم إصلاح الاحتياجات الأساسية للإنسان. في هذا الصدد يقول بو علي سينا: "المسلمات الإسلامية ثابتة وغير قابلة للتغيير ومؤكدة ، ولكن أحداث وقضايا الحياة غير محدودة ومتغيرة وكل مرة لها متطلباتها الخاصة وقضاياها ، لذلك من الضروري أن يكون ذلك في كل عصر و كان على جماعة من الخبراء والعلماء من المصادر الإسلامية والمطلعين على قضايا العصر وأحداثه أن يكونوا مسؤولين عن الاجتهاد واستنباط الأحكام في القضايا الجديدة من المسلمات الإسلامية ".

 

ب. العوامل المتغيرة المتطلبات

 

الحياة الاجتماعية تعني الحياة التي يوجد فيها تقسيم للعمل والمسؤولية والنظام والتنظيم. وكلما اتسعت ، ستحدث تغييرات في مرافق الحياة واحتياجاتها ومشاكلها ، وهذه إحدى خصائص البشر ، وخاصة البشر الاجتماعيين والخاصين في المجتمعات الكبيرة. الإنسان هو المخلوق الوحيد الذي يقضي وقته ، أحيانًا يجعل وقته جيدًا وأحيانًا سيئًا. على عكس الحيوان الذي يصنع بمرور الوقت ويدين به الزمن. الإنسان إلى حد ما هو خالق زمانه ، والحيوان هو مائة بالمائة من خلق عصره .50

لذلك ، هناك عاملان أساسيان يتسببان في حدوث تغييرات وتحولات وتغيير شكل حياة الإنسان:

 1. الإنسان مخلوق لديه أفكار وأفكار وإبداع.

2. الوجود في المجتمعات الكبيرة يخلق قدرات وظروف واحتياجات جديدة للبشر ويحدث تغييرات. والآن يجب أن نرى ما ابتكره القرآن للتوافق والانسجام والاستجابة للحاجات المتغيرة ، مع مراعاة خلود واستقرار تعاليمه وتعاليمه الأساسية.

يمكن استلهام ثلاثة تدابير وحلول أساسية في هذا المجال من القرآن:

1- السنة مع القرآن

((يا أيها الذين آمنوا وأطاعوا الله وأطاعوا الرسول وأطاعوا الرسول ، وأنا أول من أمر)) إذا نازعت في شيء غير الله والرسول ، إذا كنتم لا تؤمنون بالله والآخر. اليوم فهذا حسن وأحسن تأويل)) النساء: 59 يا من آمنت والله أطع رسول الله وأصحاب السلطة منكم. فإذا تخاصمت في شيء فارجعه إلى الله ورسوله. إذا كنت تؤمن بالله واليوم الآخر ، فهذه نهاية أفضل وأفضل. والأمر بطاعة الرسول صلى الله عليه وسلم وأمر الأمر ضرورة الطاعة والاقتداء وتعلم القرآن والتعاليم الإلهية عنهما.

 

يكتب العلامة طباطبائي: "(يعني) طاعة الله في الوحي (ما يوحي) الذي جاء عن النبي ، وطاعة النبي من ناحيتين: الأولى هي كرامة تشريعات النبي صلى الله عليه وسلم وسنته. والآخر هو كرامة الرأي وما يتعلق بقيادة الحكومة (قيادة المجتمع) والحكم ". القائد - دون أي شروط - يفهم عصمتهم ؛ وبهذه الطريقة حتى أن بعض علماء السنة مثل فخرازي قال: "من يراه الله طاعة مطلقة وبدون أدنى شك فهو بريء ... لذلك من جهة نرى أن الله يطيع الوصية الأولى بغير شيء". يعتبر الشرط ضروريًا ، ومن ناحية أخرى ، إذا لم يكن الأمر الأول معصومًا عن الخطأ ، فإن هذا الأمر غير صحيح ، فنحن نستخدم هذه المقدمة بطريقة تجعل الأمر الأول المذكور في الآية أعلاه معصومًا عن الخطأ. "52

كما يقول الشيخ الطوسي: "مثال واضح ومحدد من الدرجة الأولى على مذهب أصحابنا و ما رواه عن الإمام الباقر (ع) والإمام الصادق (ع). هم أهل البيت للنبي صلى الله عليه وسلم ، الذين فرض الله طاعتهم بالكامل ". نبي الإسلام أن حق الدين والوحي كما نوقش في الفصول السابقة في صورة القرآن ومفسريه الصادقين ، أي أهل البيت (ع) ، في متناول الجميع (54).

2- الانسجام بين الدين والطبيعة

من أسرار خلود القرآن والسنة تقديم المعتقدات والأوامر الأخلاقية ، وكذلك القواعد والأنظمة الشرعية ، بما يتوافق مع طبيعة الإنسان وحاجاته الأصيلة والمستقرة. تستند قواعد وتعاليم القرآن والسنة على اعتبار الطبيعة البشرية عالمية وثابتة ودائمة. بقدر وجود الطبيعة ، فإن تعاليم الدين والقرآن والسنة حديثة أيضًا. "فقوم وجاك لالدين حنيفة ، طبيعة الله ، التي هي طبيعة الناس ضدها ، لا تغيرها لخلق الله ، الدين الصالح ، لكن غالبية الناس لا يعرفون" رومية 30: أدر بك وجهاً لوجه نحو دين الله الخالص ، هذه هي الطبيعة التي خلق الله البشر من أجلها ، تحول في خلق الله. لا ، هذا دين وطقوس راسخين وراسخين ، لكن معظم الناس لا يعرفون.

وأوضح علي (ع) هذا في نهج البلاغة: "أرسل رسله ، فنزل عليهم الرسل ، ورسله عهد الطبيعة". آخر ليطلب منهم إطاعة عهد الطبيعة. ويكتب شهيد مطهري في هذا الصدد: "(استنادًا إلى نموذج الطبيعة) يتم وضع الدين في عمق الوجود البشري ويفسر استقراره واستمراريته في المجتمعات البشرية. ولكن لكي يظل الدين أبديًا ، يجب أن يكون للدين مكان في المؤسسات البشرية وفي عمق الطبيعة ؛ يجب أن تكون في شكل رغبة أبدية داخل الإنسان ، والتي بالطبع ، في هذه الحالة ، طالما أن الإنسان موجود في العالم ، ستبقى هذه الرغبة أيضًا ... 56

3- مرونة الأحكام في ضوء الاجتهاد

إن وجود العديد من المبادئ في القرآن ومجموعة التعاليم الدينية جعل أهل الإيمان لا يواجهون طريقًا مسدودًا في سلوكهم الديني ، ومن هذه المبادئ:

1- سلطة العقل.

 2- احترام قدرات وإمكانيات الملتزم في إسناد الواجب إليه.

 3- بناء على احتساب الحلال والحرام على محور المواد الحقيقية والفساد

4- نفي القوانين المرهقة والمحرجة والضارة.

5- الاهتمام بحالات الطوارئ واحتياجات الإنسان التي لا مفر منها في الحياة. هذه المبادئ ، التي تم استخدامها والمستخدمة من آيات القرآن المختلفة ، وخاصة تفسير وتعبير الأبرياء (صلى الله عليه وسلم) ، فتحت فرصة في فضاء التفكير الديني لأهل الإيمان ليجدوا دائمًا من خلال تطبيق العلم الديني والفقه الصحيح ومراقبة واقع الحياة. فتح الدين المقبول والمقبول لأهل الشريعة وتغيير الظروف والاحتياجات وتطور القضايا مع مرور الوقت ، ولا تمنع أو تجعله صعبًا على المتدينين ، ولا تنفر الدين عن حياة الإنسان.

ومن الآيات المركزية في القرآن والتي يمكن اعتبارها أساس عملية الاجتهاد: "الله لا يسأل الروح إلا عن اتساع البقرة" إلا أن الروح إلا عطاء الطلاق من الأحاديث التي توضح ذلك فله معنى واضح ، وهو رواية النبي الذي قال: تسعة تنزع من الأمة: الغلط والنسيان ، ونفتخر بهم ونفتخر بهم ومن أهل العلم والمشيرين ونفتخر بهم ... "57

 

 

الاشتراكات:

________________________________________

1- طبطبائي ، محمد حسين ، الميزان في تفسير القرآن ، طهران ، دار الكتاب الإسلامية ، 7/37.

2- الزمخشري ، محمود بن عمر ، الكشاف ، قم ، دار أدب الحوزة ، 11/2.

3- وهذا الحديث مذكور في شروح "مجموع البيان" و "الكشاف" و "الدار المنثور" و "في زلال القرآن" و "الميزان".

4- الطبرسي ، فضل بن حسن ، مجمع البيان في تفسير القرآن ، طهران ، ناصر خسرو ، 3/124.

5- طبطبائي ، محمد حسين ، الميزان 5/16.

6- نفسه ، 17/5/18.

 7- نفسه ، 17/422.

8- مطهري ، مرتضى ، الإسلام ومتطلبات الزمن ، طهران ، إصدارات صدرا ، 1/58.

9- نفسه 1/59.

10- الزمخشري ، الكشاف ، 201/4.

11- مكارم الشيرازي ، ناصر ، تفسير النشون ، طهران ، دار الكتاب الإسلامية ، 20/297.

12- الطبرسي ، فضل بن حسن ، مجمع البيان / 23.

13- الطبطبائي ، محمد حسين ، الميزان 17/425.

14- الزمخشري ، الكشاف 2/572.

15- طبطبائي ، سيد محمد حسين ، الميزان ، 12/103.

16- طبطبائي ، سيد محمد حسين ، القرآن في الإسلام ، طهران ، دار الكتاب الإسلامية ، 234.

17- مكارم الشيرازي ، ناصر ، تفسير النشون 12/240.

18- المجلس ، محمد باقر ، بيهار الأنوار ، بيروت ، مؤسسة الوفاء ، 15/92.

19- نفسه ، 14/92.

20- المرجع نفسه ، 22/197.

 21- طبطبائي ، محمد حسين ، الميزان 3/75.

22- السيد الرازي ، نهج البلاغة ، خطبة 133.

23- نفسه خطبة 198.

24- المجلس محمد باقر بيهار الانور 23/117.

25-. متقي هاندي ، علي بن حسام ، كنزال أمل ، الرواية 4027 ؛ محمدي ري شهري ، محمد ، ميزان الحكمة ، قم ، مدرسة الإعلام الإسلامي ، 8/65.

26. عياشي ، محمد بن مسعود ، التفسير (تفسير عياشي) 1/3.

 27. مجلس ، محمد باقر ، بيهار الأنوار ، 27/92.

 28. هار عاملي ، محمد بن حسن ، وصال الشيعة ، بيروت ، دار إحياء التراث العربي ، 18/78.

 29- نفس الشيء ، 18/79.

 30. مطهري ، مرتضى ، ختميت ، طهران ، صدرا ، 180.

 31. قمي ، عباسي ، سفينة البحر ، 2/668.

 32. عاملي ، محمد بن حسن ، وصل الشيعة 12/49.

 33. انظر: راغب أصفهاني ، الفردات. المنجد مقال "قسيس". قاموس القرآن 12/6.

34. طبطبائي ، محمد حسين ، الميزان ، 7/172.

 35. موسوي كرمرودي ، علي ، كيهان فرحاني ، رقم 6 ، شهريفار 1363.

 36. أيازي ، محمد علي ، القرآن والثقافة المعاصرة ، رشت ، كتاب موبين ، 1378 ، 107.

37. خرمشاهي بهاء الدين بينات عدد 5 ص 91.

 38. نفسه ، 95. 39. أيازي ، محمد علي ، القرآن والثقافة المعاصرة ، 133.

40 ـ خرمشاهي بهاء الدين بينات عدد 5 ص 91.

 41. انظر: أيازي ، محمد علي ، القرآن والثقافة المعاصرة ، ص 83-81.

42. طبطبائي ، محمد حسين ، الميزان ، 12/12.

 43. سروش ، عبد الكريم ، مجلة كيان ، العدد 39 ، 8.

 44. طبطبائي ، سيد محمد حسين ، القرآن في الإسلام ، 105.

 45. هادوي ، مهدي ، ولاية فقيه ، 16.

46. ​​حصيرة هاري ، مرتضى ، الإسلام ومتطلبات الزمن ، 1/12/13.

 47. كيان الشهرية ، العدد 29 ، مقال "النظر في سجل الأنبياء الناجح".

 48. السيد الرازي ، نهج البلاغة ، خطبة 199.

 49. ابن سينا ​​، لاهوت الشفاء ، 566.

50. مطهري ، مرتضى ، الإسلام ومتطلبات الزمن ، 1/40.

51. الميزان 4 / 412-413.

 52. فخرازي ، التفسير الكبير ، مصر 1357 هـ ، 10/144.

53. الطبرسي ، فضل بن حسن ، مجمع البيان 3/100.

54. جوادي أمولي ، عبد الله ، الشريعة في مرآة المعرفة ، طهران ، منشورات الرجاء الثقافية ، 220.

55. السيد الرازي ، نهج البلاغة ، الخطبة الأولى.

56. مطهري ، مرتضى ، Unseen Aids ، طهران ، صدرا ، 13.

 57. صدوق ، محمد بن علي بن بابويه ، التوحيد ، 353.

خلود القرآن وحقيقة نزول عبد الحميد عريفان ، بحوث قرآنية 2012 ، عدد 35 و 36 ، إصدار خاص في القرآن والشريعة.

http://ensani.ir/fa/article/135315

 

ترجمه انگلیسی

Name of God

 

Reasons for the immortality and comprehensiveness of the Quran

 

The immortality and comprehensiveness of the Qur'an in the sense of transtemporal and translocality and its lack of influence from contemporary culture or another source (negation of pluralism) have been proven in this article with the help of three categories of reasons. Many verses that talk about the dignity, the stability of the inclusive universe of good news and threats, and the messages of the Quran and its protection from any differences and shortcomings are the Quranic reasons for this claim.

 

The hadith of Saqlain and the narrations which indicate that the Qur'an is always fresh, the need to refer to it and present the hadiths on it constitute the narrative documentation of this claim. The principle of the necessity of constant guidance of man by God and the termination of the Prophet are also two rational reasons in this field. The immortality of the Qur'an by creating space for the Golan of reason and Sharia requires legitimacy, reasonableness, truthfulness and the necessity of obeying the Qur'an.

 

In the following, the author wrongly considers the words of those who believe that the influence of the Qur'an on the culture of the time of descent means that the Qur'an accompanies the culture of the audience of the age of descent, and emphasizes that the immortality of the Qur'an does not mean disregarding the language of the culture of the audience, but rather the Qur'an In order to interact with the ignorant Arabs, he made his language Arabic and spoke in the form of their language and respected the level of their intellectual horizon, at the same time, he did not approve the false beliefs and behaviors of the Jahili, because the conceptual tools of the Qur'an, in general, in the form of cultural, geographical and historical features of Jahili Arabs, and in particular, it has been used to convey high spiritual thoughts and teachings.

Therefore, according to the stability of human's primary needs and the development of his secondary needs, which are subject to temporal, spatial and cultural conditions, it is possible to think through the Qur'an and seek help from the teachings of the Ahl al-Bayt (a.s.) and according to principles such as: the harmony of religion By nature, the flexibility of rulings in the light of ijtihad and the authority of reason has always helped humanity in opening a religious and wise way when new needs and developments arise and conditions change.

 

At first glance, it may seem that the immortality of the Qur'an is only related to its transcendental feature, but according to the Quranic, narrative and rational reasons and according to the results of immortality, it will be known that immortality is a broad concept and not only transcendental (the absence of influence from the culture of the time); Rather, it pays attention to the individual human being (the universality of the Qur'an); In an exclusivist way, that is, without accepting a parallel source (negation of pluralism). The Qur'an is a holy revelation derived from the source of knowledge, unlimited wisdom and eternal power, from a superhuman origin and beyond an individual and religious experience, it is also subject to flawless protection, which has been sent down to remove pains, seditions and misguidance and always He is dear and victorious in every way; It is not limited to one time, and it has an eternal duration like the duration of the sky and the earth, and a flow like the flow of the sun and the moon, and it has the merit of administration and guardianship in the religious, behavioral, legal, governmental and economic dimensions of the society.

 

At all times and places, everyone is under the guidance of the Quran in all basic and necessary needs, directly or indirectly, that is, by referring to infallible and non-infallible religious experts and obeying them, or by reasoning, deliberation and ijtihad, so that In order to provide a reasonable and legitimate life in the world, achieve the goal of real happiness. Immortality of Quran and revelation in the concept of creating the domain of Khatam religion which is always the right and with the creation of space for the Golan of Sharia and reason; Immortality, legitimacy, reasonableness, truthfulness and ultimately the necessity of obedience and acceptance follows.

 

Elements of Immortality

In this context, it is necessary to analyze the real concept of immortality and address the effective and necessary factors in explaining this blessed divine institution. The elements of immortality are as follows:

 1. Revelation, which has a divine and supernatural dimension and is the source of knowledge and divine will. Originating from God's knowledge and will means recognizing the expedients and corruptions facing human happiness at all times. All the things that exist and do not exist and the shoulds and don'ts of the Qur'an are in accordance and compatible with human nature and related to divine knowledge.

 2. Paying attention to the personality of the recipient of revelation, infallibility, knowledge, and the end of prophecy by him, and continuing the guidance of the Qur'an by the speaking Qur'an, that is, the innocents (PBUH) (Sunnah). 3. The existence of reason in the field of religion and the confirmation of reason and taql through Sharia (Qur'an and Sunnah). 4. Continuous and dynamic ijtihad during absence and preparation of the principles, conditions and contexts of presence and social governance of religion over time.

 

Reasons for immortality

 

a. Quranic reasons

Some of the quoted verses are:

1- My verse:

(Say, O great thing, as a witness, say, Allah is a martyr, see me, and behold me, and I will reveal to him the Qur'an, for I will warn him and I will tell him." Say: What is a greater witness (than God's testimony), say: God is a witness between you and me, and a revelation. Give me the verses of this Qur'an, so that he can scare you and every human being who hears about this Qur'an. It is the shortest, clearest and most comprehensive Qur'anic evidence for the immortality of the revelation of this verse. The Qur'an is a means of fear. your guidance), that is, those who are addressed directly and those who are not directly addressed (Mushafah).

 Of course, the meaning of the revelation reaching its receiver is not to reach the exact words of the Quran, but rather the meaning of the message and meaning of the Quran to be reached in any possible language. Zamakhshari, one of the Sunni commentators, quoting Saeed bin Jubeir, says: Whoever reaches the Qur'an, it is as if he had met Muhammad (PBUH). It has been revealed to a non-speaking language and people.

 

2- The mission verse:

((He who sent among the nations a messenger, among them he recited against them the verses and Yazkiah, and taught them the book and the wisdom, and in fact, before me, I was the one who led me astray. Aziz al-Hakim) Juma/2-3 He is the one who raised a messenger from among the uneducated crowd to recite his verses to them, and to purify them, and to teach them books and wisdom; Although before that they were in clear error. And on another group that they have not yet joined, and He is Dear and Wise. Ummi is someone who neither reads nor writes, and here it means contemporary Arabs of the Prophet (PBUH). Because few of them were literate.

 

 The characteristic of this messenger is that he belongs to them. According to the appearance of the verse, there is a contradiction between the fact that the Prophet (PBUH) himself was from the Amayin and was sent among them, and on the other hand, he was sent to other than them; does not have. And the fact that it is in Arabic is because of their duty of education and cultivation. Anyway, the initial stages of Da'wah are the same as among the Arabs. The Prophet's (pbuh) duty of cultivation means the growth of goodness along with goodness and blessing by being adorned with virtuous morals and good behavior and teaching the book, that is, expressing the words of the verses of the Qur'an, and teaching wisdom, that is, the true teachings of the Qur'an among his people and others who They join and come after him; has it.

 

There is no difference between the future and the past in the presence of the Prophet as a guide in their lives and accepting his orders. The inclusion of others other than contemporary Arabs of the Prophet (PBUH) is so clear that it does not need further explanation. Many commentators have narrated a famous hadith from the Prophet (PBUH) under this verse that when the Prophet recited this verse, they asked: Who are these (Lahaqan)? The Prophet (pbuh) put his hand on Salman's shoulder and said: Lokan al-Iman fi al-Tharia for the blessing of my men. If faith is in Surya, men from this group (Iranians) will achieve it. 3

 

3- Verse of discretion:

 

((Aflaytbbarun the Qur'an and my Lucan in the presence of other than Allah, there are many differences)). Nisa/82 Do they not think about the Qur'an? If it was from non-God, they would find a lot of difference in it. Prudence in the word means paying attention to the finality and consequences of actions 4 and prudence in this verse means reflection and precision in each verse after another. 5

 The Qur'an encourages and persuades its audience to meditate on the verses; Until you consider the verses in every ruling and clear wisdom, story and sermon.

 

Allameh Tabatabai writes: "From the verse in question, important results become clear; First, it is understood by normal and ordinary understanding. Secondly, it interprets some verses in the Qur'an, and thirdly, the Qur'an cannot be abrogated or abrogated, and it does not need to be completed or refined. Because the Quran does not accept differences; There is no way for interpretation and transformation in it, and the requirement of these materials is that the content of the Qur'an means; Islamic law is continuous and eternal until the Day of Resurrection." 6

 

4- Verse of honor and invincibility:

((Indeed, the disbelievers are those who disbelieve in the remembrance of what came to them, and this is the dear book. Layatiya al-batil min bin Yadiya and la min caliphate tanzeel min Hakim Hamid)) Faslat/41-42, those who disbelieved in this Qur'an that came to guide them; [they will meet in hell;] while this book is honorable to the truth and never be invalidated before or after that truth; Because it is the messenger of God Almighty and Wise. This verse and the previous verse depict disbelief, atheism, and denying the truth. Atheism means going astray, one of the obvious examples of which is lying against God and the Prophet (PBUH), abrogating the verses and misinterpreting the verses. 7

Atheism to the Qur'an is the same as disbelief in the verses; with the aim of refuting the truths of the Qur'an, which find a specific form and example in every age and time. In today's age, this atheistic claim has been made that religion as a fixed thing (eternal revelation) is not consistent with the evolution of cultures and customs and individual and social occasions.

Shahid Motahari writes: "There are individuals and classes who really see this issue as an unsolvable puzzle and as an irreconcilable contradiction, and they believe that "Islam" and "the requirements of the time" are two incompatible and irreconcilable phenomena, and one of the two must be must be chosen; Either one should surrender to Islam and Islamic teachings and avoid any innovation and modernity and stop time from moving, or one should submit to the changing requirements of time and consign Islam to the archive of history as a phenomenon belonging to the past.

 

Some people have another kind of extreme words that they consider this stability of revelation and the change of time as the reason behind the backwardness of Muslims. In this case, Gustalobon considers the reason for the decline of Muslims to be the failure of Islam to adapt to the requirements of the time and writes: "Time changed, it changed, and Muslims wanted to keep Islam with the same characteristics in the following centuries, if it was not possible. And instead of abandoning Islamic education and taking the requirements of the century, they took Islamic education and became degenerate.

According to these atheistic beliefs, it is necessary to be careful about the dignity and infallibility of the divine word. Perhaps the Quran has paid attention to these doubts and accusations in advance and has dealt with those doubts. The Qur'an's emphasis on the dignity and invincibility of revelation is an emphasis on the fact that the false path is not open to it in any direction. 10

 

In any way, invalidity and corruption have not come to this great book and will not come. There is no contradiction in its concepts, nothing from previous books and sciences is against it, nor will future scientific discoveries oppose it.11 No book from the past invalidates it, and no book from the future will invalidate it. does not cancel

 

In his news, he has not denied the past and the future. 12 Of course, this quality of revelation (permanent truthfulness of Quranic truths) was planned by God the Wise, with unlimited knowledge that has indefinite perfections, and if it was founded by a person with limited knowledge It was full of contradictions and differences. His praise is permanent; Because his words are permanent and will not be invalidated. Its action (revealed word) is valid, and there is no way for it to be weak. And wisdom is its owner.

5-Memorizing verse:

"Inna Nahn Nazlna Al-Dhikr wa Inna Lah Lahafizoon" Hajar/9 God protects the Qur'an at any time and from any amount, little, distortion and transformation. 15. This verse is cited to prove the non-distortion of the Qur'an; Because it indicates that the Qur'an is immune from any kind of excess or deficiency, defect, change, distortion, and manipulation, and this immunity continues forever.

 

6- The stability and universality of the good news, warnings and messages of the Quran:

((Blessed be the one who sent down the Al-Furqan to Ali Abduh as a prophet to the worlds) "Furqan/1 He who sent down the Qur'an to his servant as a warning to the worlds is indestructible and enduring.)) And we only send enough to the people as a prophet and a prophet, but most People do not know" Saba'/28 And We did not send you; except to give good news and warn the general mankind; But most people are not aware of this fact. The word "Blessed" which expresses the permanence of the nature and attributes of the sender of revelation, indicates that the division that he sent down to express the truth and separate the truth from the falsehood is also stable in terms of time and comprehensive towards all nations and human societies. And the necessity of this stability is alignment with the facts and realities of existence and invincibility against the scientific and practical achievements of mankind throughout history, as stated in numerous verses of the Qur'an, the mission of the Prophet of the world and the Qur'anic message for all the worlds and its addresses. It is aimed at people; One of those sentences: "O people, worship your Lord, Who created you..." Baqarah/21 "O people, sleep in what is lawful and good on earth, and do not follow the steps of the devil" Baqarah/168 "O people, the proof of my Lord has come to me." Also in Nisa/174 Six verses of the Qur'an, Qur'anic revelation, zikr have been introduced to the world. Such universal and comprehensive addresses, which have many examples in the Qur'an, exempted the Qur'an from being limited by time and the audience of the age of descent, and proposed an immortality for the Qur'an that extends to all human beings and all times.

7- Descriptions of the Quran:

 

Many verses introduce the Qur'an with general and special characteristics. The Qur'an describes itself as healing, light, revelation, mercy, protection, guardian, the best speech (Ahsan al-Qol) and... And these attributes convey its lasting effect: "And we sent down the Qur'an, we are healing and mercy" Isra'a/82 God Almighty does not say about the Qur'an that the Qur'an is a medicine, but He says: It is a cure and its healing effect is certain. Whoever comes to the presence of the Qur'an and understands it, accepts it and acts on it, his internal diseases will definitely disappear. 16

 

Quran has played its healing role in various ways; He heals both the weaknesses and diseases related to theoretical wisdom with arguments, and heals the diseases related to practical wisdom by refining and purifying the heart. The Qur'an is a prescription for organizing all disorders, healing oneself and the society from all kinds of moral and social diseases. became.

 

8- The verse of the Qur'an to protect from any deficiency:

"Alhamdulillah to Allah, who sent down the book to Ali Abd, and did not make it worse." Kahf/12-12 Praise and thanks be to God who revealed this great book to his servant and did not leave any defects or deviations in it, so that with this book, the people will be afraid of God's severe punishment. The verses that can be used directly or indirectly, the perfection, stability, comprehensiveness and immortality of Quranic messages, guidelines, ideas and principles are more than these and what was mentioned can only be considered as an example.

 

b. Narrative reasons

 

One. The newness of the Qur'an in all time

 

1-((An al-Reza (a.s.) on the authority of Abiyya that he asked Abu Abd Allah (a.s.), “Does the Qur’an not come to light and the lesson except for the ghazada)?” He said: Because God, the Blessed and Exalted, did not make it for time without time, and not for people without people. the whole new era, and the whole people of Ghaz until the Day of Judgment).18 Imam Reza (a.s.) narrates from his father: A man asked Imam Sadiq (a.s.): What is the state of the Qur'an when everything is read and spread , it gets fresher. The Imam (a.s.) answered: Because God did not make the Qur'an for a specific time and specific people. The Quran is fresh and new at any time and is used by every nation until the Day of Judgment. 2.

 

Imam Reza (a.s.) said: "He is the rope of God, the faithful, and his veil is trustworthy, and his method is the same, the guide to heaven and the deliverer from the fire, he does not create from the times, and he does not seek the tongues, because he does not make time without time, but he falsifies the evidence of proof. And the argument against the whole human being, without the authority of the falsehood, I am between Yadiyeh and I am the caliph of Tanzil, Hakim Hamid.”19

The Qur'an is the strong thread of God, and the ring with his perseverance is the way of his kind, the winner to heaven, the savior from hell. The Qur'an is a guide and a proof for every human being, falsehood does not enter it from any side, it was revealed by God, the Wise and the Beneficent. 3.

The Commander of the Faithful says in the description of the Qur'an: "... Repeating and listening to the verses continuously does not make it old, and the ear does not get tired of hearing it. 4. Imam Baqir (a.s.) said: "... The Qur'an is like the flow of the Sun and the Moon..."20 The Qur'an is like the flow of the sun and the moon. 5.

 He also said: "And if the verse had been sent down to the people, then the people would have died, why would there be anything left of the Qur'an, but the Qur'an is the first to the last for as long as the heavens and the earth, and for all the people, the verses are not good or bad."21 If a verse is ever revealed about a nation and then that nation dies, the verse will also die, without a doubt there will be nothing left of the Qur'an, and the Qur'an continues from the beginning to the end until whenever Cements and earth are continuous. And every nation has a verse that they recite (must recite) while they will be in good or evil with regard to it.

 

two. The immortality of the Qur'an

 

1- Imam Ali (a.s.) said: "And the book of God is between the two of us, the speaker of the tongue, and the house of the secret, and the power of the power." and does not get tired and is always eloquent; It is a house whose pillars never collapse; And he has the honor that his companions never fail. 2. He also said: "Then it was sent down against the Book, clearly, not to be extinguished, and clearly, not to be hidden, and by sea, not to be understood, and clearly, not to be misguided, and radially, not to be oppressed, and clearly, not to be destroyed by evidence, and clearly, not to destroy the arcana."

23 Then He sent down the Book upon you; A light that does not fade, a lamp whose brightness does not fade, a sea whose depth cannot be understood, a path whose path does not go astray, a flame whose light does not darken, the separator of truth and falsehood, whose brilliance does not go out, and a building that Do not destroy its pillars.

 

Three. Hadith of Saqlain

"O people, I have left you, the caliphs, the successors, if I have taken you with us, the next generation, one of them is the greatest of the last; The Book of God is our extended rope between the heavens and the earth (or Qal ili al-Arzee) and the Atratti of the Ahl al-Bayti, except that they should not be separated even if they are on the water.”24

 

four The narration of referring to the Qur'an

 

1- The Prophet (peace be upon him) said: "... If the affairs of Alaykum are as dark as the dark night, then I will act with the Qur'an." May it be upon you (to refer and act) to the Qur'an.

 

 2. Amir al-Mu'minan (a.s.) said: "The reputation of the Messenger of God (p.b.u.h.) says: "What is Gabriel?" He said: "O Muhammad, stay in the Ummah of Fitnah." He said: "The Book of God, let me know our revelation before me, and my news after me, and let me see our verdict..." 26 I heard the Prophet (PBUH) say: Gabriel came to me and said: O Muhammad, there will soon be sedition in your nation. . I said: What will get rid of it? (Gabriel) said: God's book (Qur'an) in which there is the news of the past and the future and the decree (necessary order) among you.

 

3. "Al-Hasan bin Ali (a.s.) said: I said to the Messenger of God (s.a.w.): "Inna ummattak setfattan, fas'il ma al-majrij min zlak? He said: "The Book of Allah, the Exalted One, the one who does not come to me is invalid, I am not a caliph, I am a scholar, I am a caliph, I am a scholar, I am a scholar, I am a scholar, I am a guide to Allah..." 27 It was narrated from Imam Hassan (a.s.) that he said: The Messenger of God was told: Soon your Ummah will be subject to sedition, so he asked what will get rid of it? He said, God's book; That dear book, in which there is no falsehood, has been revealed by God, the All-Wise and Beneficent. Whoever seeks knowledge (to remove fitna) from other than it (considers human reason and knowledge sufficient), God will lead him astray. ….

 

five Ahadith presented to the Qur'an

 

1- On the authority of Abi Abdullah (a.s.) he said: "We do not agree with the hadith of the Qur'an, it is a decoration."28 A hadith that does not agree with the Qur'an is invalid. 2- "On the authority of Ayyub bin Al-Harr, he said: I heard Abu Abdullah (pbuh) say: Everything that is rejected by the Book and the Sunnah, and the whole hadith that does not agree with the Book of God is a decoration."29 If we consider "hadith" to include religious traditions and human theories These hadiths can be used that whenever a word is inconsistent with the Qur'an, it is invalid, because the Qur'an is and will always be the expression of the truth and the standard of correctness.

 

J. A rational reason for immortality

The reason for permanent guidance

The principle of guiding creatures, including humans, is necessary according to the wisdom and divine sovereignty of God. The Qur'an says in this regard: "Inna Alina Lallahdi" (Lil/12) guidance is definitely our responsibility. Divine guidance is of two types: generative guidance, which means bringing creatures to their needs, "The Lord gave all the things of creation, Sam-hadi" (Taha/50) and the other legislative guidance that includes human beings. Now, according to God's permanent and eternal wisdom and lordship, this guidance is permanent and eternal. The continuity of divine guidance requires that the Qur'an, which is the most authentic and the most authentic source of human guidance, does not always benefit humanity with its knowledge, ethics, and rulings. The Quran was revealed in verbal (verbal miracle) and spiritual (scientific miracle) formats with the aim of educating and guiding mankind always and forever.

 

Termination, proof of immortality

 

The principle of finality is an indisputable truth and is common to all Muslim scholars and people of all sects and religions, and its proof is certain, in addition to intellectual proof, through narrative proofs, especially the Qur'an. The Qur'an clearly introduces the Prophet of Islam (pbuh) as the seal of the prophets: "Makan Muhammad Aba Uhud min rijalkam wa lakan Rasulullah wa Khatam al-Nabiyin" Ahzab/40 The Prophet (pbuh) is not the father of any of your men, but the Messenger of God and all He is the messenger of the prophets. "Khatam" means "We have joined" that by which it is terminated. The seal with which the scroll (message) is sealed. It is the role with which the letter of prophecy, the book of prophecy, the lesson of prophecy ended. 30

 The finality of the prophet does not mean that humans do not need divine and spiritual guidance, but it is necessary that the message of the final prophet has the continuity of immortality throughout history.

 

The immortality of the Qur'an

a. Comprehensiveness and perfection of religion

The Qur'an can be eternal in the history of human life when it pays due attention to all aspects of human existence and its needs over time, because man has three general dimensions, that is, reason and thinking, nature and instinct, feeling and Affection, on the other hand, and based on these dimensions, his creative needs include: rational and moral needs such as justice, truth and knowledge, etc., and natural and instinctive needs such as food, clothing, housing, etc., and emotional and emotional needs such as humanity, Affection, love and friendship, cooperation and collaboration, etc. Psychologists have proposed three types of desires for humans: individual, social, and higher desires. Individual desires and individual motivations mean that a person is his own friend and cares more about his own goodness than others He chews his thigh and considers it more important than anything else.

 

These types of tendencies are of two types: physical and psychological

. Physical and physical desires are related to physical needs; such as the need to breathe, move, eat and rest, and psychological tendencies that satisfy self-esteem; They have different manifestations, including:

 1. The study of happiness

 2. Seeking independence and gaining power and supremacy

 3. Seeking fame and status of friendship

4. Spiritual emotions such as caress and affection

 5. The sense of possession and ownership in the objects of Islam, since it is a comprehensive religion, it has paid attention to this type of tendencies and considered the principle of this tendency (instincts) as necessary, but ordered its adjustment and regulation. "Wabtagh Fima Atak Allah al-Dar Al-Akhela, wa Latnes Nasibek Man Al-Dunya, and the best of all, Allah is good for you and Latbgh Al-Fasaad fi Arrez, Allah does not love the corrupt." Qasas/77 By virtue of what God has given you, choose (happiness in) the abode of the Hereafter. And don't forget your worldly gain, and just as God has done good to you, you also do good to others and do not seek evildoing on earth, because God does not like evildoers.

 

The second type (social) inclinations make people love their fellows and have a sense of solidarity with them and share in their sorrows and joys.

Manifestations of these types of tendencies such as:

1. Family love and friendship

 2. Patriotism

 3. Imitating (from the behavior and speech of friends) "and pretending to me kindness and mercy" (Romans/21) means; May God create friendship and mercy between you. The Messenger of God (PBUH) said: "We Bani Bana Fi-Islam, I love Allah, I love marriage"; That is, no foundation in Islam is more beloved to God than marriage. And about the homeland, it is narrated that he said: "Love of the homeland is from the faith."31 In the Qur'an, regarding Abraham (Mutahnah/4) and the Prophet of Islam (Ahzab/21), this example is ordered. The tendencies of the third type consist of reasoning and thinking and intellectual and intellectual growth of human beings and it is divided into several types; Such as seeking the truth, beautiful friendship, moral desire, benevolence and religious sense.

 

Perhaps it can be claimed that no religion like Islam and the Qur'an has ordered people to reason and think. More than seven hundred times in the Qur'an, it has been ordered to do this, to the extent that the Qur'an warns those who lack wisdom; The worst living creatures know: "Indeed the evil of al-Dawab is in the sight of Allah, the Almighty, the Most Merciful, and those who are without reason." Anfal/22 Ali (A.S.) knows the purpose of the prophets to arouse and discover the treasures of human intellects, and says: "Lithirawa Lahim Dafain al-Akool."

The spirit and essence of morality is based on religious teachings, justice and prevention of diseases and excesses, and the establishment of fairness and justice in human life is one of the goals of religion. It is forbidden to leave this world for the hereafter. "Lis manna, I leave this world for the hereafter and the hereafter for the world."32 There is no one among us who leaves the world for the motive of the hereafter and the hereafter for the motive of the world.

Jurisprudence, which includes all the actions of the obligees, has examined the axes of what is necessary and needed by human beings, including:

1. Man's relationship with God (obligation to worship)

2. Man's relationship with himself (preservation of life and respect for harm to the body)

 3. Man's relationship with the world (knowledge of the laws of creation and development of the earth, respect for destroying the earth, natural resources, tree work, etc.) 4. Man's relationship with other humans (cooperation, brotherhood, charity, etc.) It is noteworthy in this regard that he recommended four hours a day and night.

 

b. Beyond the stories of the past (Qasses) (transhistorical element)

Many verses in the Qur'an have spoken about the past, good servants (prophets and believers) and also about ungrateful people in the form of anecdotes and stories. Have these stories not made the verses of the Quran historical? Doesn't the historicity of the Quran's verses limit its validity in the context of time? In order to answer these questions, it is necessary to pay attention to the fact that the word "qassa" is not the plural of "qassa" to mean stories, but "qassa" means news that has been searched for and followed. 33

 

The space of Quranic stories is the space of telling the truth and reporting the truth. Its source is not the mind and imagination, but it is based on knowledge and divine consciousness. "And in general, the shortcoming of my messengers is that they are not confirmed to you and that they are true, and that they preach and remember the believers" Hud/120 and each of the important news of the messengers that we narrate to you with analysis and analysis is a content that is heart-warming. We give you stability, and the truth has come to you in stating these facts, and it is a great reminder for the believers. Allameh Tabatabaei writes: "The Qur'an is not a historical book or an imaginary book, and indeed, the dear book is irrevocable." God's word is glorified and there is no speech except the truth, and after the truth there is misguidance, and it is not such that it reaches the truth by means of falsehood and benefits from guidance with the help of misguidance. The Qur'an (even the stories of the Qur'an) is a guide to the truth and to the straight path. And the receiver of it gets it because of....”34

 

Messaging in the light of telling stories

The main difference between the stories of the Qur'an and historiography is that: in historiography, what is of primary interest is the narration of history and the report of the past, but in the stories of the Qur'an (reporting the facts), what is original and important are other purposes (message and guidance). It has been quoted. The expression of history and past realities is a tool and a format in which holy goals are pursued. This is why in historiography it is important and necessary to deal with minor matters, the names of places, times and exact dates of events, and to talk long and in general to deal with all the details.

 

 But because in the stories of the Qur'an, what is important is to express the goals and motivations of reporting the desired event; In some cases, he spoke a little in detail and more in general and did not pay attention to the details of the incident. In the Qur'anic stories, it is based on its meaning and purpose. The quantity (brevity and detail of the story) in the Qur'an is subject to the variable of intention and purpose. 35 Qur'anic stories are an artistic and separate way of conveying a message to It is the fulfillment of religious goals and motivations that the Qur'an seeks to express:

 

One. Proof of revelation and mission (the existence of an unseen source)

 

In the introduction to the stories, he states the fact that these stories did not emanate from the mind of the Prophet (PBUH), but rather from the unseen and internal news in the field of revelation and mission: Laman al-Ghaaflin" Yusuf/3 We tell you the best stories in the light of the revelation of this Qur'an, and even though you were not aware of it before this revelation. "This is the tidings of the Unseen, and we are not aware of them when they are written." Al-Imran/44 This news is from the unseen, which we reveal to you, O Prophet, and you were not with them then. They used to throw their lottery pens in the middle of the water so that the lottery would win the name of one of them to be the guarantor of Maryam, and you were not with them when they were quarreling.

 

two. The unity of the message of the prophets

A number of Qur'anic stories are repeated in one chapter (Prophets) and with a special and identical method. This speech, with the same content, is an emphasis on the fact that religion is from God and its basis and axis are the same, and prophets have invited people to it at different times. By referring to Surah Mubarakah Anbiya verses 48 to 82, this fact is revealed, and at the end of this set of verses, the following sentence is repeated: "This nation is one nation and I am your Lord." It is Islam, and I am your only Lord and Creator; So worship me.

 

Three. The final victory of the way of the prophets

Some stories have been revealed with the purpose of telling the victory of the prophets from God Almighty, and the defeat and worldly punishment of the deniers: "And We sent Noah to the people of Falbat, for them, a thousand years, except for fifteen years, in general, so the righteous and the wrongdoers took them. So Anjinah and the Companions of Al-Safinah and the False Ones, Ayah Lal al-Alamin” Ankabut/14-15, We sent Noah to his people to investigate, so he stayed among them for a thousand years, except for fifty years, then the storm overtook them and they were wrongdoers.

four Providing objective models

Prophets are always mentioned as role models for human education. In the report of the lives of the past, especially the prophets, educational goals, righteous deeds and avoiding evil and corruption, love and kindness, arresting those caught and fulfilling the duties of servitude are followed.

 

J. Beyond the descent time

The culture of the time of descent

The question is whether the culture of the time of revelation, which is reflected in the Qur'an to some extent and in some cases, was accepted by the author of revelation, or the Qur'an brought it out of companionship, appeasement and tolerance with the culture of the audience of the age of revelation: some believe that God is which may not be approved by religion in the beginning and from a separate point of view, it has been included in the Qur'an only out of expediency and appeasement. The existence of jinn and the expression of some of their actions and works, the expression of the Ptolemaic delegation in the Qur'an, all of which were only due to appeasement and understanding of the culture of the people.

 

 They believe that God, the owner of the Qur'an, used fragments or fragments from the language of the Arabian people of the 7th century AD, i.e., a language with a definite and known time, place, history, and geography, to express his revelation, in the same way. Fragments are also taken from the whole culture of that era, so that based on it, the infinite can be told in the finite and the sea can be shown in the pond. Therefore, if the Holy Qur'an reflects the Ptolemaic authority or Galen's medicine, it should not be denied, and if the progress of science invalidates the Ptolemaic authority and Galen's medicine, it should not be concluded that it has invalidated some of the Qur'an's rulings. Because the Qur'an has recovered the culture of the time; Not necessarily in all cases, eternal and eternal truths. 37

The Holy Quran also talks about jinn, and there is a Surah called Jinn, and in the description of the conversion of some of them and their fascinating listening, there are Quranic verses; However, it is unlikely that today's knowledge or scientists believe in the existence of jinn. 38

 

In contrast to the above theory, another group believes that: the compatibility and interaction (presentation of scientific and discovery theory) between the Qur'an and science in a miraculous way that shows the correlation and compatibility between God's knowledge (revelation) and God's action (science); It is known and exploratory. To the extent that Dr. Bokai wrote a book entitled "Comparison between Torah, Bible, Quran and Science" and proved that the Testaments contradicted some scientific data, but there is not the least conflict between science and Quran. Can science deny the existence of jinn? Is the criterion of authenticity a tool of limited perception that is available to science? Accompanying the people does not cause any problem as long as there is empathy with the rightful demands and rightful receipts of that nation.

 

 But when it is accompanied by false and contrary things in the belief and truth of the world (as some have claimed), it never compromises with the holy goals of the mission. Are God's prophets sent to accompany and harmonize with the culture, beliefs and false ideas of their people while calling people to good deeds? And Laizali's power, how is it hypothetical?! Don't these words remind you of the legend of Gharaniq (the presence of propitiatory verses and invitation to idolatry) and the hadith of slander and seeking the ruling of ignorance! Isn't the Qur'an separating right from wrong? "The place of the hadith is iftri, but the confirmation of the one between the Yidya and the description of the whole thing" Yusuf/11

 

The Qur'an is not a word that is made up of lies (false events with external facts), but it is an acknowledgment of what was before it and it clarifies everything. "Afhkam al-Jahiliyyah Yabgun, and I am ahsan mana Allah Hakkam Laqum Yuqunun" Ma'idah/50 Do they seek the ruling of Jahiliyyah? For the people who believe [in God], whose judgment is better than God's judgment. Opinion Either the possibility of falsifying the revelation is not compatible with the Qur'an, which is irrevocable, "beloved and invincible" and is always the word of God's truth. Does not differ.

 

The owners of the appeasement theory, considering the impact that their theory can inflict on the validity of the Qur'an, have tried to restore it and said: "It goes without saying that it is not meant that all the contents and contents of the Qur'an are a reflection of the culture of the time, but the main body. The Holy Qur'an is the expression of eternal theological truths, and a smaller and much smaller part of it reflects the causes of the revelation, or the events of the time of the revelation and the culture of the time."40

 

The language of the people and its relationship with the immortality of revelation

 

The immortality of the Qur'an does not mean neglecting the language and culture of its direct audience (ignorant Arabs); Rather, the Qur'an has established a relationship with the audience of its age in two ways: First, it put its expressions in their mother tongue (Arabic) and along with it, it brought eloquence and eloquence to the peak in order to make them believe and believe: Auj, for God's sake, they will be pious" Zumar/28 is an Arabic Quran without distortion, so that they may practice piety. And it was the only tool of discourse, and nothing more. "And we did not send the messenger except for the people of the Libyan people" Ibrahim/4 We did not send the prophets; except in the language of their own people to speak to them. The second interaction of the Quran with the ignorant Arabs was to respect their intellectual level and horizon, but not to accompany them in wrong and baseless beliefs! Yes sir! It has been narrated from the Messenger of God that he said: "We are in the company of the prophets, and we are commanded to speak to people according to their intellects."41

We, the people of the prophets, have been ordered to speak to people as much as they understand. But this never means accepting false beliefs and unrealistic ideas of a nation.

Allamah Tabatabai writes in the interpretation of this verse: "God did not base the sending of the messengers and the call to religion on the basis of extraordinary and unusual work, and did not delegate a miraculous task to the prophets, but spoke to them in the normal language that their people speak." And they have a conversation with a messenger, so that through this (suitability of language and message) he conveys to them the intentions and goals of the revelation (real and without any falsification)." As a means of guidance, it is efficient, the language of the people, that is, it is the same language as their cultural, geographical and historical forms.

Conceptual tools of the Quran were widely used in the cultural, geographical and historical formats of Jahili Arabs and in particular to convey high and new spiritual ideas. The main view of the Qur'an is on all people in all times, but it also casts a corner of an eye in the direction of guiding the ignorant Arabs on the nature of culture and geography, their relationships and desires. In a sense, materials and bricks are the same; But the building and the house are two.

 

The dignity of descent and its proportions with immortality

 

The existence of the dignity of descent for many verses of the Qur'an is one of the cases that suggest that revelation is limited to certain cases and does not include all cases throughout history. As some have claimed: "The Qur'an was gradually descended and gradually acquired by preserving its soul, mothers, and authority, that is, it had a historical development. Someone came and asked the Prophet a question, someone slandered the Prophet's wife, someone started a fire of war. The Jews did one thing, the Christians did another, they accused the Prophet of insanity, they made rumors about the Prophet's marriage with Zayd's wife, they changed the forbidden months from criticism to Nisya... and these were reflected in the Qur'an and in the Prophet's words. ... that is, the events of the times played a role in the development of the Islamic religion. And if other events had happened, maybe Islam (while preserving its original message) would have faced another gradual development and we would have faced another model and another society that was built by the hand of the Prophet."43

The most important forms of this way of looking at the dignity of revelation and the Qur'an; Violating the immortality of the Qur'an, counting it big and small, its changeability and captivity in history and time. While a brief review of Quran science books reveals that:

 1. For all the verses of the Qur'an, there is no reason for revelation or it is not recorded. And most of the religious, social, moral and jurisprudential issues have been revealed in this area.

 2. The reasons for the revelation have been presented in such a way that it did not deny the principle of immortality and the general message of the Qur'an and did not limit the message of revelation to a specific subject in a specific place and time.

 3. In many cases, the narrations of the causes of descent are weak in terms of the document. As a result, these hadiths are valid if they do not contradict the message of the Qur'an and revelation. Therefore, the Qur'an, the original, and the narration of the dignity of the revelation of the branch. Allameh Tabataba'i writes in this regard: "...the reason for the revelation that is entered below a verse, if it is not a constant or definite news of Al-Sudur, it should be presented to the verse in question, and only if the content of the verse and the clues that are available around the verse It was compatible with it to be trusted because of the descent of the mentioned name. And finally, the narration should be verified and confirmed by the verse, not that the verse should be placed under the authority of the narration."44

 

The immortality of the Qur'an and Sunnah and the requirements of time

 

At first glance, it may seem that the principle of immortality and constant flow of the Qur'an and Sunnah is not compatible with the principle of continuous change and transformation of the conditions and requirements of time, place and subjects! How can a religion guide a human being, who is so much affected by change and evolution, forever? 45

According to the interpretation of Professor Motahari, some people have argued that: "Islam is a religion according to the ruling; Especially since religion is final and its commands have an aspect of eternity... it is a fixed and unchanging phenomenon, but time in its nature is changeable and old and broken, the nature of time requires transformation and creates new situations and conditions every day; Contrary to previous conditions. How is it possible that something that is fixed and unchanging in its essence can be with something that is changing and fluid in its essence Have a horizon and harmony?" 46

Some of those who have been faced with this question have answered it as follows: "What can be clearly seen is the disdain that the whole of humanity has found for the prophets and their teachings, and it indicates that people's relationship with the school of the prophets It has changed, and the dominance that the school of prophets had over people in the past periods has now become weaker... The relationship between prophets and people has been like the relationship between a compassionate doctor and a patient, a caring teacher with a student, and a teacher with a teacher, and this kind of relationship leads to its negation; Because the patient will get well and the student will become a professor, and the teacher will get the necessary training, and there will be no need for a doctor, teacher, or trainer.

This kind of rejection is not reprehensible, the reprehensible rejection is the one who, despite being sick and ignorant, considers himself to be in no need of a doctor or teacher."47 This interpretation of Khatami leads to the rejection of the principle of immortality and stability and the consistency of the Qur'an and religion, while The clear statement of the Imams (a.s.) indicates that the revelations, like the broad rays of the sun, sweep through history and mankind will never be without its light. Therefore, it should be seen how the combination between the stability of the concepts of revelation and the change and transformation of the requirements of human life should be done so that it does not lead to another contradiction.

 

a. The concept of time requirements

 

The concept of necessity of time is explained in several ways, which one should be followed by the discussion. 1. Every new phenomenon that time demands, and our conformity and harmony with it; It means unquestioning compliance with that new and new phenomenon. This interpretation of the requirements of time is out of the scope of our discussion, because being new does not always include being constructive and useful, being right and logical, so that following it is considered as a valuable and necessary principle. 2.

People's wishes and tastes are different at different times, and harmony with them means matching with people's tastes at any time. This concept is also not discussed by us; Because the existence of taste among people is not a sign of right and necessity and ultimately following them, even if it is liked by the majority. Ali (a.s.) says: "Let's not be fooled in the path of God for the sake of the people."48

Never be afraid of walking the path of guidance because of few people. 3. The original and basic demands and needs of human beings are constant throughout history, but the types of their manifestation and the means of reaching the goal and solving those needs are variable. And following the requirements of the time, that is, using reasonable and legitimate means to achieve those real needs and goals.

According to this interpretation, secondary human needs are variable; While basic human needs are fixed. In this regard, Bo Ali Sina says: "Islamic universals are fixed, unchangeable and certain, but the events and issues of life are unlimited and changeable and each time has its own special requirements and issues, therefore it is necessary that in every age and time , a group of experts and scholars of Islamic sources and knowledgeable about the issues and events of the time, should be responsible for ijtihad and deriving rulings on new issues from Islamic universals."49

 

b. Factors changing requirements

 

Social life means a life in which there is division of work and responsibility and order and organization. The wider it becomes, it will cause changes in life facilities, needs and problems, and this is one of the characteristics of human beings, especially social and special human beings in large societies. Man is the only creature that makes his time, sometimes he makes his time good and sometimes bad. Unlike the animal, which is made by time and condemned by time. Man is to some extent the creator of his time and animal is one hundred percent the creation of his time. 50

Therefore, two basic factors cause changes and metamorphoses and change the shape of human life:

 1. Man is a creature with thoughts, ideas and creativity.

2. Presence in large societies creates new capacities, conditions and needs for humans and creates changes. Now, it should be seen what the Qur'an has devised for harmony and concordance and responding to changing needs, considering the immortality and stability of its basic teachings and teachings.

Three basic measures and solutions in this field can be inspired from the Qur'an:

1- Sunnah along with Quran

((O you who believe, obey Allah and obey the Messenger, and obey the Messenger, and I am the first in command.) If I dispute about something separate from Allah and the Messenger, if you do not believe in Allah and the Last Day, then this is good and the best interpretation)) An-Nisaa: 59 O you who have believed, God Obey and obey the Messenger of God and those in authority from among you. So if you quarrel in something, then return it to God and His Messenger. If you believe in God and the Last Day, because that is a better and better end. The command to obey the Prophet (PBUH) and the leader of the command means the necessity of obeying and taking an example and learning the Qur'an and divine teachings from them.

 

Allamah Tabatabai writes: "(it means) obeying God regarding the revelation (Ma Yuhi) that came through the Prophet, and the meaning of obeying the Prophet is in two ways: one is the dignity of the Prophet's (PBUH) legislation and his Sunnah, and the other is the dignity of the opinion and What is related to the leadership of the government, (leadership of the society) and judgment."51 The directness of the verse in the necessity of following and following the example of the Prophet and the leader - without any conditions - understands their infallibility; In such a way that even some Sunni scholars such as Fakhrazi have said: "The one whom God deems obedience absolutely and without any doubt must be innocent... Therefore, on the one hand, we see that God obeys the first commandment without any A condition is considered necessary, and on the other hand, if the first command is not infallible, then such a command is not correct, we use this introduction in such a way that the first command mentioned in the above verse must have been infallible."52

Sheikh Tusi also says: "A clear and specific example of the first order based on the view of our companions and What they have narrated from Imam Baqir (a.s.) and Imam Sadiq (a.s.); They are the Ahl al-Bayt of the Prophet (PBUH), whose obedience God has made completely obligatory".53 The reason why the permanence of the Book and Atrat are the secret of the immortality of revelation and the finality of the mission of the Prophet of Islam is that the truth of religion and revelation, as discussed in the previous chapters , in the form of the Qur'an and its true commentators, i.e. the Ahl al-Bayt (A.S.), is available to everyone. 54

2- Harmony between religion and nature

One of the secrets of the immortality of the Qur'an and the Sunnah (Islamic religion) is the presentation of moral beliefs and orders, as well as legal rules and regulations, in accordance with human nature and genuine and stable needs. The rules and teachings of the Qur'an and the Sunnah are based on the consideration of human nature, which is universal, fixed and permanent. As far as nature exists, the teachings of religion, Quran and Sunnah are also current. "Faqum wajak lal-din hanifah, the nature of God, which is the nature of people against it, do not change it for the creation of God, the righteous religion, but the majority of people do not know" Romans 30: Turn your face towards the pure religion of God, this is the nature that God created humans for, a transformation in God's creation. No, this is a firm and solid religion and ritual, but most people don't know.

Ali (a.s.) clarified this in Nahj al-Balaghah: "He sent His Messengers, and He sent down to them the Messengers, and His Messengers are the covenant of nature." 55 God sent His messengers to mankind and commissioned His prophets one after another to ask them to obey the covenant of nature. Shahid Motahari writes in this regard: "(based on the model of nature) religion is placed in the depth of human existence and explains its stability and durability in human societies. But in order to remain eternal, religion must have a place in human institutions and in the depth of nature; It should be in the form of an eternal desire within the human being, which of course, in that case, as long as the human being is in the world, that desire will also remain.... 56

3- The flexibility of rulings in the light of ijtihad

The existence of several principles in the Qur'an and the collection of religious teachings has made the people of faith never face a dead end in their religious behavior. Some of those principles are:

1- The authority of reason.

 2- Respecting the capacities and capabilities of the obligee in assigning the duty to him.

 3- Based on the counting of halals and harams on the axis of real materials and corruptions

4- Negation of burdensome, embarrassing and harmful laws.

5- Paying attention to emergency situations and unavoidable human needs in life. These principles, which have been used and are being used from various verses of the Qur'an, especially the interpretation and expression of the innocents (PBUH), have opened an opportunity in the religious thinking space of the people of faith to always find a way by applying religious knowledge and true jurisprudence and observing the realities of life. Open acceptable and tolerable religion to the people of Sharia and change the conditions and needs and the evolution of issues over time, do not block or make it difficult for religious people, and do not alienate religion from human life.

One of the central verses of the Qur'an which can be considered as the basis of the process of ijtihad is: "Allah is not responsible for the soul except for the vastness" Baqarah/286 and also: "Allah is not responsible for the soul except for the attaha" Talaq/7 is also among the traditions that explain this It has a clear meaning, this is the narration of the Prophet who said: "There are nine things to be removed from the Ummah: mistakes, and forgetfulness, and we are proud of them, and the ill-wishers of the scholars, and the ill-wishers, and we are anxious for them..."57

 

 

subscripts:

________________________________________

1- Tabatabaei, Mohammad Hossein, Al-Mizan fi Tafsir al-Qur'an, Tehran, Dar al-Katb al-Islamiyya, 7/37.

2- Zamakhshari, Mahmoud bin Omar, Al-Kashshaf, Qom, Adab al-Hawza publishing house, 11/2.

3- This hadith is mentioned in the commentaries of Majmaal al-Bayan, Kashhaf, Al-Dar Al-Manthur, Fi-Zhalal-e-Qur'an and Al-Mizan, under the verse in question.

4- Tabarsi, Fazl bin Hassan, Majma al-Bayan fi Tafsir al-Qur'an, Tehran, Nasser Khosrow, 3/124.

5- Tabatabai, Mohammad Hossein, Al-Mizan, 5/16.

6- The same, 5/17-18.

 7- The same, 17/422.

8- Motahari, Morteza, Islam and the Requirements of Time, Tehran, Sadra Publications, 1/58.

9- The same, 1/59.

10-Zamakhshari, Al-Kashshaf, 201/4.

11- Makarem Shirazi, Nasser, Tafsir al-Nashon, Tehran, Dar al-Katb al-Islamiyya, 20/297.

12- Tabarsi, Fazl bin Hasan, Majma al Bayan, /23.

13-Tabatabaei, Mohammad Hossein, Al-Mizan, 17/425.

14- Zamakhshari, Al-Kashshaf, 2/572.

15- Tabatabai, Seyyed Mohammad Hossein, Al-Mizan, 12/103.

16- Tabatabai, Seyyed Mohammad Hossein, Quran in Islam, Tehran, Dar al-Katb al-Islamiya, 234.

17- Makarem Shirazi, Nasser, Tafsir al-Nashon, 12/240.

18-Majlesi, Mohammad Bagher, Bihar al-Anwar, Beirut, Al-Wafa Foundation, 15/92.

19- The same, 14/92.

20-Ibid, 22/197.

 21- Tabatabai, Mohammad Hossein, Al-Mizan, 3/75.

22- Sayyed Razi, Nahj al-Balaghah, sermon 133.

23- The same, sermon 198.

24-Majlesi, Mohammad Bagher, Bihar al-Anwar, 23/117.

25-. Muttaghi Handi, Ali bin Hussam, Kanzal Ammal, narration 4027; Mohammadi Ray Shahri, Mohammad, Mizan al-Hikmah, Qom, School of Islamic Media, 8/65.

26. Ayashi, Muhammad bin Masoud, Al-Tafsir (Tafsir Ayashi), 1/3.

 27. Majlesi, Mohammad Bagher, Bihar al-Anwar, 27/92.

 28. Harr Amili, Muhammad bin Hassan, Wasal al-Shi'a, Beirut, Dar Ihya al-Tarath al-Arabi, 18/78.

 29. The same, 18/79.

 30. Motahari, Morteza, Khatamit, Tehran, Sadra, 180.

 31. Qomi, Abbasi, Safina al-Bahar, 2/668.

 32. Ameli, Muhammad bin Hasan, Wasal al-Shi'a, 12/49.

 33. See: Ragheb Esfahani, Al Fardat; Al-Munjad, article "Qasses"; Quran Dictionary, 12/6.

34. Tabatabai, Mohammad Hossein, Al-Mizan, 7/172.

 35. Mousavi Garmarodi, Ali, Kihan Farhani, No. 6, Shahrivar 1363.

 36. Ayazi, Mohammad Ali, Qur'an and Contemporary Culture, Rasht, Kitab Mobin, 1378, 107.

37. Khorramshahi, Bahauddin, Binat, No. 5, page 91.

 38. Same, 95. 39. Ayazi, Muhammad Ali, Qur'an and Contemporary Culture, 133.

40. Khorramshahi, Bahauddin, Binat, number 5, page 91.

 41. See: Ayazi, Mohammad Ali, Qur'an and Contemporary Culture, 83-81.

42. Tabatabai, Mohammad Hossein, Al-Mizan, 12/12.

 43. Soroush, Abdul Karim, Kayan Magazine, No. 39, 8.

 44. Tabatabai, Seyyed Mohammad Hossein, Quran in Islam, 105.

 45. Hadavi, Mehdi, Velayat Faqih, 16.

46. ​​Mat Hari, Morteza, Islam and the requirements of time, 1/12/13.

 47. Kian Monthly, No. 29, article "Looking at the successful record of the Prophets".

 48. Sayyid Razi, Nahj al-Balaghah, sermon 199.

 49. Ibn Sina, Theology of Healing, 566.

50. Motahari, Morteza, Islam and the requirements of time, 1/40.

51. Al-Mizan, 4/412-413.

 52. Fakhrazi, al-Tafsir al-Kabir, Misr, 1357 AH, 10/144.

53. Tabarsi, Fazl bin Hasan, Majma al Bayan, 3/100.

54. Javadi Amoli, Abdullah, Shariah in the mirror of knowledge, Tehran, Raja cultural publication, 220.

55. Sayyid Razi, Nahj al-Balaghah, first sermon.

56. Motahari, Morteza, Unseen Aids, Tehran, Sadra, 13.

 57. Sadouq, Muhammad Ibn Ali Ibn Babouyeh, Al-Tawheed, 353.

The Immortality of the Qur'an, and the Truth of the Revelation of Abdulhamid Arefian, Qur'anic Researches 2012, No. 35 and 36, Special Issue of the Qur'an and Law

http://ensani.ir/fa/article/135315

ترجمه فرانسوی

Nom de Dieu

 

Raisons de l'immortalité et de l'exhaustivité du Coran

 

L'immortalité et l'exhaustivité du Coran au sens de transtemporel et de translocalité et son absence d'influence de la culture contemporaine ou d'une autre source (négation du pluralisme) ont été prouvées dans cet article à l'aide de trois catégories de raisons. De nombreux versets qui parlent de la dignité, de la stabilité de l'univers inclusif des bonnes nouvelles et des menaces, et des messages du Coran et de sa protection contre toute différence et défaut sont les raisons coraniques de cette affirmation.

 

Le hadith de Saqlain et les narrations qui indiquent que le Coran est toujours frais, la nécessité de s'y référer et d'y présenter les hadiths constituent la documentation narrative de cette affirmation. Le principe de la nécessité d'un guidage constant de l'homme par Dieu et la résiliation du Prophète sont aussi deux raisons rationnelles dans ce domaine. L'immortalité du Coran en créant un espace pour le Golan de la raison et de la charia exige la légitimité, le caractère raisonnable, la véracité et la nécessité d'obéir au Coran.

 

Dans ce qui suit, l'auteur considère à tort les paroles de ceux qui croient que l'influence du Coran sur la culture de l'époque de la descendance signifie que le Coran accompagne la culture du public de l'âge de la descendance, et met l'accent sur que l'immortalité du Coran ne signifie pas ignorer la langue de la culture du public, mais plutôt le Coran Afin d'interagir avec les Arabes ignorants, il a fait sa langue arabe et a parlé sous la forme de leur langue et respectait le niveau de leur horizon intellectuel, en même temps, il n'approuvait pas les fausses croyances et comportements des Jahili, car les outils conceptuels du Coran, en général, sous la forme de caractéristiques culturelles, géographiques et historiques de Arabes Jahili, et en particulier, il a été utilisé pour transmettre des pensées et des enseignements spirituels élevés.

Par conséquent, selon la stabilité des besoins primaires de l'homme et le développement de ses besoins secondaires, qui sont soumis à des conditions temporelles, spatiales et culturelles, il est possible de penser à travers le Coran et de rechercher l'aide des enseignements des Ahl al- Bayt (a.s.) et selon des principes tels que : l'harmonie de la religion Par nature, la souplesse des décisions à la lumière de l'ijtihad et l'autorité de la raison ont toujours aidé l'humanité à ouvrir une voie religieuse et sage lorsque de nouveaux besoins et développements surgissent et les conditions changent.

 

À première vue, il peut sembler que l'immortalité du Coran n'est liée qu'à sa caractéristique transcendantale, mais selon les raisons coraniques, narratives et rationnelles et selon les résultats de l'immortalité, on saura que l'immortalité est une large concept et pas seulement transcendantal (l'absence d'influence de la culture de l'époque) ; Au contraire, il prête attention à l'être humain individuel (l'universalité du Coran) ; De manière exclusiviste, c'est-à-dire sans accepter de source parallèle (négation du pluralisme). Le Coran est une sainte révélation dérivée de la source de la connaissance, de la sagesse illimitée et de la puissance éternelle, d'une origine surhumaine et au-delà d'une expérience individuelle et religieuse, il est également soumis à une protection sans faille, qui a été descendue pour supprimer les douleurs, séditions et égarements et toujours Il est cher et victorieux de toutes les manières ; Il n'est pas limité à un temps, et il a une durée éternelle comme la durée du ciel et de la terre, et un flux comme le flux du soleil et de la lune, et il a le mérite de l'administration et de la tutelle dans le domaine religieux, dimensions comportementales, juridiques, gouvernementales et économiques de la société.

 

En tout temps et en tout lieu, chacun est sous la direction du Coran dans tous les besoins fondamentaux et nécessaires, directement ou indirectement, c'est-à-dire en se référant à des experts religieux infaillibles et non infaillibles et en leur obéissant, ou par le raisonnement, la délibération et l'ijtihad, afin que Afin de fournir une vie raisonnable et légitime dans le monde, atteindre l'objectif du vrai bonheur. Immortalité du Coran et révélation dans le concept de création du domaine de la religion Khatam qui est toujours le droit et avec la création d'un espace pour le Golan de la charia et de la raison ; L'immortalité, la légitimité, le caractère raisonnable, la véracité et finalement la nécessité de l'obéissance et de l'acceptation s'ensuivent.

 

Éléments d'immortalité

Dans ce contexte, il est nécessaire d'analyser le concept réel d'immortalité et d'aborder les facteurs efficaces et nécessaires pour expliquer cette institution divine bénie. Les éléments de l'immortalité sont les suivants :

 1. La Révélation, qui a une dimension divine et surnaturelle et est la source de la connaissance et de la volonté divine. Partir de la connaissance et de la volonté de Dieu signifie reconnaître les expédients et les corruptions auxquels est confronté le bonheur humain à tout moment. Toutes les choses qui existent et n'existent pas et les choses à faire et à ne pas faire du Coran sont conformes et compatibles avec la nature humaine et liées à la connaissance divine.

 2. Prêter attention à la personnalité du destinataire de la révélation, de l'infaillibilité, de la connaissance et de la fin de la prophétie par lui, et poursuivre la direction du Coran par le Coran parlant, c'est-à-dire les innocents (PSL) ( Sunna). 3. L'existence de la raison dans le domaine de la religion et la confirmation de la raison et du taql par la Charia (Coran et Sunnah). 4. Ijtihad continu et dynamique pendant l'absence et préparation des principes, conditions et contextes de présence et de gouvernance sociale de la religion dans le temps.

 

Les raisons de l'immortalité

 

un. Raisons coraniques

Certains des versets cités sont :

1- Mon couplet :

(Dis, O grande chose, en tant que témoin, dis, Allah est un martyr, vois-moi, et regarde-moi, et je lui révélerai le Coran, car je l'avertirai et je le lui dirai." Dis: Qu'est-ce qui est un plus grand témoin (que le témoignage de Dieu), dites : Dieu est un témoin entre vous et moi, et une révélation. Donnez-moi les versets de ce Coran, afin qu'il puisse vous effrayer ainsi que tout être humain qui entendra parler de cela. Coran. C'est la preuve coranique la plus courte, la plus claire et la plus complète de l'immortalité de la révélation de ce verset. Le Coran est un moyen de peur (vos conseils), c'est-à-dire ceux à qui on s'adresse directement et ceux qui ne sont pas directement adressés (Mushafah).

 Bien sûr, le sens de la révélation atteignant son destinataire n'est pas d'atteindre les mots exacts du Coran, mais plutôt le sens du message et le sens du Coran à atteindre dans n'importe quelle langue possible. Zamakhshari, l'un des commentateurs sunnites, citant Saeed bin Jubeir, dit : "Quiconque accède au Coran, c'est comme s'il avait rencontré Muhammad (PSL). Il a été révélé à une langue et à un peuple non parlants".

 

2- Le verset de la mission :

((Celui qui a envoyé parmi les nations un messager, parmi eux il a récité contre eux les versets et Yazkiah, et leur a enseigné le livre et la sagesse, et en effet, avant moi, c'est moi qui m'égarais. Aziz al-Hakim) Juma/2-3 Il est celui qui a élevé un messager parmi la foule inculte pour leur réciter ses versets, et les purifier, et leur enseigner les livres et la sagesse ; Bien qu'avant cela, ils étaient clairement dans l'erreur. Et sur un autre groupe qu'ils n'ont pas encore rejoint, et Il est Cher et Sage. Ummi est quelqu'un qui ne lit ni n'écrit, et ici cela signifie les Arabes contemporains du Prophète (PSL). Parce que peu d'entre eux étaient alphabétisés.

 

 La caractéristique de ce messager est qu'il leur appartient. Selon l'apparence du verset, il y a une contradiction entre le fait que le Prophète (PSL) lui-même était des Amayin et a été envoyé parmi eux, et d'autre part, il a été envoyé à d'autres qu'eux ; n'a pas. Et le fait qu'il soit en arabe est dû à leur devoir d'éducation et de culture. Quoi qu'il en soit, les étapes initiales de la Da'wah sont les mêmes que chez les Arabes. Le devoir de cultivation du Prophète (psl) signifie la croissance de la bonté avec la bonté et la bénédiction en étant orné d'une morale vertueuse et d'un bon comportement et en enseignant le livre, c'est-à-dire en exprimant les paroles des versets du Coran et en enseignant la sagesse , c'est-à-dire les véritables enseignements du Coran parmi son peuple et d'autres qui se joignent et viennent après lui ; a-t-il.

 

Il n'y a pas de différence entre le futur et le passé en présence du Prophète comme guide dans leur vie et acceptant ses ordres. L'inclusion d'autres personnes que les Arabes contemporains du Prophète (PSL) est si claire qu'elle n'a pas besoin d'explications supplémentaires. De nombreux commentateurs ont rapporté un hadith célèbre du Prophète (PSL) sous ce verset selon lequel lorsque le Prophète récita ce verset, ils demandèrent : Qui sont ceux-ci (Lahaqan) ? Le Prophète (pssl) posa sa main sur l'épaule de Salman et dit : Lokan al-Iman fi al-Tharia pour la bénédiction de mes hommes. Si la foi est en Surya, les hommes de ce groupe (les Iraniens) y parviendront.

 

3- Verset de discrétion :

 

((Aflaytbbarun le Coran et mon Lucan en présence d'autre qu'Allah, il y a beaucoup de différences)). Nisa/82 Ne pensent-ils pas au Coran ? Si cela venait de non-Dieu, ils y trouveraient beaucoup de différence. La prudence dans le mot signifie prêter attention à la finalité et aux conséquences des actions 4 et la prudence dans ce verset signifie réflexion et précision dans chaque verset après l'autre.

 Le Coran encourage et persuade son public de méditer sur les versets ; Jusqu'à ce que vous considériez les versets dans chaque décision et sagesse claire, histoire et sermon.

 

Allameh Tabatabai écrit : « A partir du verset en question, des résultats importants deviennent clairs ; Premièrement, il est compris par la compréhension normale et ordinaire. Deuxièmement, il interprète certains versets du Coran, et troisièmement, le Coran ne peut pas être abrogé ou abrogé, et il n'a pas besoin d'être complété ou affiné. Parce que le Coran n'accepte pas les différences ; Il n'y a aucun moyen d'interprétation et de transformation, et l'exigence de ces matériaux est que le contenu du Coran signifie ; La loi islamique est continue et éternelle jusqu'au Jour de la Résurrection." 6

 

4- Verset d'honneur et d'invincibilité :

((En effet, les mécréants sont ceux qui ne croient pas au souvenir de ce qui leur est venu, et ceci est le cher livre. Layatiya al-batil min bin Yadiya et la min califat tanzeel min Hakim Hamid)) Faslat/41-42, ceux qui ont mécru en ce Coran qui est venu les guider ; [ils se rencontreront en enfer;] alors que ce livre est honorable à la vérité et ne sera jamais invalidé avant ou après cette vérité; Parce qu'il est le messager de Dieu Tout-Puissant et Sage. Ce verset et le verset précédent décrivent l'incrédulité, l'athéisme et le déni de la vérité. L'athéisme signifie s'égarer, dont l'un des exemples évidents est de mentir contre Dieu et le Prophète (PSL), d'abroger les versets et de mal interpréter les versets.

L'athéisme au Coran est la même chose que l'incrédulité dans les versets ; dans le but de réfuter les vérités du Coran, qui trouvent une forme et un exemple spécifiques à chaque époque et à chaque époque. À l'époque d'aujourd'hui, cette affirmation athée a été faite que la religion en tant que chose fixe (révélation éternelle) n'est pas compatible avec l'évolution des cultures et des coutumes et des occasions individuelles et sociales.

Shahid Motahari écrit : "Il y a des individus et des classes qui voient vraiment cette question comme un casse-tête insoluble et comme une contradiction irréconciliable, et ils croient que "l'islam" et "les exigences du temps" sont deux phénomènes incompatibles et irréconciliables, et l'un des les deux doivent être doivent être choisis; Soit on doit s'abandonner à l'islam et aux enseignements islamiques et éviter toute innovation et modernité et empêcher le temps de bouger, soit on doit se soumettre aux exigences changeantes du temps et reléguer l'islam aux archives de l'histoire comme un phénomène appartenant au passé.

 

Certaines personnes ont un autre genre de mots extrêmes qu'ils considèrent cette stabilité de la révélation et le changement de temps comme la raison derrière le retard des musulmans. Dans ce cas, Gustalobon considère que la raison du déclin des musulmans est l'incapacité de l'islam à s'adapter aux exigences de l'époque et écrit : « Le temps a changé, il a changé, et les musulmans ont voulu garder l'islam avec les mêmes caractéristiques dans la suite. siècles, si ce n'était pas possible. Et au lieu d'abandonner l'éducation islamique et de prendre les exigences du siècle, ils ont pris l'éducation islamique et sont devenus dégénérés.

Selon ces croyances athées, il faut faire attention à la dignité et à l'infaillibilité de la parole divine. Peut-être que le Coran a prêté attention à ces doutes et accusations à l'avance et a traité ces doutes. L'accent mis par le Coran sur la dignité et l'invincibilité de la révélation met l'accent sur le fait que le faux chemin ne lui est ouvert dans aucune direction.

 

De toute façon, l'invalidité et la corruption ne sont pas venues à ce grand livre et ne viendront pas. Il n'y a aucune contradiction dans ses concepts, rien des livres et des sciences antérieurs ne s'y oppose, et les découvertes scientifiques futures ne s'y opposeront pas.11 Aucun livre du passé ne l'invalide, et aucun livre du futur ne l'invalidera.

 

Dans ses nouvelles, il n'a pas renié le passé et l'avenir.12 Bien sûr, cette qualité de révélation (véracité permanente des vérités coraniques) a été prévue par Dieu le Sage, avec une connaissance illimitée qui a des perfections indéfinies, et si elle a été fondée par une personne avec des connaissances limitées C'était plein de contradictions et de différences. Sa louange est permanente ; Parce que ses paroles sont permanentes et ne seront pas invalidées. Son action (parole révélée) est valide, et il n'y a aucun moyen qu'elle soit faible. Et la sagesse est son propriétaire.

5-Verset à mémoriser :

"Inna Nahn Nazlna Al-Dhikr wa Inna Lah Lahafizoon" Hajar/9 Dieu protège le Coran à tout moment et de toute quantité, petite, distorsion et transformation. 15. Ce verset est cité pour prouver la non-distorsion du Coran. 'un; Parce qu'il indique que le Coran est à l'abri de tout type d'excès ou de carence, de défaut, de changement, de distorsion et de manipulation, et cette immunité continue pour toujours.

 

6- La stabilité et l'universalité des bonnes nouvelles, avertissements et messages du Coran :

((Béni soit celui qui a fait descendre le Al-Furqan à Ali Abduh en tant que prophète aux mondes) "Furqan/1 Celui qui a fait descendre le Coran à son serviteur comme un avertissement aux mondes est indestructible et durable.) ) Et Nous n'envoyons au peuple qu'assez de prophète et de prophète, mais la plupart des Gens ne savent pas" Saba'/28 Et Nous ne t'avons pas envoyé ; sauf pour annoncer de bonnes nouvelles et avertir l'humanité en général ; Mais la plupart des gens ne sont pas conscients de ce fait. Le mot "bienheureux" qui exprime la permanence de la nature et des attributs de l'expéditeur de la révélation, indique que la division qu'il a fait descendre pour exprimer la vérité et séparer la vérité du mensonge est également stable dans le temps et globale envers tous nations et sociétés humaines. Et la nécessité de cette stabilité est l'alignement avec les faits et les réalités de l'existence et l'invincibilité contre les réalisations scientifiques et pratiques de l'humanité à travers l'histoire, comme indiqué dans de nombreux versets du Coran, la mission du Prophète du monde et le Coran. 'anic message pour tous les mondes et ses adresses.Il s'adresse aux gens; Une de ces phrases : "Ô peuple, adorez votre Seigneur, qui vous a créés..." Baqarah/21 "Ô peuple, dormez dans ce qui est licite et bon sur la terre, et ne suivez pas les pas du diable" Baqarah/168 « O peuple, la preuve de mon Seigneur m'est venue. » Aussi dans Nisa/174 Six versets du Coran, révélation coranique, zikr ont été introduits dans le monde. De telles adresses universelles et complètes, qui ont de nombreux exemples dans le Coran, ont dispensé le Coran d'être limité par le temps et l'audience de l'âge de la descendance, et ont proposé une immortalité pour le Coran qui s'étend à tous les êtres humains. et tous les temps.

7- Descriptions du Coran :

 

De nombreux versets présentent le Coran avec des caractéristiques générales et spéciales. Le Coran se décrit comme la guérison, la lumière, la révélation, la miséricorde, la protection, le gardien, le meilleur discours (Ahsan al-Qol) et... Et ces attributs traduisent son effet durable : « Et nous avons fait descendre le Coran, nous sommes guérison et miséricorde » Isra'a/82 Dieu Tout-Puissant ne dit pas à propos du Coran que le Coran est un médicament, mais Il dit : " C'est un remède et son effet curatif est certain. Quiconque vient en présence du Coran et le comprend, l'accepte et agit en conséquence, ses maladies internes disparaîtront définitivement. 16

 

Le Coran a joué son rôle de guérison de diverses manières ; Il guérit à la fois les faiblesses et les maladies liées à la sagesse théorique avec des arguments, et guérit les maladies liées à la sagesse pratique en affinant et en purifiant le cœur. Le Coran est une prescription pour organiser tous les désordres, se guérir et guérir la société de toutes sortes de maladies morales et sociales.

 

8- Le verset du Coran à protéger de toute carence :

"Alhamdulillah à Allah, qui a envoyé le livre à Ali Abd, et n'a pas empiré la situation." Kahf/12-12 Louanges et remerciements à Dieu qui a révélé ce grand livre à son serviteur et n'y a laissé aucun défaut ni déviation, de sorte qu'avec ce livre, le peuple aura peur du châtiment sévère de Dieu. Les versets qui peuvent être utilisés directement ou indirectement, la perfection, la stabilité, l'exhaustivité et l'immortalité des messages, directives, idées et principes coraniques sont plus que cela et ce qui a été mentionné ne peut être considéré qu'à titre d'exemple.

 

b. Raisons narratives

 

Une. La nouveauté du Coran dans tous les temps

 

1-((An al-Reza (as) sous l'autorité d'Abiyya qu'il a demandé à Abu Abd Allah (as), "Le Coran n'est-il pas révélé et la leçon sauf pour la ghazada)?" Il a dit: Parce que Dieu, le Béni et Exalté, n'a pas fait pour un temps sans temps, et pas pour des gens sans gens toute la nouvelle ère, et tout le peuple de Ghaz jusqu'au Jour du Jugement).18 Imam Reza (as) raconte de son père : Un homme a demandé à l'Imam Sadiq (a.s.) : Quel est l'état du Coran quand tout est lu et diffusé, il devient plus frais. L'Imam (as) répondit : Parce que Dieu n'a pas fait le Coran pour un temps spécifique et pour des personnes spécifiques. Le Coran est frais et nouveau à tout moment et est utilisé par toutes les nations jusqu'au Jour du Jugement. 2.

 

L'Imam Reza (as) a dit: "Il est la corde de Dieu, le fidèle, et son voile est digne de confiance, et sa méthode est la même, le guide vers le ciel et le libérateur du feu, il ne crée pas à partir des temps, et il ne cherche pas les langues, car il ne fait pas de temps sans temps, mais il falsifie l'évidence de la preuve. Et l'argument contre tout l'être humain, sans l'autorité du mensonge, je suis entre Yadiyeh et je suis le calife de Tanzil, Hakim Hamid. »19

Le Coran est le fil fort de Dieu, et l'anneau avec sa persévérance est le chemin de son espèce, le vainqueur du ciel, le sauveur de l'enfer. Le Coran est un guide et une preuve pour chaque être humain, le mensonge n'y pénètre par aucun côté, il a été révélé par Dieu, le Sage et le Bienfaisant. 3.

Le Commandeur des Croyants dit dans la description du Coran : "... Répéter et écouter continuellement les versets ne les vieillit pas, et l'oreille ne se lasse pas de les entendre. 4. L'Imam Baqir (a.s.) a dit : "... Le Coran est comme le courant du Soleil et de la Lune..."20 Le Coran est comme le courant du Soleil et de la Lune. 5.

 Il a également dit: "Et si le verset avait été envoyé au peuple, alors le peuple serait mort, pourquoi resterait-il quelque chose du Coran, mais le Coran est du premier au dernier aussi longtemps comme les cieux et la terre, et pour tout le peuple, les versets ne sont ni bons ni mauvais. rien ne reste du Coran, et le Coran continue du dbut jusqu' la fin jusqu' chaque Les ciments et la terre sont continus. Et chaque nation a un verset qu'elle récite (doit réciter) tant qu'elle sera en bien ou en mal à son égard.

 

deux. L'immortalité du Coran

 

1- Imam Ali (as) a dit : « Et le livre de Dieu est entre nous deux, celui qui parle la langue, et la maison du secret, et le pouvoir du pouvoir. » et ne se fatigue pas et est toujours éloquent; C'est une maison dont les piliers ne s'effondrent jamais ; Et il a l'honneur que ses compagnons ne manquent jamais. 2. Il a également dit : "Alors il a été envoyé contre le Livre, clairement, pour ne pas être éteint, et clairement, pour ne pas être caché, et par mer, pour ne pas être compris, et clairement, pour ne pas être égaré, et radialement , de ne pas être opprimé, et clairement, de ne pas être détruit par l'évidence, et clairement, de ne pas détruire les arcanes."

23 Alors il a fait descendre le Livre sur vous; Une lumière qui ne s'estompe pas, une lampe dont l'éclat ne s'estompe pas, une mer dont la profondeur est incompréhensible, un chemin dont le chemin ne s'égare pas, une flamme dont la lumière ne s'obscurcit pas, le séparateur du vrai et du faux, dont l'éclat ne pas sortir, et un bâtiment qui ne détruise pas ses piliers.

 

Trois. Hadith de Saqlain

« Ô peuple, je vous ai laissé, les califes, les successeurs, si je vous ai pris avec nous, la génération suivante, l'un d'eux est le plus grand des derniers ; Le Livre de Dieu est notre corde tendue entre les cieux et la terre (ou Qal ili al-Arzee) et les Atratti des Ahl al-Bayti, sauf qu'ils ne doivent pas être séparés même s'ils sont sur l'eau.

 

quatre La narration de la référence au Coran

 

1- Le Prophète (paix soit sur lui) a dit: "... Si les affaires d'Alaykum sont aussi sombres que la nuit noire, alors j'agirai avec le Coran." Qu'il vous incombe (de vous référer et d'agir) au Coran.

 

 2. Amir al-Mu'minan (as) a dit : « La réputation du Messager de Dieu (psl) dit : « Qu'est-ce que Gabriel ? » Il a dit : « Ô Muhammad, reste dans la Ummah de Fitnah. Il a dit: "Le Livre de Dieu, fais-moi connaître notre révélation avant moi, et mes nouvelles après moi, et laisse-moi voir notre verdict ..." 26 J'ai entendu le Prophète (PSL) dire: Gabriel est venu vers moi et a dit: O Muhammad, il y aura bientôt de la sédition dans votre nation. . J'ai dit: Qu'est-ce qui va s'en débarrasser? (Gabriel) a dit : Le livre de Dieu (Coran) dans lequel il y a les nouvelles du passé et du futur et le décret (ordre nécessaire) parmi vous.

 

3. « Al-Hasan bin Ali (a.s.) a dit : J'ai dit au Messager de Dieu (s.a.w.) : « Inna ummattak setfattan, fas'il ma al-majrij min zlak ? Il a dit: "Le Livre d'Allah, l'Exalté, celui qui ne vient pas à moi est invalide, je ne suis pas un calife, je suis un savant, je suis un calife, je suis un savant, je suis un savant, Je suis un savant, je suis un guide vers Allah..." 27 Il a été rapporté de l'Imam Hassan (as) qu'il a dit : On a dit au Messager de Dieu : Bientôt, votre Oummah sera sujet à la sédition, alors il a demandé ce qui s'en débarrasser ? Il a dit, le livre de Dieu; Ce cher livre, dans lequel il n'y a pas de mensonge, a été révélé par Dieu, le Tout-Sage et Bienfaisant. Quiconque cherche la connaissance (pour supprimer la fitna) d'un autre que lui (considère que la raison et la connaissance humaines sont suffisantes), Dieu l'égarera. . ….

 

cinq Hadiths présentés au Coran

 

1- Sur l'autorité d'Abi Abdullah (as) il a dit : "Nous ne sommes pas d'accord avec le hadith du Coran, c'est une décoration."28 Un hadith qui n'est pas d'accord avec le Coran est invalide. 2- "Sur l'autorité d'Ayyub bin Al-Harr, il a dit: J'ai entendu Abu Abdullah (psl) dire: Tout ce qui est rejeté par le Livre et la Sunnah, et tout le hadith qui n'est pas d'accord avec le Livre de Dieu est une décoration. l'expression de la vérité et la norme d'exactitude.

 

J Une raison rationnelle d'immortalité

La raison d'être d'un accompagnement permanent

Le principe de guider les créatures, y compris les humains, est nécessaire selon la sagesse et la souveraineté divine de Dieu. Le Coran dit à cet égard : La guidance « Inna Alina Lallahdi » (Lil/12) est définitivement de notre responsabilité. La guidance divine est de deux types : la guidance générative, qui consiste à amener les créatures à leurs besoins, « Le Seigneur a donné toutes les choses de la création, Sam-hadi » (Taha/50) et l'autre guidance législative qui inclut les êtres humains. Maintenant, selon la sagesse et la seigneurie permanentes et éternelles de Dieu, cette direction est permanente et éternelle. La continuité de la direction divine exige que le Coran, qui est la source la plus authentique et la plus authentique de la direction humaine, ne profite pas toujours à l'humanité avec ses connaissances, son éthique et ses décisions. Le Coran a été révélé sous forme verbale (miracle verbal) et spirituelle (miracle scientifique) dans le but d'éduquer et de guider l'humanité toujours et pour toujours.

 

Résiliation, preuve d'immortalité

 

Le principe de finalité est une vérité indiscutable et est commun à tous les érudits musulmans et aux personnes de toutes sectes et religions, et sa preuve est certaine, en plus de la preuve intellectuelle, à travers des preuves narratives, en particulier le Coran. Le Coran présente clairement le Prophète de l'Islam (psl) comme le sceau des prophètes : "Makan Muhammad Aba Uhud min rijalkam wa lakan Rasulullah wa Khatam al-Nabiyin" Ahzab/40 Le Prophète (psl) n'est le père d'aucune de vos hommes, mais le messager de Dieu et de tous, c'est le messager des prophètes. "Khatam" signifie "Nous avons rejoint" celle par laquelle elle se termine. Le sceau avec lequel le parchemin (message) est scellé. C'est le rôle avec lequel la lettre de la prophétie, le livre de la prophétie, la leçon de la prophétie se sont terminés.30

 La finalité du prophète ne signifie pas que les humains n'ont pas besoin de conseils divins et spirituels, mais il est nécessaire que le message du dernier prophète ait la continuité de l'immortalité à travers l'histoire.

 

L'immortalité du Coran

un. Intégralité et perfection de la religion

Le Coran peut être éternel dans l'histoire de la vie humaine lorsqu'il accorde l'attention voulue à tous les aspects de l'existence humaine et à ses besoins au fil du temps, car l'homme a trois dimensions générales, à savoir la raison et la pensée, la nature et l'instinct, le sentiment et la Affection, d'autre part, et sur la base de ces dimensions, ses besoins créatifs comprennent: les besoins rationnels et moraux tels que la justice, la vérité et la connaissance, etc., et les besoins naturels et instinctifs tels que la nourriture, l'habillement, le logement, etc., et besoins émotionnels et émotionnels tels que l'humanité, l'affection, l'amour et l'amitié, la coopération et la collaboration, etc. Les psychologues ont proposé trois types de désirs pour les humains : les désirs individuels, sociaux et supérieurs. Les désirs individuels et les motivations individuelles signifient qu'une personne est son propre ami et se soucie plus de sa propre bonté que des autres Il mordille sa cuisse et la considère plus importante que toute autre chose.

 

Ces types de tendances sont de deux types : physiques et psychologiques

. Les désirs physiques et physiques sont liés aux besoins physiques; comme le besoin de respirer, de bouger, de manger et de se reposer, et les tendances psychologiques qui satisfont l'estime de soi ; Ils ont différentes manifestations, notamment:

 1. L'étude du bonheur

 2. Rechercher l'indépendance et gagner le pouvoir et la suprématie

 3. Rechercher la renommée et le statut d'amitié

4. Les émotions spirituelles telles que la caresse et l'affection

 5. Le sens de la possession et de la propriété des objets de l'islam, puisqu'il s'agit d'une religion globale, il a prêté attention à ce type de tendances et a considéré le principe de cette tendance (instincts) comme nécessaire, mais a ordonné son ajustement et sa régulation. "Wabtagh Fima Atak Allah al-Dar Al-Akhela, wa Latnes Nasibek Man Al-Dunya, et le meilleur de tous, Allah est bon pour vous et Latbgh Al-Fasaad fi Arrez, Allah n'aime pas les corrompus." Qasas/77 En vertu de ce que Dieu vous a donné, choisissez (le bonheur dans) la demeure de l'au-delà. Et n'oubliez pas votre gain mondain, et tout comme Dieu vous a fait du bien, vous aussi faites du bien aux autres et ne cherchez pas le mal. sur la terre, car Dieu n'aime pas les malfaiteurs.

 

Les inclinations du deuxième type (sociales) font que les gens aiment leurs semblables et ont un sentiment de solidarité avec eux et partagent leurs peines et leurs joies.

Manifestations de ces types de tendances telles que :

1. Amour familial et amitié

 2. Patriotisme

 3. Imiter (d'après le comportement et le discours d'amis) "et prétendre à moi la bonté et la miséricorde" (Romains/21) signifie ; Que Dieu crée l'amitié et la miséricorde entre vous. Le Messager de Dieu (PSL) a dit : « Nous Bani Bana Fi-Islam, j'aime Allah, j'aime le mariage » ; C'est-à-dire qu'aucune fondation dans l'Islam n'est plus aimée de Dieu que le mariage. Et à propos de la patrie, il est rapporté qu'il a dit : "L'amour de la patrie vient de la foi."31 Dans le Coran, concernant Abraham (Mutahnah/4) et le Prophète de l'Islam (Ahzab/21), est commandé. Les tendances du troisième type consistent en le raisonnement et la pensée et la croissance intellectuelle et intellectuelle des êtres humains et se divisent en plusieurs types; Comme la recherche de la vérité, la belle amitié, le désir moral, la bienveillance et le sens religieux.

 

Peut-être peut-on prétendre qu'aucune religion comme l'Islam et le Coran n'a ordonné aux gens de raisonner et de réfléchir. Plus de sept cents fois dans le Coran, il a été ordonné de le faire, dans la mesure où le Coran avertit ceux qui manquent de sagesse ; Les pires créatures vivantes savent : "En effet, le mal d'al-Dawab est aux yeux d'Allah, le Tout-Puissant, le Plus Miséricordieux, et de ceux qui sont sans raison." Anfal/22 Ali (as) connaît le but des prophètes de éveiller et découvrir les trésors de l'intellect humain, et dit: "Lithirawa Lahim Dafain al-Akool."

L'esprit et l'essence de la moralité sont basés sur les enseignements religieux, la justice et la prévention des maladies et des excès, et l'établissement de l'équité et de la justice dans la vie humaine est l'un des objectifs de la religion. Il est interdit de quitter ce monde pour l'au-delà. "Lis manna, je quitte ce monde pour l'au-delà et l'au-delà pour le monde."32 Il n'y a personne parmi nous qui quitte le monde pour le motif de l'au-delà et l'au-delà pour le motif du monde.

La jurisprudence, qui comprend tous les actes des créanciers, a examiné les axes de ce qui est nécessaire et nécessaire à l'être humain, notamment :

1. La relation de l'homme avec Dieu (obligation d'adorer)

2. Rapport de l'homme à lui-même (préservation de la vie et respect des atteintes au corps)

 3. Relation de l'homme avec le monde (connaissance des lois de création et de développement de la terre, respect de la destruction de la terre, des ressources naturelles, travail des arbres, etc.) 4. Relation de l'homme avec les autres humains (coopération, fraternité, charité, etc. .) Il est à noter à cet égard qu'il recommandait quatre heures par jour et par nuit.

 

b. Au-delà des histoires du passé (Qasses) (élément transhistorique)

De nombreux versets du Coran ont parlé du passé, des bons serviteurs (prophètes et croyants) et aussi des ingrats sous forme d'anecdotes et d'histoires. Ces histoires n'ont-elles pas rendu historiques les versets du Coran ? L'historicité des versets du Coran ne limite-t-elle pas sa validité dans le contexte temporel ? Pour répondre à ces questions, il faut faire attention au fait que le mot "qassa" n'est pas le pluriel de "qassa" pour signifier des histoires, mais "qassa" signifie des nouvelles qui ont été recherchées et suivies.

 

L'espace des histoires coraniques est l'espace de dire la vérité et de rapporter la vérité. Sa source n'est pas le mental et l'imagination, mais elle est basée sur la connaissance et la conscience divine. "Et en général, le défaut de mes messagers est qu'ils ne vous sont pas confirmés et qu'ils sont vrais, et qu'ils prêchent et se souviennent des croyants" Hud/120 et chacune des nouvelles importantes des messagers que nous vous racontons avec l'analyse et l'analyse est un contenu qui réchauffe le cœur. Nous vous donnons de la stabilité, et la vérité vous est venue en énonçant ces faits, et c'est un grand rappel pour les croyants. Allameh Tabatabaei écrit: "Le Coran n'est pas un livre historique ou un livre imaginaire, et en effet, le cher livre est irrévocable." La parole de Dieu est glorifiée et il n'y a pas de discours sauf la vérité, et après la vérité il y a l'égarement, et ce n'est pas tel qu'il atteigne la vérité au moyen du mensonge et bénéficie de la guidance à l'aide de l'égarement. Le Coran (même les histoires du Coran) est un guide vers la vérité et vers le droit chemin. Et celui qui la reçoit l'obtient à cause de... »34

 

Messagerie à la lumière des histoires racontées

La principale différence entre les histoires du Coran et l'historiographie est que : dans l'historiographie, ce qui est d'intérêt primordial est la narration de l'histoire et le rapport du passé, mais dans les histoires du Coran (rapport des faits) , ce qui est original et important, ce sont les autres finalités (message et orientation). L'expression de l'histoire et des réalités passées est un outil et un format dans lequel des buts sacrés sont poursuivis. C'est pourquoi en historiographie il est important et nécessaire de traiter de petites choses, des noms de lieux, d'heures et de dates exactes d'événements, et de parler longuement et en général de traiter de tous les détails.

 

 Mais parce que dans les récits du Coran, ce qui est important, c'est d'exprimer les buts et les motivations du reportage de l'événement souhaité ; Dans certains cas, il a parlé un peu en détail et plus en général et n'a pas prêté attention aux détails de l'incident. Dans les récits coraniques, il est basé sur sa signification et son objectif. La quantité (brièveté et détail de l'histoire) dans le Coran est soumise à la variable d'intention et de but.35 Les histoires coraniques sont une manière artistique et distincte de transmettre un message à C'est l'accomplissement des buts religieux et des motivations que le Coran cherche à exprimer :

 

Une. Preuve de révélation et de mission (l'existence d'une source invisible)

 

Dans l'introduction aux histoires, il déclare le fait que ces histoires n'émanent pas de l'esprit du Prophète (PSL), mais plutôt des nouvelles invisibles et internes dans le domaine de la révélation et de la mission : Laman al-Ghaaflin" Yusuf/ 3 Nous vous racontons les meilleures histoires à la lumière de la révélation de ce Coran, et même si vous n'en étiez pas conscient avant cette révélation. "Ce sont les nouvelles de l'invisible, et nous n'en sommes pas conscients quand elles sont écrites." Al-Imran/44 Cette nouvelle vient de l'invisible, que nous te révélons, ô Prophète, et tu n'étais pas avec eux alors Ils avaient l'habitude de jeter leurs stylos de loterie au milieu de l'eau pour que la loterie gagne le nom de l'un d'eux pour être le garant de Maryam, et vous n'étiez pas avec eux quand ils se querellaient.

 

deux. L'unité du message des prophètes

Un certain nombre d'histoires coraniques sont répétées dans un chapitre (Prophètes) et avec une méthode spéciale et identique. Ce discours, avec le même contenu, met l'accent sur le fait que la religion vient de Dieu et que sa base et son axe sont les mêmes, et que les prophètes y ont invité des gens à des moments différents. En se référant aux versets 48 à 82 de la sourate Mubarakah Anbiya, ce fait est révélé, et à la fin de cet ensemble de versets, la phrase suivante est répétée : « Cette nation est une seule nation et je suis ton Seigneur. » C'est l'Islam, et Je suis votre seul Seigneur et Créateur ; Alors adorez-moi.

 

Trois. La victoire finale de la voie des prophètes

Certaines histoires ont été révélées dans le but de raconter la victoire des prophètes de Dieu Tout-Puissant, et la défaite et le châtiment mondain des négationnistes : « Et Nous envoyâmes Noé au peuple de Falbat, pour eux, mille ans, à l'exception de quinze ans, en général, ainsi les justes et les injustes les prenaient. Ainsi Anjinah et les Compagnons d'Al-Safinah et les Faux, Ayah Lal al-Alamin ” Ankabut/14-15, Nous avons envoyé Noé à son peuple pour enquêter, alors il est resté parmi eux pendant mille ans, à l'exception de cinquante ans, puis la tempête les a rattrapés et ils étaient des malfaiteurs.

quatre Fournir des modèles objectifs

Les prophètes sont toujours mentionnés comme modèles pour l'éducation humaine. Dans le rapport des vies du passé, en particulier les prophètes, les objectifs éducatifs, les actions justes et la prévention du mal et de la corruption, l'amour et la gentillesse, l'arrestation des personnes capturées et l'accomplissement des devoirs de servitude sont suivis.

 

J Au-delà du temps de descente

La culture du temps de la descendance

La question est de savoir si la culture de l'époque de la révélation, qui se reflète dans le Coran dans une certaine mesure et dans certains cas, a été acceptée par l'auteur de la révélation, ou si le Coran l'a fait sortir de la compagnie, de l'apaisement et de la tolérance. avec la culture du public de l'ère de la révélation : certains croient que Dieu est ce qui peut ne pas être approuvé par la religion au début et d'un point de vue distinct, il a été inclus dans le Coran uniquement par opportunité et apaisement L'existence des djinns et l'expression de certaines de leurs actions et œuvres, l'expression de la délégation ptolémaïque dans le Coran, qui n'étaient toutes dues qu'à l'apaisement et à la compréhension de la culture du peuple.

 

 Ils croient que Dieu, le propriétaire du Coran, a utilisé des fragments ou des fragments de la langue du peuple arabe du 7ème siècle après JC, c'est-à-dire une langue avec un temps, un lieu, une histoire et une géographie définis et connus, pour exprimer sa révélation, de la même manière.Des fragments sont aussi tirés de toute la culture de cette époque, de sorte qu'à partir d'elle, l'infini peut être dit dans le fini et la mer peut être montrée dans l'étang. Par conséquent, si le Saint Coran reflète l'autorité ptolémaïque ou la médecine de Galien, il ne faut pas le nier, et si le progrès de la science invalide l'autorité ptolémaïque et la médecine de Galien, il ne faut pas en conclure qu'il a invalidé une partie du Coran. les décisions d'an. Parce que le Coran a récupéré la culture de l'époque ; Pas nécessairement dans tous les cas, vérités éternelles et éternelles.37

Le Saint Coran parle aussi des djinns, et il y a une sourate appelée Jinn, et dans la description de la conversion de certains d'entre eux et de leur écoute fascinante, il y a des versets coraniques ; Cependant, il est peu probable que les connaissances ou les scientifiques d'aujourd'hui croient en l'existence des djinns.

 

Contrairement à la théorie ci-dessus, un autre groupe croit que : la compatibilité et l'interaction (présentation de la théorie scientifique et de la découverte) entre le Coran et la science d'une manière miraculeuse qui montre la corrélation et la compatibilité entre la connaissance de Dieu (révélation) et l'action de Dieu (la science); Elle est connue et exploratoire. Au point que le Dr Bokai a écrit un livre intitulé « Comparaison entre la Torah, la Bible, le Coran et la Science » et a prouvé que les Testaments contredisaient certaines données scientifiques, mais il n'y a pas le moindre conflit entre la science et le Coran. La science peut-elle nier l'existence des djinns ? Le critère d'authenticité est-il un outil de perception limitée dont dispose la science ? Accompagner le peuple ne pose aucun problème tant qu'il y a empathie avec les demandes légitimes et les recettes légitimes de cette nation.

 

 Mais lorsqu'elle s'accompagne de choses fausses et contraires à la croyance et à la vérité du monde (comme certains l'ont affirmé), elle ne transige jamais avec les buts sacrés de la mission. Les prophètes de Dieu sont-ils envoyés pour accompagner et s'harmoniser avec la culture, les croyances et les idées fausses de leur peuple tout en appelant les gens aux bonnes actions ? Et le pouvoir de Laizali, comment est-il hypothétique ?! Ces paroles ne vous rappellent-elles pas la légende de Gharaniq (présence de versets propitiatoires et invitation à l'idolâtrie) et le hadith de calomnie et de recherche du jugement de l'ignorance ! Le Coran ne sépare-t-il pas le bien du mal ? "Le lieu du hadith est l'iftri, mais la confirmation de celui entre le Yidya et la description de l'ensemble" Yusuf/11

 

Le Coran n'est pas un mot composé de mensonges (faux événements avec des faits extérieurs), mais c'est une reconnaissance de ce qui était avant et il clarifie tout. "Afhkam al-Jahiliyyah Yabgun, et je suis ahsan mana Allah Hakkam Laqum Yuqunun" Ma'idah/50 Cherchent-ils la décision de Jahiliyyah ? Pour les gens qui croient [en Dieu], dont le jugement est meilleur que le jugement de Dieu. Opinion Soit la possibilité de falsifier la révélation n'est pas compatible avec le Coran qui est irrévocable, « bien-aimé et invincible » et qui est toujours la parole de la vérité de Dieu. Ne diffère pas.

 

Les tenants de la théorie de l'apaisement, considérant l'impact que leur théorie peut infliger sur la validité du Coran, ont tenté de le restaurer et ont dit : « Il va sans dire qu'il ne s'agit pas de dire que tout le contenu et le contenu du Le Coran est le reflet de la culture de l'époque, mais le corps principal. Le Saint Coran est l'expression des vérités théologiques éternelles, et une partie de plus en plus petite reflète les causes de la révélation, ou les événements du temps de la révélation et de la culture de l'époque."40

 

Le langage du peuple et sa relation avec l'immortalité de la révélation

 

L'immortalité du Coran ne signifie pas négliger la langue et la culture de son public direct (les Arabes ignorants) ; Au contraire, le Coran a établi une relation avec le public de son époque de deux manières : d'abord, il a mis ses expressions dans leur langue maternelle (l'arabe) et avec lui, il a amené l'éloquence et l'éloquence au sommet afin de faire qu'ils croient et croient : Auj, pour l'amour de Dieu, ils seront pieux" Zumar/28 est un Coran arabe sans distorsion, afin qu'ils puissent pratiquer la piété. Et c'était le seul outil de discours, et rien de plus. « Et nous n'avons envoyé de messager que pour le peuple du peuple libyen » Ibrahim/4 Nous n'avons pas envoyé de prophètes ; sauf dans la langue de leur propre peuple pour leur parler. La deuxième interaction du Coran avec les Arabes ignorants était de respecter leur niveau intellectuel et leur horizon, mais pas de les accompagner dans des croyances erronées et sans fondement ! Oui Monsieur! Il a été rapporté du Messager de Dieu qu'il a dit : « Nous sommes en compagnie des prophètes, et il nous est commandé de parler aux gens selon leur intelligence. »41

Nous, le peuple des prophètes, avons reçu l'ordre de parler aux gens autant qu'ils comprennent. Mais cela ne signifie jamais accepter les fausses croyances et les idées irréalistes d'une nation.

Allamah Tabatabai écrit dans l'interprétation de ce verset : « Dieu n'a pas fondé l'envoi des messagers et l'appel à la religion sur la base d'un travail extraordinaire et inhabituel, et n'a pas délégué une tâche miraculeuse aux prophètes, mais leur a parlé en la langue normale que leur peuple parle." Et ils ont une conversation avec un messager, de sorte que par cela (convenance de la langue et du message) il leur transmette les intentions et les buts de la révélation (réels et sans aucune falsification)." Comme moyen d'orientation, il est efficace, la langue des peuples, c'est-à-dire la même langue que leurs formats culturels, géographiques et historiques.

Les outils conceptuels du Coran ont été largement utilisés dans les formats culturels, géographiques et historiques des Arabes Jahili et en particulier pour transmettre des idées spirituelles élevées et nouvelles. Le point de vue principal du Coran est sur tous les peuples à tout moment, mais il jette également un coin de l'œil dans le sens de guider les Arabes ignorants sur la nature de la culture et de la géographie, leurs relations et leurs désirs. Dans un sens, les matériaux et les briques sont les mêmes ; Mais le bâtiment et la maison sont deux.

 

La dignité de la descendance et ses proportions avec l'immortalité

 

L'existence de la dignité de descendance pour de nombreux versets du Coran est l'un des cas qui suggèrent que la révélation est limitée à certains cas et n'inclut pas tous les cas à travers l'histoire. Comme certains l'ont affirmé : « Le Coran a été progressivement descendu et progressivement acquis en préservant son âme, ses mères et son autorité, c'est-à-dire qu'il a eu un développement historique. Quelqu'un est venu et a posé une question au Prophète, quelqu'un a calomnié la femme du Prophète, quelqu'un a allumé un feu de guerre. Les Juifs ont fait une chose, les Chrétiens en ont fait une autre, ils ont accusé le Prophète de folie, ils ont fait des rumeurs sur le mariage du Prophète avec la femme de Zayd, ils ont changé les mois interdits de la critique en Nisya... et cela s'est reflété dans le Coran et selon les paroles du Prophète... c'est-à-dire que les événements de l'époque ont joué un rôle dans le développement de la religion islamique. Et si d'autres événements s'étaient produits, peut-être que l'Islam (tout en préservant son message originel) aurait fait face à un autre développement graduel et nous aurions fait face à un autre modèle et une autre société qui a été construit par la main du Prophète."43

Les formes les plus importantes de cette façon de voir la dignité de la révélation et du Coran ; Violer l'immortalité du Coran, le compter grand et petit, sa variabilité et sa captivité dans l'histoire et le temps. Alors qu'un bref examen des livres scientifiques du Coran révèle que :

 1. Pour tous les versets du Coran, il n'y a aucune raison de révélation ou cela n'est pas enregistré. Et la plupart des problèmes religieux, sociaux, moraux et jurisprudentiels ont été révélés dans ce domaine.

 2. Les raisons de la révélation ont été présentées de telle manière qu'elles n'ont pas nié le principe d'immortalité et le message général du Coran et n'ont pas limité le message de la révélation à un sujet spécifique dans un lieu et un temps spécifiques .

 3. Dans de nombreux cas, les récits des causes de descendance sont faibles par rapport au document. En conséquence, ces hadiths sont valides s'ils ne contredisent pas le message du Coran et la révélation. Par conséquent, le Coran, l'original et le récit de la dignité de la révélation de la branche. Allameh Tabataba'i écrit à cet égard: "... la raison de la révélation qui est inscrite sous un verset, si ce n'est pas une nouvelle constante ou définitive d'Al-Sudur, elle doit être présentée au verset en question, et seulement si le contenu du verset et les indices qui sont disponibles autour du verset Il était compatible avec lui de faire confiance en raison de la descendance du nom mentionné. Et enfin, la narration doit être vérifiée et confirmée par le verset, non que le verset soit placé sous l'autorité de la narration."44

 

L'immortalité du Coran et de la Sunna et les exigences du temps

 

À première vue, il peut sembler que le principe d'immortalité et de flux constant du Coran et de la Sunna n'est pas compatible avec le principe de changement continu et de transformation des conditions et des exigences du temps, du lieu et des sujets ! Comment une religion peut-elle guider un être humain, qui est tellement affecté par le changement et l'évolution, pour toujours ?

Selon l'interprétation du professeur Motahari, certaines personnes ont soutenu que : « L'Islam est une religion selon le jugement ; D'autant plus que la religion est définitive et que ses commandements ont un aspect d'éternité... c'est un phénomène fixe et immuable, mais le temps dans sa nature est changeant et vieux et cassé, la nature du temps nécessite une transformation et crée de nouvelles situations et conditions chaque jour ; Contrairement aux conditions précédentes. Comment est-il possible que quelque chose qui est fixe et immuable dans son essence puisse être avec quelque chose qui est changeant et fluide dans son essence Avoir un horizon et une harmonie ?" 46

Certains de ceux qui ont été confrontés à cette question y ont répondu de la manière suivante : "Ce qui se voit clairement, c'est le dédain que toute l'humanité a trouvé pour les prophètes et leurs enseignements, et cela indique que la relation des gens avec l'école du prophètes Cela a changé, et la domination que l'école des prophètes avait sur les gens dans les périodes passées s'est maintenant affaiblie... La relation entre les prophètes et les gens a été comme la relation entre un médecin compatissant et un patient, un enseignant attentionné avec un étudiant, et un enseignant avec un enseignant, et ce genre de relation conduit à sa négation ; Parce que le patient guérira et l'étudiant deviendra professeur, et l'enseignant recevra la formation nécessaire, et il n'y aura pas besoin de médecin, d'enseignant ou de formateur.

Ce type de rejet n'est pas répréhensible, le rejet répréhensible est celui qui, bien qu'étant malade et ignorant, considère qu'il n'a pas besoin d'un médecin ou d'un enseignant."47 Cette interprétation de Khatami conduit au rejet du principe d'immortalité et la stabilité et la cohérence du Coran et de la religion, tandis que la déclaration claire des Imams (as) indique que les révélations, comme les larges rayons du soleil, balayent l'histoire et que l'humanité ne sera jamais sans sa lumière. Par conséquent, il convient de voir comment la combinaison entre la stabilité des concepts de révélation et le changement et la transformation des exigences de la vie humaine doit être faite afin qu'elle ne conduise pas à une autre contradiction.

 

un. La notion d'exigences temporelles

 

Le concept de nécessité du temps est expliqué de plusieurs manières, dont une devrait être suivie par la discussion. 1. Chaque nouveau phénomène que le temps exige, et notre conformité et notre harmonie avec lui ; Cela signifie une conformité inconditionnelle à ce phénomène nouveau et nouveau. Cette interprétation des exigences du temps sort du cadre de notre discussion, car être nouveau ne signifie pas toujours être constructif et utile, être juste et logique, de sorte que le suivre est considéré comme un principe précieux et nécessaire. 2.

Les souhaits et les goûts des gens sont différents à des moments différents, et l'harmonie avec eux signifie correspondre aux goûts des gens à tout moment. Ce concept n'est pas non plus discuté par nous; Parce que l'existence du goût chez les gens n'est pas un signe de droit et de nécessité et finalement de les suivre, même s'il est apprécié par la majorité. Ali (as) dit : « Ne nous laissons pas tromper dans le chemin de Dieu pour le bien du peuple. »48

N'ayez jamais peur de marcher sur le chemin de la guidance à cause de peu de monde. 3. Les demandes et les besoins originels et fondamentaux des êtres humains sont constants tout au long de l'histoire, mais les types de leur manifestation et les moyens d'atteindre le but et de résoudre ces besoins sont variables. Et en suivant les exigences de l'époque, c'est-à-dire en utilisant des moyens raisonnables et légitimes pour atteindre ces besoins et objectifs réels.

Selon cette interprétation, les besoins humains secondaires sont variables ; Alors que les besoins humains fondamentaux sont fixes. À cet égard, Bo Ali Sina déclare : « Les universaux islamiques sont fixes, immuables et certains, mais les événements et les problèmes de la vie sont illimités et changeants et chaque fois a ses propres exigences et problèmes particuliers, il est donc nécessaire qu'à chaque époque et temps, un groupe d'experts et d'érudits des sources islamiques et bien informés sur les questions et les événements de l'époque, devrait être responsable de l'ijtihad et tirer des décisions sur les nouvelles questions des universaux islamiques."49

 

b. Facteurs modifiant les exigences

 

La vie sociale signifie une vie dans laquelle il y a division du travail et des responsabilités, ordre et organisation. Plus elle s'étendra, plus elle entraînera des changements dans les conditions de vie, les besoins et les problèmes, et c'est l'une des caractéristiques des êtres humains, en particulier des êtres humains sociaux et spéciaux dans les grandes sociétés. L'homme est la seule créature qui fait de son temps, parfois il rend son temps bon et parfois mauvais. Contrairement à l'animal, qui est fabriqué par le temps et condamné par le temps. L'homme est en quelque sorte le créateur de son temps et l'animal est à cent pour cent la création de son temps.

Par conséquent, deux facteurs fondamentaux provoquent des changements et des métamorphoses et modifient la forme de la vie humaine :

 1. L'homme est une créature avec des pensées, des idées et de la créativité.

2. La présence dans les grandes sociétés crée de nouvelles capacités, conditions et besoins pour les humains et crée des changements. Maintenant, il faut voir ce que le Coran a conçu pour l'harmonie et la concordance et répondre aux besoins changeants, compte tenu de l'immortalité et de la stabilité de ses enseignements et enseignements de base.

Trois mesures et solutions de base dans ce domaine peuvent être inspirées du Coran :

1- Sunna avec le Coran

(O vous qui croyez, obéissez à Allah et obéissez au Messager, et obéissez au Messager, et je suis le premier à commander.) Si je conteste quelque chose de différent d'Allah et du Messager, si vous ne croyez pas en Allah et Jour, alors c'est bon et la meilleure interprétation)) An-Nisaa: 59 O vous qui avez cru, Dieu Obéissez et obéissez au Messager de Dieu et aux autorités parmi vous. Donc, si vous vous querellez sur quelque chose, renvoyez-le à Dieu et à Son Messager. Si vous croyez en Dieu et au Jour Dernier, parce que c'est une fin de mieux en mieux. L'ordre d'obéir au Prophète (PSL) et au chef de l'ordre signifie la nécessité d'obéir et de prendre un exemple et d'apprendre le Coran et les enseignements divins d'eux.

 

Allamah Tabatabai écrit: "(cela signifie) obéir à Dieu concernant la révélation (Ma Yuhi) qui est venue par le Prophète, et le sens d'obéir au Prophète est de deux manières: l'une est la dignité de la législation du Prophète (PSL) et sa Sunna , et l'autre est la dignité de l'opinion et Ce qui est lié à la direction du gouvernement, (direction de la société) et au jugement."51 La franchise du verset dans la nécessité de suivre et de suivre l'exemple du Prophète et le chef - sans aucune condition - comprend leur infaillibilité; De telle sorte que même certains érudits sunnites comme Fakhrazi ont dit : "Celui à qui Dieu juge l'obéissance absolue et sans aucun doute doit être innocent... Par conséquent, d'une part, nous voyons que Dieu obéit au premier commandement sans aucune Une condition est considérée comme nécessaire, et d'autre part, si le premier commandement n'est pas infaillible, alors un tel commandement n'est pas correct, nous utilisons cette introduction de telle manière que le premier commandement mentionné dans le verset ci-dessus doit avoir été infaillible. "52

Cheikh Tusi dit également : « Un exemple clair et précis du premier ordre basé sur le point de vue de nos compagnons et Ce qu'ils ont rapporté de l'Imam Baqir (as) et de l'Imam Sadiq (as); Ce sont les Ahl al-Bayt du Prophète (PSL), dont Dieu a rendu l'obéissance complètement obligatoire ».53 La raison pour laquelle la permanence du Livre et de l'Atrat sont le secret de l'immortalité de la révélation et la finalité de la mission du Prophète de l'Islam est que la vérité de la religion et de la révélation, comme discuté dans les chapitres précédents, sous la forme du Coran et de ses véritables commentateurs, c'est-à-dire les Ahl al-Bayt (AS), est accessible à tous.

2- Harmonie entre religion et nature

L'un des secrets de l'immortalité du Coran et de la Sunna (religion islamique) est la présentation des croyances et des ordres moraux, ainsi que des règles et règlements juridiques, conformément à la nature humaine et aux besoins authentiques et stables. Les règles et les enseignements du Coran et de la Sunna sont basés sur la considération de la nature humaine, qui est universelle, fixe et permanente. Dans la mesure où la nature existe, les enseignements de la religion, du Coran et de la Sunna sont également d'actualité. "Faqm wajak lal-din hanifah, la nature de Dieu, qui est la nature des gens contre elle, ne la changez pas pour la création de Dieu, la religion juste, mais la majorité des gens ne le savent pas" Romains 30 : Transformez votre face à la pure religion de Dieu, c'est la nature pour laquelle Dieu a créé les humains, une transformation dans la création de Dieu. Non, c'est une religion et un rituel fermes et solides, mais la plupart des gens ne le savent pas.

Ali (as) a clarifié cela dans Nahj al-Balaghah : "Il a envoyé Ses messagers, et Il a fait descendre vers eux les Messagers, et Ses messagers sont l'alliance de la nature." 55 Dieu a envoyé Ses messagers à l'humanité et a chargé Ses prophètes l'un après l'autre. un autre pour leur demander d'obéir à l'alliance de la nature. Shahid Motahari écrit à ce propos : « (basée sur le modèle de la nature) la religion se situe au plus profond de l'existence humaine et explique sa stabilité et sa pérennité dans les sociétés humaines. Mais pour rester éternelle, la religion doit avoir une place dans les institutions humaines et dans les profondeurs de la nature ; Il devrait être sous la forme d'un désir éternel au sein de l'être humain, qui bien sûr, dans ce cas, tant que l'être humain est dans le monde, ce désir restera également... 56

3- La flexibilité des décisions à la lumière de l'ijtihad

L'existence de plusieurs principes dans le Coran et l'ensemble des enseignements religieux ont fait que les croyants n'ont jamais été confrontés à une impasse dans leur comportement religieux. Certains de ces principes sont :

1- L'autorité de la raison.

 2- Respecter les capacités et aptitudes du créancier à lui confier la charge.

 3- Basé sur le comptage des halals et harams sur l'axe des matériaux réels et des corruptions

4- Négation des lois pesantes, embarrassantes et nuisibles.

5- Prêter attention aux situations d'urgence et aux besoins humains inévitables dans la vie. Ces principes, qui ont été utilisés et sont utilisés à partir de divers versets du Coran, en particulier l'interprétation et l'expression des innocents (PSL), ont ouvert une opportunité dans l'espace de pensée religieuse des croyants de toujours trouver un manière en appliquant les connaissances religieuses et la vraie jurisprudence et en observant les réalités de la vie. Ouvrir une religion acceptable et tolérable aux personnes de la charia et changer les conditions et les besoins et l'évolution des problèmes au fil du temps, ne pas bloquer ou rendre difficile pour les personnes religieuses, et n'éloignez pas la religion de la vie humaine.

L'un des versets centraux du Coran qui peut être considéré comme la base du processus de l'ijtihad est : « Allah n'est pas responsable de l'âme sauf de l'immensité » Baqarah/286 et aussi : « Allah n'est pas responsable de l'immensité ». âme sauf pour l'attaha" Talaq/7 est aussi parmi les traditions qui expliquent cela Il a un sens clair, c'est le récit du Prophète qui a dit : "Il y a neuf choses à enlever de la Ummah : les erreurs, et l'oubli, et nous sommes fiers d'eux, et les méchants des savants, et les méchants, et nous sommes anxieux pour eux..."57

 

 

indices :

________________________________________

1- Tabatabaei, Mohammad Hossein, Al-Mizan fi Tafsir al-Qur'an, Téhéran, Dar al-Katb al-Islamiyya, 7/37.

2- Zamakhshari, Mahmoud bin Omar, Al-Kashshaf, Qom, maison d'édition Adab al-Hawza, 11/2.

3- Ce hadith est mentionné dans les commentaires de Majmaal al-Bayan, Kashhaf, Al-Dar Al-Manthur, Fi-Zhalal-e-Qur'an et Al-Mizan, sous le verset en question.

4- Tabarsi, Fazl bin Hassan, Majma al-Bayan fi Tafsir al-Qur'an, Téhéran, Nasser Khosrow, 3/124.

5- Tabatabai, Mohammad Hossein, Al-Mizan, 5/16.

6- Le même, 5/17-18.

 7- Le même, 17/422.

8- Motahari, Morteza, L'islam et les exigences du temps, Téhéran, Sadra Publications, 1/58.

9- Le même, 1/59.

10-Zamakhshari, Al-Kashshaf, 201/4.

11- Makarem Shirazi, Nasser, Tafsir al-Nashon, Téhéran, Dar al-Katb al-Islamiyya, 20/297.

12- Tabarsi, Fazl bin Hasan, Majma al Bayan, /23.

13-Tabatabaei, Mohammad Hossein, Al-Mizan, 17/425.

14- Zamakhshari, Al-Kashshaf, 2/572.

15- Tabatabai, Seyyed Mohammad Hossein, Al-Mizan, 12/103.

16- Tabatabai, Seyyed Mohammad Hossein, Quran in Islam, Téhéran, Dar al-Katb al-Islamiya, 234.

17- Makarem Shirazi, Nasser, Tafsir al-Nashon, 12/240.

18-Majlesi, Mohammad Bagher, Bihar al-Anwar, Beyrouth, Fondation Al-Wafa, 15/92.

19- Le même, 14/92.

20-Idem, 22/197.

 21- Tabatabai, Mohammad Hossein, Al-Mizan, 3/75.

22- Sayyed Razi, Nahj al-Balaghah, sermon 133.

23- Le même, sermon 198.

24-Majlesi, Mohammad Bagher, Bihar al-Anwar, 23/117.

25-. Muttaghi Handi, Ali bin Hussam, Kanzal Ammal, narration 4027 ; Mohammadi Ray Shahri, Mohammad, Mizan al-Hikmah, Qom, École des médias islamiques, 8/65.

26. Ayashi, Muhammad bin Masoud, Al-Tafsir (Tafsir Ayashi), 1/3.

 27. Majlesi, Mohammad Bagher, Bihar al-Anwar, 27/92.

 28. Harr Amili, Muhammad bin Hassan, Wasal al-Shi'a, Beyrouth, Dar Ihya al-Tarath al-Arabi, 18/78.

 29. Le même, 18/79.

 30. Motahari, Morteza, Khatamit, Téhéran, Sadra, 180.

 31. Qomi, Abbasi, Safina al-Bahar, 2/668.

 32. Ameli, Muhammad bin Hasan, Wasal al-Shi'a, 12/49.

 33. Voir : Ragheb Esfahani, Al Fardat ; Al-Munjad, article "Qasses" ; Dictionnaire du Coran, 12/6.

34. Tabatabai, Mohammad Hossein, Al-Mizan, 7/172.

 35. Mousavi Garmarodi, Ali, Kihan Farhani, n° 6, Shahrivar 1363.

 36. Ayazi, Mohammad Ali, Coran et culture contemporaine, Rasht, Kitab Mobin, 1378, 107.

37. Khorramshahi, Bahauddin, Binat, n° 5, page 91.

 38. Idem, 95. 39. Ayazi, Muhammad Ali, Coran et culture contemporaine, 133.

40. Khorramshahi, Bahauddin, Binat, numéro 5, page 91.

 41. Voir : Ayazi, Mohammad Ali, Qur'an and Contemporary Culture, 83-81.

42. Tabatabai, Mohammad Hossein, Al-Mizan, 12/12.

 43. Soroush, Abdul Karim, Kayan Magazine, n° 39, 8.

 44. Tabatabai, Seyyed Mohammad Hossein, Le Coran dans l'Islam, 105.

 45. Hadavi, Mehdi, Velayat Faqih, 16 ans.

46. ​​Tapis Hari, Morteza, L'Islam et les exigences du temps, 12/01/13.

 47. Kian Monthly, n° 29, article « En regardant le succès des prophètes ».

 48. Sayyid Razi, Nahj al-Balaghah, sermon 199.

 49. Ibn Sina, Théologie de la guérison, 566.

50. Motahari, Morteza, L'Islam et les exigences du temps, 1/40.

51. Al-Mizan, 4/412-413.

 52. Fakhrazi, al-Tafsir al-Kabir, Misr, 1357 AH, 10/144.

53. Tabarsi, Fazl bin Hasan, Majma al Bayan, 3/100.

54. Javadi Amoli, Abdullah, Shariah in the mirror of knowledge, Téhéran, Raja cultural publication, 220.

55. Sayyid Razi, Nahj al-Balaghah, premier sermon.

56. Motahari, Morteza, Aides invisibles, Téhéran, Sadra, 13.

 57. Sadouq, Muhammad Ibn Ali Ibn Babouyeh, Al-Tawhid, 353.

L'immortalité du Coran et la vérité de la révélation d'Abdulhamid Arefian, Recherches coraniques 2012, n ° 35 et 36, numéro spécial du Coran et de la loi

http://ensani.ir/fa/article/135315

مطالب مرتبط

نام کاربری :

پست الکترونیکی :

وب :

یادداشت :

کد امنیتی :

8 + 7 = ?