نشد قسمتش حرم، اوکه هستی اش زهرا بود

بسم الله الرحمن الرحیم
 
 
نشد قسمتش حرم، اوکه هستی اش زهرا بود
 
 
یادی کنید آنرا که
نشد قسمتش حرم 
زیارت حسین وعلمدارکربلا
رفتی آنجا سخن دل به زبان باز بگو
به تمام جانم وساقی عطشانش
 
اوکه هستی اش زهرا بود
او که بوده ام مست رخش از ازل تا ابد 
پسر حیدر کراروبرادرش عباس
 علمدار بی دست حسین ابن علی (ع)
آنجا حریم کبریاست صحن و سرای ارباب 
 
به کوی عشق  جان رابیاورید
به زیارت ارباب آهی 
درون سینه ام جامانده یا حسین
دورم ز زیارت علمدار کربلا
آری همه عشق وصفاخداست
جانم به فداش
عجب چه شور وحالی برپاست ،وای از دل ناکام من آن هنگامی که فرصت نیافته آید نزد ارباب چه  بارگاهی  دارد. نقش نگه اش عجب صفایی دارد.
 
 
رضاقارزی
مطالب مرتبط
تنظیمات
این پرونده را به اشتراک بگذارید :
Facebook Twitter Google LinkedIn